17 نتیجه برای لیزر
امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، شیما سینجلی،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
PDL) Pulsed Dye Laser) عمدتاً به‌عنوان وسیله‌ای جهت درمان ضایعات عروقی به‌شمار می‌رود. اما مطالعات مختلفی که در مراکز علمی گوناگون دنیا انجام شده است مواردی از کاربردهای این لیزر ایمن را در ضایعات غیرعروقی به نمایش گذاشته‌اند. هدف ما در این مقاله مروری جمع‌بندی و خلاصه نمودن این مطالعات بوده است.PDL یک جایگزین شناخته‌شده و مورد قبول برای کرایوتراپی در درمان برخی ضایعات ویروسی مانند زگیل‌های دور ناخن یا مولوسکوم به‌شمار می‌رود. در مورد ضایعات التهابی هنوز مکانیسم اثر این لیزر روشن نیست و نتایج متناقضی در مطالعات مختلف به‌دست آمده است. در مورد این گونه درماتوزها، PDL اثر بسیار مختصر دارد و محدود به ضایعاتی است که جزء عروقی واضحی دارند (پسوریازیس و آکنه). بالاخره درباره شکل‌دهی مجدد کلاژن
(Collagen Remodelling) و کاربردهای مربوط به آن (مانند جوان‌سازی پوست، اسکارهای هیپرتروفیک، کلوئید و استریا) نتایج مطالعات مختلف متفاوت بوده و ضمن تأیید اثر احتمالی این لیزر، نیاز به مطالعات بیشتری برای مشخص شدن پارامترهای مناسب درمان وجود دارد.
دکتر امیرهوشنگ احسانی، دکتر پدرام نورمحمدپور، آسیه شکیب، دکتر فاطمه غلامعلی،
دوره 4، شماره 2 - ( 4-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: گزانتلاسما از ضایعات خوش‌خیم پلک می‌باشد که عمدتاً از لحاظ زیبایی اهمیت دارد هرچند به‌ندرت می‌تواند با بالابودن سطح چربی خون همراه باشد. با توجه به احتمال پدیدآمدن اسکار و تغییر رنگ محل بعد از درمان‌های تخریبی مانند کرایوتراپی و الکتروکوتر، یافتن روشی غیرتهاجمی برای درمان این عارضه لازم به‌نظر می‌رسد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر لیزر PDL در درمان گزانتلاسما است.
روش اجرا: مبتلایان به گزانتلاسمای پلک دوطرفه که پروفایل چربی خون طبیعی داشتند در صورت تمایل به شرکت در این پژوهش و نداشتن سابقه بیماریهای کلاژن واسکولار یا پدیده‌ی کوبنر وارد مطالعه شدند. برای تمام بیماران دو جلسه لیزر PDL به فاصله 4 هفته انجام شد. قبل و بعد از انجام لیزر از بیماران عکسبرداری شد. برای تعیین میزان بهبودی از دو نفر از اعضای هیأت علمی که در این پژوهش شرکت نداشتند، درخواست شد تا به‌طور جداگانه با بررسی تصاویر نظر خود را در مورد میزان بهبودی اعلام دارند. میانگین میزان بهبودی اعلام شده به‌عنوان ملاک نهایی مد نظر قرار گرفت. برای سنجش میزان بهبودی از معیار (VAS (visual analogue scale استفاده شد.
یافته‌ها: نُه بیمار با میانگین سنی (±انحراف معیار) (2.9±) 38.0 سال وارد مطالعه شدند. همه بیماران شرکت‌کننده زن بودند. شایع‌ترین محل ضایعات روی پلک فوقانی بود. میزان میانگین بهبودی نهایی در همه موارد کمتر یا مساوی 25% بود. تحلیل نمرات اختصاص یافته از سوی داوران به عکس‌ها تفاوت معنیداری میان نگرش دو داور نشان نداد. بیماران بعد از انجام لیزر هیچ‌گونه عوارض جانبی را نشان ندادند.
نتیجه‌گیری: بر خلاف مطالعات قبلی، مطالعه‌ی حاضر نتوانست تأثیر لیزر PDL را در درمان گزانتلاسما نشان دهد. این امر احتمالا به محدودیت‌های آن مانند حجم نمونه‌ی کوچک و تعداد جلسات کم لیزر باز می‌گردد. انجام مطالعات تکمیلی با حجم نمونه‌ی بزرگتر و تعداد جلسات درمان بیشتر توصیه میشود.
