3 نتیجه برای رنگ
امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، شیما سینجلی،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
PDL) Pulsed Dye Laser) عمدتاً به‌عنوان وسیله‌ای جهت درمان ضایعات عروقی به‌شمار می‌رود. اما مطالعات مختلفی که در مراکز علمی گوناگون دنیا انجام شده است مواردی از کاربردهای این لیزر ایمن را در ضایعات غیرعروقی به نمایش گذاشته‌اند. هدف ما در این مقاله مروری جمع‌بندی و خلاصه نمودن این مطالعات بوده است.PDL یک جایگزین شناخته‌شده و مورد قبول برای کرایوتراپی در درمان برخی ضایعات ویروسی مانند زگیل‌های دور ناخن یا مولوسکوم به‌شمار می‌رود. در مورد ضایعات التهابی هنوز مکانیسم اثر این لیزر روشن نیست و نتایج متناقضی در مطالعات مختلف به‌دست آمده است. در مورد این گونه درماتوزها، PDL اثر بسیار مختصر دارد و محدود به ضایعاتی است که جزء عروقی واضحی دارند (پسوریازیس و آکنه). بالاخره درباره شکل‌دهی مجدد کلاژن
(Collagen Remodelling) و کاربردهای مربوط به آن (مانند جوان‌سازی پوست، اسکارهای هیپرتروفیک، کلوئید و استریا) نتایج مطالعات مختلف متفاوت بوده و ضمن تأیید اثر احتمالی این لیزر، نیاز به مطالعات بیشتری برای مشخص شدن پارامترهای مناسب درمان وجود دارد.
پدرام نورمحمدپور،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1401 )
چکیده
ضایعات portwine stains (PWS) از شایع‌ترین مالفورماسیون‌های عروقی کودکی به‌شمار می‌روند که بدون درمان، به‌تدریج افزایش رنگ و ضخامت پبدا کرده و تأثیر مخرب و عمیق روانی روی کودک دارند. به همین دلیل و نیز به‌دلیل مقاوم‌شدن ضایعات به درمان با گذشت زمان، درمان زودرس اولیه این ضایعات اهمیت فراوانی دارد. لیزر
Pulsed Dye Laser (PDL) درحال حاضر درمان انتخابی اولیه این ضایعات محسوب می‌شود. تقریباً در تمام جنبه‌های مربوط به درمان این ضایعات با لیزر PDL، اختلاف‌نظر و بعضاً داده‌های ضدونقیض در میان مطالعات مختلف یافت می‌شود. این موارد شامل نامشخص‌بودن تعداد بهینه جلسات درمان، سن مناسب شروع درمان، پارامترهای بهینه برای شروع درمان و روش‌های ممکن برای افزایش اثربخشی درمان با لیزر، عوارض احتمالی درمان و نحوه مواجهه با آن‌ها و نیز استفاده از روش‌های مختلف برای کاستن از ناراحتی بیمار حین درمان هستند. مقاله حاضر به جمع‌آوری و مرور مطالعات موجود در این زمینه پرداخته است.
حمیده هریزچی قدیم، علیرضا صالحی، هانیه اسدپور،
دوره 14، شماره 1 - ( 2-1402 )
چکیده
مقدمه: کندروئید سیرنگوما یا تومور مختلط آپوکرین، یک تومور پوستی خوش‌خیم است که معمولاً به‌صورت یک ضایعه ندولر با رشد آهسته و بدون علامت در ناحیه سر و گردن تظاهر می‌یابد و براساس ویژگی‌های بافت‌شناسی، می‌تواند به‌صورت آپوکرین یا اکرین باشد. تشخیص تومور براساس ویژگی‌های بالینی و هیستوپاتولوژی و درمان آن، جراحی برداشتن ضایعه است.
گزارش مورد: ما در این مطالعه یک مورد کندروئید سیرنگومای آپوکرین را در یک آقای
۳۳ ساله گزارش می‌کنیم که با شکایت یک ضایعه ندولر بدون علامت در ناحیه بالای لب فوقانی مراجعه نموده و بعد از نمونه‌برداری و بررسی هیستوپاتولوژی، تشخیص آپوکرین کندروئید سیرنگوما داده شده است.
نتیجه‌گیری: کندروئید سیرنگوما به‌لحاظ بالینی تظاهر اختصاصی نداشته و تشخیص آن چالش‌برانگیز بوده و براساس توجه به ویژگی‌های بافت‌شناسی در کنار تظاهرات بالینی می‌باشد. این تومور باید در تشخیص افتراقی برای ندول‌های ساب‌کوتانئوس به‌ویژه در ناحیه سر و گردن مدنظر قرار گیرد.
