11 نتیجه برای زخم
رضوان طلایی، عباس درودگر، سیدغلامعباس موسوی، نسرین عبدولی،
دوره 2، شماره 3 - ( 7-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: نوروپاتی دیابتی در حدود 50% افراد با دیابت شیرین طولانیمدت نوع 1 یا 2 اتفاق میافتد. این مطالعه با هدف بررسی نوروپاتی حسی در بیماران دیابتی در خطر ابتلا به زخم مراجعهکننده به درمانگاه دیابت دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1387 تا 1389 با استفاده از مونوفیلامان و نیز نشانههای نوروپاتی انجام شد.
روش اجرا: 352 بیمار مبتلا به دیابت وارد این مطالعهی مقطعی شدند. در ابتدا بیماران با کمک پرسشنامهای در مورد نشانههای سوبژکتیو مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس نشانههای نوروپاتیک آنها با کمک Quantitative Neuropathy Symptom Score بررسی و بیماران با کمک مونوفیلامان 5.07/10g معاینه شدند. توصیف و تحلیل دادهها با استفاده از گزارش نسبت شانس(Odds Ratio [OR]) و فاصله اطمینان 95% (95% Confidence interval [CI])، ارایه میانگین، انحرافمعیار و نسبتها و انجام آزمونهای مربع کای و کاپا صورت گرفت.
یافتهها: 15.6% بیماران دیابتی در ارزیابی بهوسیلهی مونوفیلامان، مبتلا به نوروپاتی بودند. 19.4% مردان و 14.3% زنان دیابتی مبتلا به نوروپاتی بودند (1.4=P=0.24,OR). میانگین طول مدت ابتلا به دیابت در بیماران مبتلا به نوروپاتی بیشتر از بیماران دیابتی بدون نوروپاتی بود (9.96 در برابر 9.68 سال،P>0.05) 72.2% بیماران دارای سابقهی ابتلا به زخم پا دارای علایم نوروپاتی بودند (16.6=P<0.001,OR). براساس علایم، 27.8% بیماران دارای نوروپاتی شدید، 41.8% دارای نوروپاتی متوسط، 12.8% دارای نوروپاتی خفیف و 17.6% بیماران فاقد نوروپاتی بودند.
نتیجهگیری: لازم است کلیهی بیماران دیابتی جهت پیشگیری از ابتلا به زخم پای دیابتی بهوسیلهی آزمون مونوفیلامان ازنظر ابتلا به نوروپاتی، بدون درنظرداشتن علایم نوروپاتی غربالگری شوند.
زینب وریجی،
دوره 9، شماره 1 - ( 2-1397 )
چکیده
مقدمه: زخم پا از عوارض شایع بیماری دیابت است که میتواند منجر به معلولیت جسمی و فشارهای روانی در بیماران گردد. تشخیص و درمان بههنگام در پیشگیری از وقوع اتفاقات ناگوار بسیار مؤثر است. در اینصورت اقدام مناسب در روند بهبودی زخم نقش مهمی دارد. ما موردی از بیمار دیابتی را معرفی میکنیم که زخم پای او دچار میازیس شده بود.
گزارش مورد: آقای 70 ساله با زخم هر دو پا به کلینیک زخم مراجعه کرد که لاروهای فراوانی در بافت گانگرنهی زخم وجود داشت.
نتیجهگیری: اقدام بهموقع و توجه به همهی عوامل مؤثر در روند پیشرفت زخم، باعث بهبودی سریعتر و پیشگیری از عوارض ناتوانکننده در بیماران دیابتیک خواهد شد.
محمد حدادی، الهه جاقوری، حمید رباط سرپوشی،
دوره 10، شماره 3 - ( 8-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: جهت بهبودی زخمهای سوختگی درمانهای متفاوتی مورد آزمایش قرار گرفته است که هرکدام از آنها اثرات و عوارضی را از خود بهجای گذاشتهاند، بنابراین تلاش پژوهشگران بهبود سریعتر زخمها با عوارض کمتر و همچنین رضایت بیشتر بیماران است. این پژوهش تأثیر محلول ویتامین ث موضعی را بر گرانولاسیون زخم سوختگی مورد بررسی قرار میدهد.
