یکی از مهم‌ترین وظایف پوست، محافظت در برابر عوامل استرس‌زای مختلف است. محرک‌های محیطی مانند اشعه فرابنفش و آلودگی‌های محیطی، گونه‌های فعال اکسیژن را افزایش می‌دهند و موجب چین و چروک و پیری پوست می‌شوند. پیری پوست با کاهش تولید کلاژن و کاهش فعالیت آنزیم‌های دخیل در ساختار کلاژن مرتبط است. مواد شیمیایی مرطوب‌کننده موجب افزایش قدرت پوست در حفظ آب می‌شوند؛ اما استفاده طولانی‌مدت از آن‌ها می‌تواند اثرات نامطلوبی روی پوست انسان مانند حساسیت و حتی اثرات تومورزایی به همراه داشته باشد درنتیجه، بهره‌برداری از منابع بیولوژیکی، به‌ویژه ارگانیسم‌های فتوسنتز‌کننده مانند سیانوباکتری‌ها، به‌عنوان جایگزین‌های ایمن رو به افزایش است. مکانیسم سیانوباکتری‌ها برای مقابله با تابش اشعه فرابنفش، سنتز ترکیبات ضدفرابنفش مانند اسیدهای آمینه شبیه مایکوسپورین و سیتونمین است؛ علاوه‌بر آن اگزوپلی ساکاریدهای تولیدشده توسط برخی گونه‌هایی که در زیست‌گاه‌های بیش از حد خشک زندگی می‌کنند، می‌توانند در محصولات آرایشی و بهداشتی به‌عنوان مرطوب‌کننده استفاده شوند. در این بررسی، پتانسیل متابولیت‌های سیانوباکتری را به‌عنوان منابع جایگزین برای ضدآفتاب‌ها و مرطوب‌کننده‌ها معرفی می‌کنیم.