عباس مجدآبادی، محمد اباذری،
دوره 4، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه لیپوساکشن یکی
از روشهای پرطرفدار برای حذف چربی‌های ناخواسته است. روشهای سنتی لیپوساکشن
دارای معایبی چون باقی‌ماندن نسج جوشگاه (scar)، سوختگی، شلی و افتادگی پوست هستند. با
درنظرگرفتن تقاضای روزافزون برای چربی‌برداری و فرم‌دهی به بدن، بهبود روشهای
سنتی ضروری به‌نظر می‌رسد. لیپولیز لیزری یکی از جدیدترین روشهای عرضه‌شده برای
حذف چربی‌های ناخواسته است. زخم، خون‌ریزی و درد کمتر از مزایای عمده این روش است.
روش اجرا: انتشار و پخش فوتون‌ها
درون بافت‌های زنده را می‌توان توسط روش مونت‌کارلو به نحو مناسبی شبیه‌سازی کرد.
در این مطالعه از روش مونت‌کارلو برای شبیه‌سازی جهت انتشار، جذب و پخش فوتون‌ها
داخل بافت استفاده شده است. در این روش از مولد اعداد تصادفی برای تولید، انتشار و
نابودی فوتون استفاده شده است. اثرات طول‌موج و فلوئنس (انرژی بر واحد سطح) روی
جذب و عمق نفوذ تابش درون بافت چربی مورد بررسی قرار گرفته است.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان می‌دهند
که با کاهش ضریب جذب مربوط به هر طول موج، عمق نفوذ آن در بافت افزایش می‌یابد.
مشاهده گردید که بیشترین عمق نفوذ در بافت چربی مربوط به طول‌موج 920 نانومتر است،
چرا که این طول‌موج دارای کمترین ضریب جذب در بافت است. هم‌چنین مشاهده شد که با
افزایش توان لیزر عمق نفوذ تابش درون بافت افزایش می‌یابد. از طرف دیگر با افزایش
شعاع باریکه لیزری عمق نفوذ تابش کاهش می‌یابد.
نتیجه‌گیری: روش مونت‌کارلو روشی مؤثر
برای شبیه‌سازی انتشار تابش درون بافت است. این روش به نحو مؤثری به شبیه‌سازی مؤلفه‌های
فیزیکی تابش درون بافت می‌پردازد. مطالعه‌ی ما نشان‌دهنده‌ی این نکته است که برای انجام
لیپولیز مؤثر و ایمن انتخاب مناسب طول‌موج دارای اهمیت زیادی است.
محمد ابراهیم‌زاده، حسین حاجی‌حسینی، فریده دهقانی، پری‌چهر کفایی، داوود دهقانی‌اشکذری،
دوره 4، شماره 4 - ( 10-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: هیرسوتیسم از علل شایع مراجعه‌ی زنان به کلینیک‌های پوست و زیبایی می‌باشد. استفاده از لیزر در درمان هیرسوتیسم می‌تواند باعث کاهش موهای ناخواسته فرد شده و طی دو دهه‌ی اخیر محبوبیت قابل‌توجهی یافته است. مطالعه‌ی حاضر جهت بررسی میزان رضایت بیماران تحت درمان با لیزر دیود، IPL و یا ترکیب این دو انجام شد.
روش اجرا: در این مطالعه‌ی گذشته‌نگر بیماران مبتلا به هیرسوتیسم مراجعه‌کننده به مرکز لیزر یزد از مهرماه 1390 لغایت مهرماه 91 مورد بررسی قرار گرفتند. رضایت بیماران از میزان کاهش مو یک ماه بعد از شروع درمان، یک ماه بعد از اتمام درمان و شش ماه بعد از اتمام درمان به‌صورت تلفنی از بیماران پرسیده شد.
یافته‌ها: میزان رضایت بیماران یک ماه بعد از اتمام درمان با لیزر دیود نسبت به دو روش دیگر بیشتر بود (034/0=P). این میزان یک ماه بعد از شروع درمان و شش ماه بعد از اتمام درمان تفاوتی با هم نداشت. تعداد جلسات لیزر در سه گروه با هم یکسان بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تفاوت قابل‌ملاحظه‌ای در میزان رضایت بیماران از لیزر دیود، IPL و ترکیب این دو روش 6 ماه بعد از اتمام درمان وجود ندارد.
