9 نتیجه برای ضدآفتاب
شیوا گل محمدزاده، محمودرضا جعفری، حسین حسین زاده، فاطمه ایمانی،
دوره 1، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: زعفران در طب سنتی کاربردهای فراوان دارد. زعفران دارای ظرفیت جذب اشعه فرابنفش است. هدف از این مطالعه، تهیه تعیین خصوصیات و بررسی اثار ضدآفتاب نانولیپوزوم‌های حاوی عصاره زعفران و سافرانال موجود در زعفران بود.
روش اجرا: فرآورده‌ها شامل نانولیپوزوم‌های تهیه‌شده از عصاره هیدروالکلی کلاله زعفران با غلظت‌های 2، 4 و 8% و همچنین نانولیپوزوم‌های حاوی سافرانال با غلظت‌های 0.25، 0.5 و 1% بود. لوسیون استاندارد هموسالات 8% نیز بر اساس استاندارد FDA به‌منظور تعیین SPF و مقایسه صحت روش تهیه شد. SPF فرآوردههای تهیه شده به روش برون‌تن حلال رقیق‌شده با استفاده از معادله Mansur و همکاران و اندازه گیری جذب، به‌دست آمد.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که SPF نانو لیپوزوم‌های حاوی عصاره زعفران 8% به‌صورت معنیداری بیش تر از SPF ماده ضد آفتاب استاندارد هموسالات با غلظت مشابه 8% است. این نتیجه نشان می‌دهد زعفران می‌تواند بهعنوان یک عامل ضدآفتاب عمل کند. این مطالعه همچنین نشان داد SPF جز سافرانال موجود در زعفران با غلظت 0.5% و 1% به‌صورت معنیداری بزرگ‌تر از SPF ماده ضدآفتاب استاندارد هموسالات با غلظت 8% است. این نتایج نشان می‌دهد سافرانال موجود در زعفران دارای اثر ضدآفتابی بسیار بیشتر از ماده استاندارد هموسالات است. بنابراین جز سافرانال موجود در زعفران در صورت انکپسوله شدن در لیپوزوم می‌تواند با غلظت بسیار کم اثر ضد آفتاب قابل توجهی داشته باشد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که نانولیپوزوم‌های حاوی عصاره زعفران می‌تواند بهعنوان یک جاذب اشعه فرابنفش و ضدآفتاب طبیعی استفاده شود. همچنین با استفاده از نانولیپوزوم‌های حاوی سافرانال موجود در زعفران میتوان با غلظت‌های بسیارکم به SPF بالایی دست یافت.
سامان احمد نصرالهی، حسام علی‌بخشی،
دوره 4، شماره 4 - ( 10-1392 )
چکیده
امروزه استفاده از فرآوردههای ضدآفتاب به جهت جلوگیری از عوارض پرتوهای فرابنفش شامل بروز علائم پیری، آفتاب‌سوختگی و سرطان پوست توصیه می‌شود. به‌طور کلی ضدآفتابها به دو دسته‌ی شیمیایی (عمدتاً جاذب پرتوهای فرابنفش B) و فیزیکی (مانند اکسید روی و دی‌اکسید تیتانیوم) تقسیم می‌شوند. دسته‌ی دوم با مکانیسم بازتابش و منعکس‌کردن پرتوهای فرابنفش A و B نقش محافظتی خود را ایفا می‌نمایند. دی‌اکسیدتیتانیوم (TiO2) یکی از پرمصرف‌ترین ضدآفتابهای فیزیکی می‌باشد که امواج فرابنفش B (290–320 nm) و فرابنفش A (320–400 nm) را مسدود می‌کند. با این‌که دی‌اکسیدتیتانیوم یک رنگ‌دانه‌ی ایمن و فاقد عوارض جانبی می‌باشد، اما استفاده از نوع نانوذره‌ی آن می‌تواند سبب بروز نگرانی‌هایی شود. نانوذرات دی‌اکسیدتیتانیوم می‌توانند در سلول‌ها نفوذ کرده و در پی فرآیند فتوکاتالیز در حضور نور خورشید باعث آسیب‌رساندن به DNA سلول شوند.