روش اجرا: در این مطالعه زخمهای سوختهی 30 بیمار بستری در بخش سوختگی به نواحی کنترل و مداخله تقسیم شده و در ناحیهی مداخله علاوهبر درمان موضعی با پماد سیلورسولفادیازین، محلول ویتامین ث بر ناحیهی مورد بررسی استعمال شد. زخم در روزهای اول، سوم، هفتم و چهاردهم توسط چکلیست بیتز ـ جنسن مورد مشاهده قرار گرفت. پس از جمعآوری دادهها، تحلیل اطلاعات با نسخهی 16 نرمافزار spss انجام شد.
یافتهها: نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازههای تکراری، نشان داد میانگین نمرهی گرانولاسیون زخم بین دو نوع درمان ازنظر آماری معنیدار است (004/0P=) و ویتامین ث موضعی تأثیر معنیداری بر بهبود گرانولاسیون زخم داشته است. در مورد اثرات درونگروهی نیز، اثر مدت زمان بر میانگین نمرهی گرانولاسیون زخم ازنظر آماری معنیدار است و میانگین این نمره در روزهای یکم، سوم، هفتم و چهاردهم تفاوت معنیداری دارد (000/0P= و 430/264F=).
نتیجهگیری: ویتامین ث موضعی در تسریع ترمیم زخم مؤثر است.
حمیدرضا احمدی آشتیانی، علیرضا فیروز، حسین رستگار، امیرحسین عسکریپور،
دوره 10، شماره 4 - ( 11-1398 )
چکیده
زخم بهصورت گسستگی در ساختار و عملکرد پوست تعریف میشود. به زخمهایی که با روند ترتیبی و زمانی ترمیم زخم بهبود پیدا نکرده و بیش از 3 ماه بهبود نمییابند زخم مزمن گفته میشود. ترمیم زخمهای دیابتی با توجه به مزمنبودن این نوع از زخم؛ بهمعنی توقف فرایند بهبودی در یکی از فازهای سهگانهی ترمیم زخم (هموستاز/التهابی، بازآرایی، تولید و تمایز بافتی) فرایندی پیچیده است که منجر به شکست و تکرارپذیری درمان میشود، از اینرو درمان زخمهای دیابتی چالشی مهم برای نظام سلامت میباشد. با شناخت تواناییهای سلولهای بنیادی در ترمیم بافتهای مختلف، بهکارگیری این سلولها یا مشتقات استخراجشده از آنها در کانون توجه درمانگران و محققان قرار گرفته است. با توجه به فقدان درمان و دستورالعمل کارآمد برای درمان این نوع از زخم دیابتی، با درنظرگرفتن روشها و درمانهای موجود و ظهور داروهای بازسازیکننده (Regenerative medicine) و درمانهای مبتنی بر سلولهای بنیادی در حوزهی زخم، بستری جدید و امیدوارکننده برای درمان این نوع زخم فراهم آمده و پژوهشهای فراوانی در ارتباط با آن در حال انجام است. در این مقاله به معرفی و بررسی اجمالی روشهای جدید درمانی مبتنی بر سلولهای بنیادی پرداخته میشود.