علی ابراهیمی، حسین ارشادی‌نیا،
دوره 5، شماره 1 - ( 1-1393 )
چکیده
زﻣﻴﻨﻪ و ﻫدف: رویش موهای ناخواسته از مشکلاتی است که از مدت‌ها قبل به‌علت احساس ناخوشایند مبتلایان به آن، تحقیقات بسیاری را به خود اختصاص داده است. میزان رضایتمندی بیماران از لیزرهای متعددی که برای از بین‌بردن موهای ناخواسته به کار می‌رود، متفاوت است.
روش اﺟﺮا: از مجموع 50 بیمار این مطالعه که در درمانگاه پوست حاج‌دایی در استان کرمانشاه انجام گرفته است درصد رضایت بیماران در استفاده از لیزر دیود براساس ارزیابی دیداری ـ شنیداری محاسبه شد.
ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: در این تحقیق بیماران همگی خانم و با میانگین سنی 2/95/32 سال و در 3 تیپ پوستی (روشن، گندمی و تیره) تقسیم‌بندی شدند. انرژی به‌کار رفته نیز بین 40-25 J/cm2 بوده و میزان رضایتمندی بیماران در استفاده از لیزر دیود نیز 9/76% بود. شایع‌ترین عارضه (3/28%) قرمزشدن گذرای چندساعته بلافاصله بعد از لیزر درمانی بود. بیشترین میزان رضایتمندی در بیمارانی مشاهده شد که هم‌زمان با انجام لیزر دارو مصرف می‌کردند (0/85%). کمترین میزان رضایتمندی در بیمارانی مشاهده شد که اختلال قاعدگی داشتند و هم‌زمان دارو مصرف نمی‌کردند (3/73%). بین تعداد جلسات مراجعه و میزان رضایتمندی بیماران از لیزر دیود ارتباط مستقیم و معنیداری وجود داشت (05/0>P و 51/0=r).
ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮی: با توجه به نتایجی که به دست آمده می‌توان گفت که استفاده از لیزر دیود در ازبین‌بردن موهای زائد پوست یک روش مناسب و موثر می‌باشد.
نسرین زند، افشان شیرکوند،
دوره 6، شماره 4 - ( 11-1394 )
چکیده
نتایج نهایی زیبایی خطوط برش جراحی برای پزشک و بیمار از اهمیت زیادی برخوردار است. از سیستم‌های لیزری مختلفی برای بهبود روند ترمیم زخم و پیش‌گیری و درمان اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئید استفاده شده است. طی سال‌های اخیر مطالعات متعددی بر درمان زودرس محل برش‌های جراحی با استفاده از سیستم‌های لیزری جهت دستیابی به نتیجه‌ی بهتر دلالت دارند. ازجمله این فناوری‌ها استفاده از ترمیم پوست به کمک لیزر
(Laser Assisted Skin Healing [LASH]) بلافاصله بعد از جراحی به‌منظور ایجاد تغییرات مثبت در روند فیزیولوژی ترمیم زخم و تغییر مسیر نسبی پدیده‌ی ترمیم به‌سوی بازسازی بافتی و ایجاد حداقل اسکار ممکن است. به‌نظر می‌رسد استفاده از انرژی حرارتی لیزر در مراحل اولیه روند ترمیم زخم (متعاقب برش پوستی) سبب ایجاد تغییرات اساسی در روند ترمیم میشود.
در این مقاله، مروری بر این روش، مطالعات انجام‌شده روی حیوان و انسان، مکانیسم‌های احتمالی اثربخشی این روش و پیشرفت‌های جدیدی که در زمینه‌ی ارتقای دستگاه‌ها براساس تیپ‌های پوستی مختلف و انتخاب پارامترهای لیزری بهینه انجام شده است، خواهیم داشت.
رزیتا داودی، رفعت گرایلی، الناز سلطانی، نجمه مهاجری، زهرا خانی، ناهید جلالیان الهی،
دوره 9، شماره 4 - ( 11-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: در دسته‌ی درمان‌های تخریبی، لیزر موهای زائد به‌صورت گسترده و فراگیر به‌عنوان روشی ساده، کم‌عارضه و مؤثر به‌تدریج جایگزین روشهای سنتی شده است. هدف مطالعه‌ی حاضر ارزیابی فاکتورهای مؤثر بر نتیجه در درمان موهای زائد با لیزر است.
