ربابه عابدینی، مریم نسیمی، کوثر پاکسرشت،
دوره 10، شماره 1 - ( 2-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: در نظام آموزش پزشکی، دستیاران نیروی کار اصلی بیمارستانها و متخصصین آیندهی کشور هستند، لذا توجه به رضایتمندی شغلی آنان یک ضرورت است. در این مطالعه هدف ما بررسی رضایت شغلی دستیاران پوست و عوامل مؤثر بر آن بود.
روش اجرا: از پرسشنامهی کوتاه رضایت شغلی مینهسوتا (ترجمهی استانداردشدهی فارسی) استفاده شد که در بیست سؤال، دو دستهی عوامل درونی و بیرونی رضایت شغلی را میسنجد. اطّلاعات دموگرافیک پاسخدهندگان نیز جداگانه ثبت شد. جمعآوری دادهها بهصورت اتفاقی (accidental) و جمعبندی و تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS نسخهی 17 انجام شد.
یافتهها: 62 داده از دستیاران پوست در سالهای 96 و 97 جمعآوری شد که غالب آنان (5/85%) از دانشگاههای شهر تهران بودند. بهطور میانگین رضایت شغلی درونی 79%، رضایت بیرونی 60% و درنهایت رضایت کلّی 6/71% بود. در بررسی تحلیلی، ارتباط نحوهی برخورد استادان (005/0P=)، میزان آموزشدهی استادان (001/0P<)، برخورد دستیاران سال بالا (003/0P=) و آموزشدهی دستیاران سال بالا (001/0P<) با رضایت شغلی، معنیدار و مثبت بود.
نتیجهگیری: در کل، رضایت شغلی دستیاران پوست، متوسط به بالا ارزیابی شد. کمترین سطح مربوط به دستمزد، محیط کاری، قوانین اجرایی، آموزش دستیاران سال بالا و استادان بود که بیشتر ناشی از عوامل بیرونی بودند. تغییرات مناسب در برنامهی آموزشی دستیاران، افزایش کلاسهای آموزشی و طرح و اجرای قوانین مناسب برای کلینیکهای زیبایی افراد غیرمتخصص، میتواند سطح رضایتمندی را ارتقا دهد.
