3 نتیجه برای سارکوئیدوز
کامبیز کامیاب‌حصاری، شایان‌دخت طالب، لاله منتصرکوهساری، علیرضا فیروز،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: سارکوئیدوز یک بیماری گرانولوماتوز غیرکازفیه با تظاهرات بالینی در بسیاری از اعضای بدن از جمله کلیه، کبد، ریه، قلب، پوست و سایر اندام‌ها است. بررسی‌ها نشان داده که ژن BTNL2 در برخی بیماران مبتلا به سارکوئیدوز سیستمیک دچار جهش شده است. با توجه به اینکه اولین تظاهر برخی بیماران مبتلا، بهصورت سارکوئیدوز پوستی است، ما در این مطالعه به بررسی ژن BTNL2 در این بیماران پرداختیم.
روش اجرا: در 10 بیمار مبتلا به سارکوئیدوز پوستی، آلل rs2076530 در اگزون شماره‌ی 5 ژن BTNL2، به روش SSCP (Single Strand Conformation Polymorphism) و PCR، جهش‌های موجود که با شیفت مثبت همراه هستند، مورد آنالیز تحلیل توالی قرار گرفت و نتایج حاصل از تعیین توالی از طریق برنامه‌ی کامپیوتری Choromas مورد ارزیابی و blust قرار گرفت.
یافته‌ها: از 10 بلوک بررسی‌شده از بیماران مبتلا به سارکوئیدوز پوستی، 7 مورد دارای G"A Transition بودند و 3 مورد نیز طبیعی بود و هیچ‌گونه جهش ژنی نداشت.
نتیجه‌گیری: آلل rs2076530 در اگزون شماره 5 ژن BTNL2، در 7 بیمار با سارکوئیدوز پوستی دچار G"A Transition شده است که می‌تواند بیانگر ارتباط میان این ژن و سارکوئیدوز پوستی باشد، هرچند که مطالعات وسیع‌تری برای تأیید این یافته ضروری است.
پدرام نورمحمدپور، امیرهوشنگ احسانی، کامبیز کامیاب، بیتا ساقی، حسن صیرفی، علی صادقی نیا، فاطمه غلامعلی،
دوره 5، شماره 2 - ( 5-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به رواج روزافزون خالکوبیهای زیبایی، خصوصاً در کشورهای جهان سوم و خصوصاً در بین خانمها و احتمال ایجاد ضایعات بهدلیل ایجاد واکنشهای ایمنی برروی نواحی خالکوبیشده و همچنین ارتباط احتمالی آن با ابتلا به سارکوئیدوز در آینده، مطالعهی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین علائم بالینی و جنسیت افراد با گرانولوم ناشی از خالکوبی در بین سایر انواع ضایعات گرانولوماتوز غیرعفونی انجام شد.
روش اجرا: این مطالعه بهصورت مقطعی گذشتهنگر از ابتدای سال 1386 تا پایان سال 1390 در مبتلایان به انواع ضایعات گرانولوماتوز غیرعفونی براساس تشخیص نهایی آسیبشناسی که به درمانگاه بیمارستان رازی مراجعه کردهاند، انجام شد.
یافته‌ها: درکل 1099 بیمار وارد طرح شدند. شایعترین گرانولوم غیرعفونی یافتشده، گرانولوم جسم خارجی با 511 مورد (46.4%) و پس از آن گرانولوم ناشی از خالکوبی با 102 مورد (9.3%) بود. تمام بیماران با گرانولوم ناشی از خالکوبی، خانمهای با سن 40 تا 60 سال و با میانگین سنی 43.09 و انحراف معیار 8.57 سال بودند. 96.1% از این بیماران، دارای ضایعات پوستی در صورت خود بودند. 26 مورد (25%) از ضایعات گرانولوم ناشی از خالکوبی با نمای گرانولوم سارکوئیدال و 1 مورد (1%) با نمای گرانولوم کازئوز مشاهده شدند. غالب ضایعات این بیماران بهصورت پاپول (32.35%) و پلاک (24.51%) گزارش شدند.
نتیجه‌گیری: گرانولوم ناشی از خالکوبی دومین گرانولوم شایع غیرعفونی بهشمار میرود و تقریباً در 25% موارد نمای سارکوئیدال دارد. با توجه به ارتباط احتمالی گرانولوم سارکوئیدال با بروز اسکار سارکوئیدوز و نیز سارکوئیدوز سیستمیک بررسی تمام موارد واکنش به خالکوبی از لحاظ آسیبشناسی منطقی بهنظر میرسد.
امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، کامبیز کامیاب حصاری، سیدمحمد بحرینیان، مینا کوهیان محمدآبادی، آلا احسانی، امیرحسین رحیم‌نیا،
دوره 13، شماره 4 - ( 11-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از عوارض مهم خالکوبی، واکنش گرانولوماتوز است که با علائم درد، تورم، قرمزی و تندرنس در محل تتو مشخص میشود. این واکنش در همه سنین و هر دو جنس دیده میشود. با توجه به افزایش عوارض تتو، برآنیم تا مشخصات دموگرافیک ـ هیستولوژیک و عوارض تتو، به‌خصوص گرانولوم را بررسی کنیم.
روش اجرا: بیماران بیمارستان رازی با تشخیص گرانولوم پس از خالکوبی در یک بازه 3 ساله وارد مطالعه شدند و خصوصیات دموگرافیک ـ هیستولوژیک آن‌ها ثبت شد. تعداد 196 بیمار وارد مطالعه شدند و برای هر بیمار، یک برگه پرسش‌نامه تهیه و اطلاعات ازطریق آن‌ها جمعآوری شد.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 46/45 سال با انحراف‌معیار 54/8 و میانگین زمان انجام تتو 18/4 سال با انحراف معیار 33/4 بود. میانگین دفعات اتجام تتو 64/1 و انحراف معیار 8/1 بود. بیشترین محل انجام تتو ابرو با 3/88% و کمترین، پلک فوقانی با 6/0% بود. تتوگرانولوما (سارکوئیدال و جسم خارجی) با 7/41% بیشترین و ضایعات لیکنوئید با 8/2% کمترین فراوانی نتیجه پاتولوژی را داشته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به بیشترین فراوانی تشخیص پاتولوژیک تتو ـ گرانولوم (سارکوئیدال و جسم خارجی) با 7/41% و اثبات ارتباط بین تتو ـ گرانولوم و ابتلا به سارکوئیدوز در مطالعات قبلی، بررسی کامل بیماران، پیگیری طولانی‌مدت از جهت ابتلا به سارکوئیدوز در آینده و بررسی پاسخ بالینی به درمان، منطقی و سودمند بهنظر میرسد. ضمناً بررسی اینکه آیا درمان ضایعات فعلی نقشی در جلوگیری از ابتلا به سارکوئیدوز در آینده خواهد داشت یا خیر حائزاهمیت بهنظر میرسد.