روش اجرا: مطالعه‌ی حاضر مطالعه‌ای گذشته‌نگر بر روی پرونده‌ی 122 فرد مراجعه‌کننده به کلینیک تخصصی پوست و مو برای رفع موهای زائد است. افراد مبتلا به هیرسوتیسم و سایر بیماری‌ها در این مطالعه وارد نشدند. ضخامت و رنگ مو، رنگ پوست، تعداد جلسات درمان، سن فرد و فواصل مراجعه سنجیده شدند. دادهها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 21 و آزمون‌های تحلیلی شامل مربع کای و رگرسیون لجستیک در سطح معنیداری کمتر از 5 درصد تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی افراد مورد بررسی6/6±3/31 سال بود. میانگین جلسات درمان لیزر 1/2±4/5 جلسه و حداکثر پاسخ در موهای تیره و در افراد با تعداد جلسات درمان بیشتر از 5 جلسه مشاهده گردید (05/0>P). نتایج حاصل از آنالیز مدل چندگانه‌ی رگرسیون لجستیک چندسطحی نشان داد که تعداد جلسات درمان بر رفع موهای ناخواسته تأثیر بسزایی دارد (05/0P<). مقدار سطح زیرمنحنی راک (81/0-61/0) 71/0 با حساسیت 759/0 درصد به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: بررسی ما نشان می‌دهد که ضخامت مو، رنگ مو و تعداد جلسات درمان عوامل مؤثر در ازبین‌بردن موهای ناخواسته با لیزر است. برای کارایی بهتر لیزر، تعداد جلسات بیشتر با زمان پیگیری طولانی‌تر و منظم‌تر توصیه می‌گردد.
نجم‌السادات عاطفی، آزاده گودرزی، الهام بهرنگی، معصومه روحانی‌نسب، افسانه صادق‌زاده بازرگان، محمدرضا قاسمی،
دوره 9، شماره 4 - ( 11-1397 )
چکیده
بیماری روزاسه ازجمله بیماریهای پوستی شایع، مزمن و آزاردهنده خصوصاً از بعد زیبایی است که با ایجاد اریتم پایدار، تلانژکتازی، ضایعات پاپولوپوسچولار،دوره‌هایی از برافروختن، درگیری چشمی و بدشکلی تظاهر می‌کند. اگرچه روشهای درمانی نسبتاً مؤثری مورد استفاده قرار گرفته است اما درمان مدیکال مؤثر مطلقی وجود ندارد. با توجه به ازمان بیماری و سخت‌بودن مصرف طولانی دارو، بر آن شدیم تا مروری با استفاده از پاب‌مد برای درمان‌های فیزیکی انجام داده و تمهیدات مؤثرتر و کم‌عارضه‌تر به‌خصوص در موارد مقاوم به‌دست آوریم.
لیلاسادات خامسی، مژده سپاس‌خواه، لادن دستغیب، زهرا باقری،
دوره 10، شماره 3 - ( 8-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: ملاسما بیماری شایعی است که کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درمان‌های موجود باعث پاک‌شدن تدریجی و نسبی ملاسما شده و با شانس عود بالا پس از قطع درمان همراه هستند. ترانگزامیک اسید در مطالعات متعددی با موفقیت مورد بررسی قرار گرفته است. به‌علاوه، لیزر به‌عنوان یک روش افزاینده‌ی انتقال دارو پیشنهاد شده است. مطالعه‌ی حاضر در جهت ارزیابی این اثر افزایشی انجام شده است.
روش اجرا: بیست و پنج بیمار با ملاسمای دوطرفه‌ی اپیدرمال و مخلوط وارد مطالعه شدند و ژل 5% ترانگزامیک اسید را روزانه دو بار روی دو سمت صورت مالیده، به‌صورت تصادفی تحت لیزر درمانی با لیزر فرکشنال دی‌اکسیدکربن روی یک سمت صورت ماهانه تا 3 ماه قرار گرفتند. بیماران قبل از شروع درمان و سپس هر 4 هفته یک بار با اندازه‌گیری شاخص اصلاح‌شده‌ی سطح و شدت ملاسما (mMASI) و شاخص ملانین توسط دستگاه درماکچ (شرکت کولوریکس، سوئیس) بررسی می‌شدند. نتایج با آزمون تی زوجی ارزیابی شدند. به دلیل تکرر مقایسه، 0125/0P< قابل توجه در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: شاخص mMASI و شاخص ملانین در هر مراجعه بین دو گروه تفاوت قابل توجه آماری نداشتند (0125/0P>). این دو شاخص در هر دو گروه کاهش قابل توجهی پس از درمان نشان دادند (به‌ترتیب 001/0P< و 001/0P<).