محمد آزاد، سامان احمدنصرالهی، علیرضا فیروز،
دوره 5، شماره 1 - ( 1-1393 )
چکیده
پرتوهای فرابنفش در حالی که قسمت کوچکی از نور خورشید را تشکیل می‌دهند، برای پوست مضر بوده و باعث آفتاب‌سوختگی، آسیب و حتی سرطان پوست می‌شوند. ضدآفتابها از پرمصرف‌ترین فرآوردههای آرایشی ـ بهداشتی می‌باشند که شخص را از ابتلا به سرطان پوست یا آسیب‌های ناشی از نور خورشید محافظت می‌کنند. این محصولات به دو گروه شیمیایی و فیزیکی تقسیم می‌شوند. ضدآفتابهای فیزیکی حاوی اکسید روی با دو مکانیسم انعکاس و پراکندن نور، پوست را از امواج فرابنفش محافظت می‌کنند. این نوع فرآورده‌ها بدون آلرژی و ایجاد حساسیت و آکنه می‌باشند. در حال حاضر، استفاده از نانوذرات اکسید روی در فرمولاسیون ضدآفتابها این قابلیت را ایجاد کرده است که محصولات فوق هر دو مزیت محافظت در برابر پرتوهای مضر خورشید و جذابیت آرایشی را داشته باشند.
سامان احمدنصرالهی، حورناز حسن‌زاده، ترانه یزدان‌پرست، شادی مرامی‌زنوز، مهدی محیطی‌اصلی، علیرضا فیروز،
دوره 5، شماره 2 - ( 5-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: استفاده از فرآوردههای ضدآفتاب یکی از مهمترین روشهای محافظت در برابر نورآفتاب است. ارزیابی بیخطری این محصولات با بررسی میزان حساسیت پوستی برروی داوطلبین انسانی انجام میپذیرد. شاخصهای بیوفیزیکی بهعنوان یک روش سریع و غیرتهاجمی جهت بررسی بیخطری استعمال محصولات آرایشی کاربرد دارد.
روش اجرا: پنج نوع ضدآفتاب موجود در بازار ایران انتخاب گردید و به کمک آزمونهای بیومتری پوست با استفاده از دستگاه MPA 580 Cutometer®، میزان تغییرات رخ داده بر شاخصهای میزان تبخیر آب از اپیدرم، رطوبت لایهی شاخی، pH، محتوای ملانین و محتوای هموگلوبین موردبررسی قرارگرفت.
یافته‌ها: هیچ تفاوت بالینی معنیداری در شاخصهای pH، محتوای ملانین و محتوای هموگلوبین پوست قبل و بعد از مصرف کرمهای ضدآفتاب مشاهده نشد. تفاوت در شاخصهای میزان تبخیر آب از اپیدرم و رطوبت لایهی شاخی در برخی ضدآفتابهای موردمطالعه بهدلیل وجود ترکیبات پوشاننده یا جذبکنندهی رطوبت در فرمولاسیون کرم پایه بود.
نتیجه‌گیری: مصرف ضدآفتابها سبب ایجاد واکنشهای حساسیتی در داوطلبین نگردید و میتوان این محصولات را برای مصرف توصیه نمود.
ایمان باقرپور، راضیه زارع،
دوره 8، شماره 3 - ( 8-1396 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به شیوع آفتاب‌سوختگی، عوارض شناخته‌شده و اهمیت پیشگیری از آن، مقایسه‌ای بین یک کرم ضدآفتاب برند خارجی با 60SPF= (کرم الف) با یک کرم ضدآفتاب ایرانی با 50 SPF= (کرم ب)، روی گروهی از کوهنوردان شیراز در سال 1396 انجام شد.
روش اجرا: این کارآزمایی بالینی روی 50 نفر انجام گرفت. یک طرف صورت هر فرد بهعنوان گروه مورد و طرف دیگر بهعنوان شاهد انتخاب و به میزان 4/0 میلی‌لیتر از کرم ضدآفتاب الف به طرف مورد و همین مقدار از کرم ب روی طرف شاهد قرار گرفت. شرکت‌کنندگان در این تحقیق 5 ساعت در معرض آفتاب قرار داشتند. ارزیابی، 3 ساعت بعد از شروع توسط متخصص بیماری‌های پوست و 24 ساعت بعد توسط خود شرکت‌کنندگان براساس اریتم، سوزش، خارش و رضایت از فرآورده‌ها انجام شد. اطلاعات به‌دست‌آمده با آزمونهای MC Nemar و مربع کای بررسی شدند.
