پوست، بزرگ‌ترین عضو بدن است که اعمال دفاعی و تنظیمی متعدد و مهمی دارد. با توجه به ساختار پیچیده‌ی آن، وضعیت نفوذپذیری پوست می‌تواند توسط عوامل مختلف خارجی و داخلی مانند مواد شیمیایی و فشارهای فیزیکی بیماری‌های مختلف پوستی و سیستمیک تغییر یابد. امروزه، روش‌های غیرتهاجمی مختلفی برای ارزیابی خصوصیات بیوفیزیکی پوست مورد استفاده قرار می‌گیرند. پارامترهایی مانند آب ازدست رفته از طریق پوست (Trans Epidermal Water Loss [TEWL])، هیدراتاسیون لایه‌ی شاخی اپی‌درم، pH و چربی سطح پوست، برای بررسی وضعیت سد اپی‌درمی ضروری است. استفاده از این روش‌ها برای ارزیابی سودمندی درمان بیماری‌های پوستی، اثر داروهای موضعی و محصولات آرایشی ـ زیبایی بسیار مهم است. هدف از این مقاله، مرور روش‌های مختلف و هم‌چنین کاربرد آن‌ها جهت بررسی خواص بیوفیزیکی و بیومکانیکی پوست انسان می‌باشد.