نتیجه‌گیری: هر چند ژل 5% ترانگزامیک اسید در درمان ملاسما مؤثر است، اما پژوهش ما افزایش اثر درمانی آن‌را با لیزر فرکشنال دی‌اکسیدکربن نشان نداد.
سام کریم تویسرکانی، آذین آیت‌اللهی،
دوره 11، شماره 3 - ( 8-1399 )
چکیده
بهدنبال تزریق چربی به منظور حجم دهی صورت ،گاهی امکان دارد بخشی از چربی در یک ناحیه تجمع پیدا کند (لامپ چربی ) و در آن ناحیه برجستگی ایجاد کند که ازنظر ظاهری قابل قبول نیست و آزاردهنده است. جهت برطرف کردن این عارضه روشهای درمانی مختلفی ازجمله تزریق موضعی فسفاتیدیل کولین / داکسی کولات در محل 1،
سینا خانعلی، پدرام علیرضایی، جلال پورالعجل،
دوره 11، شماره 4 - ( 11-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: اسکارهای آتروفیک از عوارض شایع آکنه می‌باشند که روشهای مختلفی برای درمان آن‌ها پیشنهاد شده است. این مطالعه به مقایسه‌ی تأثیر درمان با لیزر CO2 فرکشنال نسبت به میکرونیدلینگ در بهبود اسکار آتروفیک آکنه می‌پردازد.
روش اجرا: مطالعه‌ی حاضر بر روی بیماران دچار اسکار آتروفیک آکنه‌ی مراجعه‌کننده به کلینیک پوست بیمارستان سینای همدان از ابتدای سال 95 تا انتهای سال 97 انجام شد. یک سمت صورت هر بیمار با لیزر CO2 فرکشنال و سمت دیگر با میکرونیدلینگ طی 4 جلسه هر 3 هفته یکبار درمان می‌شد. 1، 2 و 6 ماه بعد، میزان رضایتمندی بیماران و شدت اسکار آکنه (به‌وسیله‌ی معیار Goodman and Baron) ارزیابی می‌شد.
یافته‌ها: مجموعاً 24 نفر وارد مطالعه شدند. پیش از درمان، میانگین نمره اسکار دو گروه تفاوت معناداری نداشت (726/0(P=. در پیگیری‌های یک، 2 و 6 ماهه سمتی از صورت که با لیزر درمان شده بود نسبت به سمت مقابل (میکرونیدلینگ) نمره‌ی اسکار کمتری داشت
(P برای پیگیری‌های 1، 2 و 6 ماهه به‌ترتیب 033/0، 008/0 و 014/0). ازنظر میزان رضایتمندی تفاوتی بین دو گروه دیده نشد (P برای پیگیری‌های 1، 2 و 6 ماهه به‌ترتیب 589/0، 469/0 و 840/0). شایع‌ترین عارضه‌ی جانبی، اریتم در 3 بیمار درمان‌شده با لیزر بود و به‌دلیل فراوانی کم عوارض، آنالیز آماری بین دو گروه از این نظر میسر نبود.
نتیجه‌گیری: لیزر CO2 فرکشنال نسبت به میکرونیدلینگ در کاهش نمره‌ی اسکار بیماران مؤثرتر بود. هم‌چنین عوارض جانبی در هر دو شیوه‌ی درمانی فراوانی کمی داشت.
محمدرضا سبحان، فائزه محمدی، الهام خانلرزاده، محمد فریادرس،
دوره 12، شماره 1 - ( 2-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: زگیلها پرولیفراسیون خوش‌خیمی هستند که به‌علت گونههای مختلف ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد میشوند. در درمان زگیلها از روشهای مختلفی استفاده میشود و این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی، عوارض و تعداد جلسات درمانی دو روش لیزر CO2 و کرایوتراپی در درمان زگیل کف پا انجام شد.