یافته‌ها: کرم ب در 2/82% و کرم الف در 2/76% موارد موجب پیشگیری از آفتاب‌سوختگی شدند. همچنین میزان رضایت‌مندی شرکت‌کنندگان از کرم ب، 95% و از کرم الف 82% بود. ضدآفتاب الف و ب در پیشگیری از آفتاب‌سوختگی تفاوت چندانی نداشتند اما ازنظر سوزش و خارش و نیز میزان رضایت مصرف‌کنندگان، کرم ضدآفتاب ب، بهتر عمل کرده بود.
نتیجه‌گیری: در مجموع کرم ضدآفتاب ب ازنظر عوارض و رضایت‌مندی مصرف‌کننده بهتر بود.
کمند هدایت، سامان احمدنصرالهی، حسین رستگار، فاطمه ذوالفقاری، علیرضا فیروز،
دوره 8، شماره 4 - ( 11-1396 )
چکیده
فراورده‌های ضدآفتاب یکی از مهمترین راه‌ها برای محافظت از پوست در برابر آفتاب سوختگی، پیری زودرس پوست و سرطان پوست به‌حساب می‌آیند. بهدلیل تنوع و گستردگی بالای فراورده‌های ضدآفتاب، اطمینان از توانایی این محصولات در جلوگیری از آثار مخرب بر پوست امری ضروری به‌نظر می‌رسد. برای ارزیابی کارایی فراورده‌های ضدآفتاب در برابر اشعه‌ی UVB از فاکتور حفاظتی خورشید Sun Protection Factor (SPF)استفاده می‌شود. بهدلیل عدم وجود یک استاندارد جامع برای تعیین SPF به روش درون‌تن در ایران، تعیین این فاکتور برای کرمهای ضدآفتاب ایرانی در کشور‌های خارجی و با پرداخت هزینه‌های گزاف صورت می‌گیرد. در این مطالعه 4 استاندارد جهانی شامل ISO24444، CEN2006، FDA2007 و FDA2011 در این زمینه بررسی و مقایسه شدند. روند کلی تعیین SPF به شیوه‌ی درون‌تن در همه‌ی این استانداردها یکسان است اما در جزئیات تفاوت‌های آشکاری دارند که منجر به ایجاد نقاط قوت و ضعف در هر یک از این استانداردها شده است. در این تحقیق مستندات جامعی گرداوری شد تا درنهایت با توجه به زیرساخت‌ها و امکانات موجود، پروتکل جامعی برای تعیین SPF به روش درون‌تن با همکاری سازمان غذا و داروی ایران تدوین شود.
کمند هدایت، سامان احمدنصرالهی، حسین رستگار، فاطمه ذوالفقاری، علیرضا فیروز،
دوره 9، شماره 1 - ( 2-1397 )
چکیده
فراورده‌های ضدآفتاب یکی از مهمترین راه‌ها برای محافظت از پوست در برابر آفتاب‌سوختگی، پیری زودرس و سرطان پوست به‌حساب می‌آیند. به دلیل تنوع و گستردگی بالای فراورده‌های ضدآفتاب، اطمینان از توانایی این محصولات در جلوگیری از آثار مخرب بر پوست امری ضروری به‌نظر می‌رسد. برای ارزیابی کارایی فراورده‌های ضدآفتاب در برابر اشعه‌ی UVA از فاکتور حفاظتی (UVA-PF) UVA protection factorاستفاده می‌شود. بهدلیل عدم وجود یک استاندارد جامع برای تعیین UVA-PF در ایران، تعیین این فاکتور برای کرمهای ضدآفتاب ایرانی در کشور‌های خارجی و با پرداخت هزینه‌های گزاف صورت می‌گیرد. برای سنجش UVA-PF به شیوه‌ی درون‌تن دو استاندارد CEN 2006 و FDA 2007 روش تیرگی پایدار پیگمان‌ها (PPD) را پیشنهاد می‌دهند که در عین پیروی از اصول مشابه در جزئیات متفاوت هستند. برای سنجش UVA-PF به شیوه‌ی برون‌تن چهار استاندارد CEN 2006، FDA 2007، FDA 2011 و ISO 24443 (روش پیشنهادی از سوی استاندارد (AS/NZS2604:2012 پروتکل‌هایی را ارائه داده‌اند که در این میان دو استاندارد CEN و FDA 2011 از روش طول موج بحرانی استفاده می‌کنند. استاندارد FDA 2007 کسر اصلاح‌شده‌ی Diffey را معرفی می‌کند. استاندارد ISO 24443 اندازه‌گیری UVA-PF به شیوه‌ی برون‌تن در هماهنگی با PPD را مناسب می‌داند.