نرجس راستگو، رویا لاری،
دوره 10، شماره 4 - ( 11-1398 )
چکیده
اسکارهای هیپرتروفیک و کلوییدها اختلالات ناشی از رشد بیش از حد بافت فیبروز میباشد که با تجمع کلاژن و اجزای ماتریکس سلولی همراه است. این اسکارها بهدلیل التیام غیرطبیعی زخم بهوجود میآید که ممکن است پس از صدمات پوستی ناشی از جراحی، تروما، سوختگی و غیره بروز کنند میتوانند تأثیر زیادی بر روی زندگی بیماران داشته باشند. اسکارهای هیپرتروفیک و کلوییدها علاوهبر مشکلات زیبایی میتوانند موجب اختلال عملکردی بهدلیل جمعشدگی بافت و احساس خارش شوند. در حال حاضر تحقیقات زیادی در زمینهی پیشگیری یا درمان اسکارها در حال انجام است، اما با توجه به اینکه مکانیسمهای فیزیوپاتولوژی تشکیل اسکار هنوز بهخوبی شناخته نشده است، راهبردهای پیشگیری و درمان هنوز به هیچ وجه در سطح رضایتبخشی نیستند. در این مقالهی مروری، علاوهبر بررسی یافتههای جدید در مورد علل ایجاد اسکار، پیشرفتهای بیولوژیک اخیر در زمینهی راهبردهای پیشگیری و درمان اسکارهای هیپرتروفیک و کلوییدها را مورد بررسی قرار میدهیم.
حمیدرضا احمدی آشتیانی، امیررضا نوری گرمرودی، علیرضا فیروز،
دوره 11، شماره 2 - ( 5-1399 )
چکیده
به هر نوع گسستگی بافت، زخم گفته میشود که میتواند در پوست، بافت همبند یا مخاط ایجاد شود. پس از بروز زخم، فرایند التهاب، تغییر وضعیت سیستم ایمنی و همچنین فرایند ترمیم پوست فعال میشوند. ارائهی فراوردهای که بتواند فرایندهای فوق را در جهت ترمیم مطلوب قرار دهد بسیار کارا خواهد بود. مطالعات نشان داده است که فرآوردههای آلوئهورا با داشتن اثراتی همچون افزایش تولید کلاژن، خاصیت آنتیاکسیدانی و داشتن خاصیت آبرسانی، گزینهی بسیار مناسبی از این نظر هستند.
گیاه آلوئهورا بهطور عمده در مناطق خشک رشد نموده که میتواند باعث استقبال از این نوع از فراوردهها در بسیاری از نقاط جهان شود. همچنین استفاده از گیاهان دارویی هزینهی نظام سلامت را تا حدی کاهش میدهد. آلوئهورا گیاهی است که در فرایند کاشت، داشت و برداشت هزینهی زیادی ندارد و علاوهبر آن سازگاری فراوردههای آلوئهورا با انواع فرمولاسیونها، فرمولاتورها را ترغیب به استفاده از آن در صنعت داروسازی و آرایشی بهداشتی میکند.
در این مطالعهی مروری به موارد استفادهی آلوئهورا در زخم و برخی بیماریهای پوستی پرداخته خواهد شد.
جواد رحمتی، شهریار حدادی ابیانه، حسینعلی عبدالرزاقی، حجت مولائی،
دوره 13، شماره 3 - ( 8-1401 )
چکیده
مقدمه: ضایعات پوستی و لزوم ارزیابی بافتی، جراحی پوستی را بیش از پیش وارد حیطه درمان کرده است. برداشتن هر ضایعه پوستی به هر حال با ترمیم پوستی همراه است و یکی از عوارض اکسزیونهای پوستی، بهجاماندن dog ear و مشکلات زیباشناختی آن مخصوصاً در نواحی خاص مثل صورت است.
گزارش مورد: مورد معرفیشده خانم جوانی است که برای ازبینبردن جای سالک قدیمی در صورت مراجعه کرده و خواهان حذف مشکل مطرحشده با بهجاماندن حداقل جای زخم بود. حین برداشتن ضایعه، بخشی از چربی عمقی دو انتهای ضایعه هم برداشته شد که مانع از ایجاد برآمدگی پس از بستن زخم شد.