روش اجرا: باروش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 70 بیمار (140 پا) مبتلا به زگیل کف هر دو پا مراجعه‌کننده به درمانگاه تخصصی پوست مرکز آموزشی درمانی فرشچیان (سینا) همدان در سال 1398 انتخاب شدند. به‌طور تصادفی زگیل کف یک پای بیمار با لیزر CO2 و پای مقابل با کرایوتراپی تحت درمان قرار میگرفت. بیماران به فاصله زمانی دو هفته بهمدت 2 ماه از نظر پاسخ به درمان، تعداد تکرار جلسات و میزان بهبودی ضایعه مورد بررسی قرار گرفتند. در موارد عدم بهبود کامل ضایعه درمان هر دو هفته یکبار و تا حداکثر پنج نوبت تکرار می‌شد.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران 73/8±11/22 سال، 7/35% مرد و 3/64% زن بودند. در گروه لیزر CO2 و گروه کرایوتراپی به‌ترتیب درصد فراوانی بهبودی 4/81% و 4/41% (001/0>P)، میانگین تعداد جلسات درمانی 86/0±91/1 و 69/0±55/3 (001/0>P) بود. فراوانی عوارض نیز به‌ترتیب در گروه لیزر CO2 و گروه کرایوتراپی شامل درد 7/25% و 3/94% (001/0>P)، خارش صفر درصد و 9/32% (001/0>P)، تاول 9/2% و 9/82% (001/0>P) و هیپرپیگمانتاسیون صفر و 9/12% (003/0=P) می‌باشد.
نتیجه‌گیری: لیزر CO2نسبت به کرایوتراپی به‌طور مؤثرتر در تعداد جلسات کمتر و با عوارض کمتر باعث بهبودی زگیل کف پا میشود.
سپهر زرگران، سروش محیط‌مافی، علی انیسیان،
دوره 12، شماره 1 - ( 2-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: آلوپسی با کاهش تعداد فولیکول‌های مو در محل التیام زخم از عوارض کرایوسرجری هستند که ظاهر ناخوشایندی در بافت اسکار ناشی از موریختگی در ترمیم پوست ایجاد می‌کنند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر لیزر کم‌توان بر جلوگیری از نکروز فولیکول‌های مو و افزایش تعدادشان در زخم‌های کرایوسرجری است.
روش اجرا: 50 رت ویستار نر تصادفاً در 2 گروه اصلی آزمایش و کنترل (با / بدون استفاده از لیزر کم‌توان) و ۵ زیرگروه فرعی تقسیم شدند. بررسی هیستوپاتولوژیک دو شاخص تعداد فولیکول مو و رگزایی در بازه‌های زمانی 3، 7، 14، 21 و 28 روزه در آزمایشگاه انجام شد.
یافته‌ها: شاخص رگزایی اختلاف معنیداری در روزهای 14 و 21، بین گروه‌های اصلی نداشت (05/0<P) اما در روزهای 3، 7 و 28 گروه آزمایش نسبت به شاهد به‌طور معنیداری بیشتر بود. در تمامی روزها هر دو گروه روند معنی‌دار افزایش رگزایی را شاهد بودند (05/0>P). تنها در گروه شاهد بین روزهای سوم و هفتم و در هر دو گروه بین روزهای 21 و 28 اختلاف آماری وجود نداشت (05/0<P). در مقایسه شاخص فولیکول مو در تمامی روزها روند افزایشی داشته که در گروه آزمایش به‌طور معنیداری بیشتراز گروه شاهد است (05/0>P). تنها بین روزهای سوم و هفتم اختلاف آماری وجود نداشت (05/0<P).
نتیجه‌گیری: استفاده از لیزر کم‌توان پس از زخم‌های کرایوسرجری همراه اسکار و موریختگی، می‌تواند باعث جلوگیری از نکروز فولیکول‌های مو و متعاقباً افزایش تعدادشان در رت شود.