در این تحقیق مروری، مستندات جامعی گرداوری شد و درنهایت با توجه به زیرساخت‌ها و امکانات موجود پروتکل جامعی برای تعیین UVA-PF با همکاری آزمایشگاه مرکزی سازمان غذا و داروی ایران تدوین شد.
بهاره نوروزی،
دوره 13، شماره 2 - ( 5-1401 )
چکیده
یکی از مهمترین وظایف پوست، محافظت در برابر عوامل استرس‌زای مختلف است. محرک‌های محیطی مانند اشعه فرابنفش و آلودگی‌های محیطی، گونه‌های فعال اکسیژن را افزایش می‌دهند و موجب چین و چروک و پیری پوست می‌شوند. پیری پوست با کاهش تولید کلاژن و کاهش فعالیت آنزیم‌های دخیل در ساختار کلاژن مرتبط است. مواد شیمیایی مرطوب‌کننده موجب افزایش قدرت پوست در حفظ آب می‌شوند؛ اما استفاده طولانی‌مدت از آن‌ها می‌تواند اثرات نامطلوبی روی پوست انسان مانند حساسیت و حتی اثرات تومورزایی به همراه داشته باشد درنتیجه، بهره‌برداری از منابع بیولوژیکی، به‌ویژه ارگانیسم‌های فتوسنتز‌کننده مانند سیانوباکتری‌ها، بهعنوان جایگزین‌های ایمن رو به افزایش است. مکانیسم سیانوباکتری‌ها برای مقابله با تابش اشعه فرابنفش، سنتز ترکیبات ضدفرابنفش مانند اسیدهای آمینه شبیه مایکوسپورین و سیتونمین است؛ علاوه‌بر آن اگزوپلی ساکاریدهای تولیدشده توسط برخی گونه‌هایی که در زیست‌گاه‌های بیش از حد خشک زندگی می‌کنند، می‌توانند در محصولات آرایشی و بهداشتی بهعنوان مرطوب‌کننده استفاده شوند. در این بررسی، پتانسیل متابولیت‌های سیانوباکتری را بهعنوان منابع جایگزین برای ضدآفتابها و مرطوب‌کننده‌ها معرفی می‌کنیم.
مهدی میرزایی علویجه، مهین امینی، فرزاد جلیلیان،
دوره 15، شماره 2 - ( 5-1403 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان پوست یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها است. مطالعات فراوانی تأثیر مثبت استفاده از کرمهای ضدآفتاب در پیشگیری از سرطان پوست را نشان دادند. هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین نابرابری در استفاده از کرم ضدآفتاب بود.
روش اجرا: این پژوهش مقطعی در میان بزرگسالان شهر کرمانشاه انجام شد. اطلاعات به‌وسیله پرسش‌نامه با انجام مصاحبه جمع‌آوری گردید. شاخص و منحنی تمرکز برای تعیین کمیت و تجزیه نابرابری در استفاده از کرم ضدآفتاب استفاده شد. نتایج نسبت شانس تطبیق‌یافته و آنالیز تجزیه برای استفاده از ضدآفتاب نیز برآورد گردید.
یافته‌ها: 39/14% از ضدآفتاب استفاده می‌کردند. نسبت استفاده در مردان 65/5% و در زنان 72/21% به‌دست‌آمد. شاخص تمرکز برای استفاده از ضدآفتاب (001/0P<) 344/0 به‌دست آمد که نشان‌دهنده تمرکز بیشتر استفاده از ضدآفتاب در بین ثروتمندان است. ثروتمندان 72/3 برابر فقرا و همچنین افراد در طبقه متوسط نیز 48/1 برابر فقرا شانس بیشتری برای مصرف ضدآفتاب دارند. بیشترین سهم مشارکت در ایجاد نابرابری در مصرف ضدآفتاب، متغیر وضعیت اقتصادی ـ جامعه‌ای با 26/61%، سطح تحصیلات با 23/13% و سن با 02/13% به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: تمرکز مداخلات ارتقای سلامت باید گروه‌های با وضعیت اقتصادی ـ جامعه‌ای پایین را هدف قرار دهد. در توسعه و پیاده‌سازی مداخلات باید مردان و افراد کمتر تحصیل‌کرده را در اولویت قرار داد.