نتیجهگیری: بسته به محل و اندازه ضایعه، راههای زیادی برای جلوگیری و حذف ـ درصورت تشکیل ـ dog ear پیشنهاد شده است. در روش پیشنهادی ما با برداشتن چربی دو انتهای زخم برروی نمونه خارجشده، در انتهای ترمیم زخم برآمدگی باقی نماند.
طراوت بهرامی، سروش محیطمافی، فریبرز معیر،
دوره 13، شماره 4 - ( 11-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی هیستوپاتولوژی و ایمونوهیستوشیمی تأثیر عصاره قطبی بارهنگ سرنیزهای ۵ درصد بر التیام زخم باز در پوست رت است.
روش اجرا: پس از جداکردن عصاره گیاه به روش مخلوط، تعداد ۴۰ عدد رت سالم نر با وزن متوسط ۲۵۰-۲۰۰ گرم انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه اصلی ۲۰ تایی تقسیم شدند. گروه ۱، گروه درمان و گروه ۲، گروه کنترل بودند که هرکدام از گروههای اصلی به ۴ گروه فرعی (روزهای ۳، ۷، 14 و 21) تقسیم شدند. جهت بررسی هیستوپاتولوژیک و ایمونوهیستوشیمی روند التیام، زخم موشهای گروههای فرعی در هر دو گروه اصلی بهصورت تمام ضخامت و به قطر ۱۵ میلیمتر برداشت و جهت مطالعات بافتشناسی بررسی شد. پس از مقطعگیری، با روش رنگآمیزی کیفی هماتوکسیلین ائوزین و تری کروم ماسون و با استفاده از آنتیبادیهای ضدفاکتور، رشد تغییردهنده بتا و فاکتور رشد اندونتلیال عروقی گروهها مطالعه و اطلاعات بهدستآمده تبدیل به اطلاعات کمی و تجزیه و تحلیل آماری شد.
یافتهها: استفاده از عصاره گیاه بارهنگ سر نیزهای باعث بهبود شکاف اپتلیال، شکلگیری هرچه بهتر فیبرهای کلاژنی و افزایش تعداد سلولهای فیبرو بلاست شد. نتایج ایمونوهیستوشیمی در مورد هر دو مارکر فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و فاکتور رشد تغییردهنده بتا، نشان از بهبودی طی روزهای مورد مطالعه در محل زخم داشت.
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد که میتوان از عصاره قطبی گیاه بارهنگ سرنیزهای ۵ درصد بهمنظور التیام زخم استفاده کرد.
فاطمه یزدانی حمید،
دوره 14، شماره 1 - ( 2-1402 )
چکیده
درمان بیماریهای مزمن مانند زخم پای دیابتی (DFU) بهدلیل احتمال افزایش عفونت و تأخیر در بهبود زخم، چالشبرانگیز است. پیچیدگی درمان موجود، اثرات نامطلوب و مقاومت میکروبی بر نیاز به یک رویکرد جایگزین برای مدیریت DFU تأکید دارد. شواهد فزاینده مرتبط با کاربرد پروبیوتیک در بیماریهای مختلف، شایستگی استفاده از آنرا در بهبود زخم و عفونت نشان میدهد. سویههای مختلف پروبیوتیک، کارایی خود را در عفونتهای مختلف مانند عفونتهای روده، عفونتهای دهان و عفونتهای دستگاه تناسلی نشان دادهاند. مطالعات بالینی توانایی پروبیوتیکها را برای بهبود زخم معده نشان دادهاند. مکانیسم اساسی اثرات درمانی پروبیوتیکها شامل تعدیل ایمنی موضعی و سیستمیک است. این مقاله بر این فرضیه تمرکز دارد که کاربردهای موضعی فرمولاسیون حاوی پروبیوتیکها ممکن است برای درمان زخم پای دیابتی مؤثر باشد.