قاسم‌علی خراسانی، جواد رحمتی، حجت مولایی، افشین فتحی، غلامحسین،
دوره 12، شماره 3 - ( 8-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: ظاهر بد بافت اسکار پس از جراحی‌های زیبایی می‌تواند تأثیرات منفی بر نتایج جراحی و رضایت بیمار داشته باشد. در سال‌های اخیر، استفاده زودهنگام از لیزرتراپی در جلوگیری از تشکیل بافت اسکار بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در حال حاضر اطلاعات ما از استفاده ترکیبی زودهنگام از لیزرها برای کاهش بافت اسکار و بهبود ظاهر آن محدود است. در این مطالعه ما به بررسی تأثیر لیزرتراپی ترکیبی با استفاده از pulsed dye laser (PDL) و fractional CO2 laser در بهبود ظاهر بافت اسکار پس از جراحی‌های زیبایی پرداختیم.
روش اجرا: در این مطالعه 15 بیمار شامل 13 بیمار ماموپلاستی و 2 بیمار ابدومینوپلاستی بررسی شدند. در بیماران ماموپلاستی به‌صورت تصادفی هر یک از پستان‌ها در یکی از دو گروه شاهد یا لیزرتراپی قرارمی‌گرفت. در بیماران ابدومینوپلاستی از split-scar استفاده شد و هر نیمه به‌صورت تصادفی در یکی از دو گروه قرار داده شد. در گروه لیزرتراپی، در پایان هفته سوم لیزرتراپی با PDL 585 nm و در پایان هفته ششم لیزرتراپی با fractional CO2 laser انجام شد. بیماران به مدت 6 ماه دیگر پیگیری شدند. برای ارزیابی ظاهر زخم‌ها از
visual analogue scale (VAS) استفاده شد. سه جراح که از گروه زخم‌ها خبر نداشتند، در شروع لیزرتراپی و در ویزیت نهایی، میزان رضایت خود از ظاهر زخم‌ها را تعیین کردند. ظاهر زخم‌ها براساس نمره VAS به‌صورت poor، fair، good یا excellent تعیین شد.
یافته‌ها: میانگین نمره VAS در گروه لیزر برابر 8/0±5/5 و در گروه شاهد برابر 8/0±8/4 بود. اختلاف بین دو گروه ازنظر آماری معنادار نبود (057/0=P). در این مطالعه موردی از ظاهر اسکار excellent دیده نشد. ظاهر تمام زخم‌های گروه لیزرتراپی، fair و good بود. در گروه شاهد، 13 زخم در گروه fair قرار داشتند. در این مورد نیز اختلاف بین دو گروه معنادار نبود (227/0=P).
نتیجه‌گیری: لیزرتراپی ترکیبی زودهنگام با استفاده از PDL و fractional CO2 laser در پیگیری کوتاه‌مدت با بهبود ظاهر بافت اسکار همراه است اما تأثیرات معناداری به همراه ندارد.
سیده‌صبا شریف‌زاده، انسیه لطفعلی، نارگل نوین، شایان نوروزی، فریناز عزیزی،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: لیکن‌پلان دهانی یک بیماری ایمونوپاتولوژی پوستی مخاطی مزمن است که به‌طور شایع مخاط دهان را درگیر می‌کند. ازطرفی کاندیدا آلبیکنس شایع‌ترین پاتوژن مرتبط با کاندیدیازیس دهانی است. هدف این مطالعه تعیین اثر طول موج لیزر کم‌توان 810 نانومتر به‌عنوان کمکی در درمان کاندیدا آلبیکنس مقاوم به نیستاتین در بیماران لیکن‌پلان دهان است.
روش اجرا: در این مطالعه 5 ایزوله ک.آلبیکنس مقاوم به نیستاتین و یک گونه ک.آلبیکنس استاندارد آزمایش شدند. تست حساسیت دارویی براساس CLSI- M27-A3 انجام شد و نشان داد که این ایزوله‌ها به نیستاتین مقاوم بودند. سوسپانسیون قارچی با رقت 5/0 مک‌فارلند در مواجهه با لیزر دایود با طول موج 810 نانومتر و انرژی دانسیته j/cm38/20 با زمان 20 ثانیه قرار گرفت. برای هر گروه نتایج حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) ثبت گردید.
یافته‌ها: طول موج لیزر باعث کاهش معنی‌دار کلونی ک.آلبیکنس مقاوم به نیستاتین شد (001/0P<). میزان MIC بعد از مواجهه با لیزر کاهش معناداری پیدا نکرد.