مهدیه قیاثی، سیدخلیل پستهای، سیدامیرحسین جوادی، سیدایمان سیحون،
دوره 15، شماره 1 - ( 2-1403 )
چکیده
پوست بهعنوان لایه بیرونی، بدن را در برابر عوامل خارجی محافظت میکند و زخمها میتوانند بر عملکرد آن تأثیر منفی بگذارند. ترمیم زخم شامل سه مرحله التهاب، تکثیر و بازسازی است که بلافاصله پس از ایجاد آسیب آغاز میشود. همچنین برخی از عوامل مانند عفونت، چاقی و دیابت میتوانند روند طبیعی بهبودی که منجر به زخمهای مزمن میشود را مختل کنند. درمانهای مختلف جراحی و غیرجراحی برای مدیریت زخمهای مزمن شامل اکسیژندرمانی هایپرباریک، سونوگرافی درمانی، لیزر درمانی و پیوند پوست استفاده شده است. این درمانها مزایا و معایبی دارند.
اخیراً از سلولهای بنیادی برای بهبود زخم مزمن بهعنوان یک روش درمانی استفاده میشود. سلولهای بنیادی مزانشیمی مزایای زیادی مانند سهولت برداشت، در دسترس بودن و پتانسیل تمایزی برای سلول درمانی دارند. علاوهبر این، آنها برخی از خواص را نشان دادند که میتواند در کاربرد بالینی ASCs (adult stem cells) مفید باشد مثل رگزایی، تعدیلکنندگی سیستم ایمنی و بهبود بازسازی بافت. این مطالعه با جمعآوری دادهها از منابع معتبر علمی از فروردین ماه سال 1401 تا دی ماه 1402 در پژوهشکده علوم اعصاب، مرکز تحقیقات ضایعات مغزی و نخاعی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است. مطالعات متعددی نشان داده است که ASCs با توجه به خصوصیات ویژهای که دارند، میتوانند بهعنوان یک کاندید مناسب برای بهبود زخم باشند. هدف از این بررسی، بحث در مورد کاربرد ASCs در ترمیم و بهبود زخم بهعنوان یک استراتژی جدید در درمان مشکلات پوستی است.
بهاره نوروزی، محمد جباری، زینب یاسین،
دوره 15، شماره 1 - ( 2-1403 )
چکیده
روزانه در سراسر جهان، ۱۶۰۰۰ مرگ بهدلیل آسیبدیدگی ناشی از زخم رخ میدهد که این امر، منجر به افزایش نگرانی در کشورهای با درآمد کم و متوسط شده است. امروزه با افزایش تقاضای مصرفکنندگان برای استفاده از ترکیبات بیولوژی طبیعی بهجای استفاده از ترکیبات شیمیایی مضر و سرطانزا، جلبکها بهعنوان یک جایگزین مؤثر بالینی پوست به بازار معرفی شدند. در واقع سهولت کشت و نیازهای غذایی کم، پلیساکاریدهای جلبکی را به جایگزینی جذاب برای پانسمانهای پیشرفته زخم تبدیل کرده است. میکرو و ماکروجلبکها، منبع جدیدی از پلیمرهای ساکاریدی زیستی برای بهبود و ترمیم زخم هستند. ماهیت آبدوست این پلیمرها بهدلیل ظرفیت بهدامانداختن مولکولهای آب در ساختار خود، هیدروژلهایی را میسازد که توانایی جذب و آزادسازی مایع بالایی دارند.
در این مقاله مروری، با مطالعه آخرین مقالات به بررسی برخی از پلیساکاریدهای جلبکها که بهعنوان پانسمان ترمیم زخم بسیار پرکاربرد هستند پرداخته میشود؛ مانند آلژیناتها، فوکوئیدانها، کاراگینانها، لامینارین، آگار ـ آگار و اولوان. این ترکیبات نهتنها بهعنوان بیومواد کاربردی برای تحویل کنترلشده دارو کاربرد دارند، بلکه برای تثبیت سلولی و آمادهسازی داربست برای مهندسی بافت نیز استفاده میشوند.