نتیجه‌گیری: تابش لیزر باعث کاهش تعداد کلونی‌های ک.آلبیکنس مقاوم به نیستاتین میشود؛ اما این تأثیر لزوماً در میزان MIC تغییری ایجاد نمی‌کند. دندان‌پزشکان دقت کنند در موارد مواجهه با گونههای مقاوم به درمان کاندیدا، لیزر دایود کم‌توان با طول موج 810 نانومتر می‌تواند در کاهش کلونی‌ها و پاسخ‌دهی بهتر به درمان استاندارد نقش داشته باشد.
پدرام نورمحمدپور،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1401 )
چکیده
ضایعات portwine stains (PWS) از شایع‌ترین مالفورماسیون‌های عروقی کودکی به‌شمار می‌روند که بدون درمان، به‌تدریج افزایش رنگ و ضخامت پبدا کرده و تأثیر مخرب و عمیق روانی روی کودک دارند. به همین دلیل و نیز به‌دلیل مقاوم‌شدن ضایعات به درمان با گذشت زمان، درمان زودرس اولیه این ضایعات اهمیت فراوانی دارد. لیزر
Pulsed Dye Laser (PDL) درحال حاضر درمان انتخابی اولیه این ضایعات محسوب میشود. تقریباً در تمام جنبه‌های مربوط به درمان این ضایعات با لیزر PDL، اختلاف‌نظر و بعضاً داده‌های ضدونقیض در میان مطالعات مختلف یافت میشود. این موارد شامل نامشخص‌بودن تعداد بهینه جلسات درمان، سن مناسب شروع درمان، پارامترهای بهینه برای شروع درمان و روشهای ممکن برای افزایش اثربخشی درمان با لیزر، عوارض احتمالی درمان و نحوه مواجهه با آن‌ها و نیز استفاده از روشهای مختلف برای کاستن از ناراحتی بیمار حین درمان هستند. مقاله حاضر به جمع‌آوری و مرور مطالعات موجود در این زمینه پرداخته است.
امیرهوشنگ احسانی، حسن حاج‌محمدتقی‌صیرفی، پدرام نورمحمدپور، مهدی نقدی‌پور، مینا کوهیان محمدآبادی، آلا احسانی، امیرحسین رحیم‌نیا،
دوره 14، شماره 1 - ( 2-1402 )
چکیده
زمینه و هدف: تلانژکتازی‌های اندام تحتانی به‌صورت شایع در جامعه و به‌خصوص در خانم‌ها دیده میشود. این اختلال نه‌تنها باعث مشکلات زیبایی، بلکه می‌تواند باعث درد و مشکلات مربوطه افزایش فشارخون وریدی بشود. این عروق یکی از شایع‌ترین مواردی است که بیماران برای درمان‌شان به مراکز زیبایی مراجعه می‌کنند. با توجه به برخی عوارض و محدودیت‌های اسکلروتراپی بر آن شدیم که به بررسی اثربخشی و ایمنی لیزر
Long-Pulsed Nd:YAG 1064-nm به عنوان یک جایگزین بپردازیم.
روش اجرا: 29 بیمار حداقل تحت 3 جلسه درمان با لیزر Nd:YAG به فواصل 4 هفته قرار گرفتند. قبل اولین جلسه درمان، بعد از هر جلسه و 6 ماه پس از آخرین نوبت از محل درمان عکس گرفته شد. در نهایت میزان رضایت از درمان و پاسخ بالینی هم بر اساس نظر یک درماتولوژیست ثانویه و خود بیمار بر اساس معیار بهبودی از 0 تا 4 ثبت گردید.
یافته‌ها: با توجه به نظر درماتولوژیست، میانگین رضایت از درمان، 38/3 از 4 با انحراف معیار 5/0 و براساس نظر بیمار میانگین، 2/3 از 4 با انحراف معیار 71/0 ثبت شده است که معادل بیش از 76% اثربخشی درمان با لیزر Nd:YAG 1064 می‌باشد. میزان درد حین لیزر براساس معیار VAS برابر 27/6 با انحراف معیار 64/2 ثبت گردید.
نتیجه‌گیری: لیزر Nd:YAG 1064 نانومتر پالس بلند یک روش درمانی بسیار موثر، قابل اعتماد، ایمن و هم چنین بدون عوارض جانبی قابل توجه در درمان عروق تلانژکتاتیک و وریدهای رتیکولار اندام تحتانی می‌باشد.
