زمینه و هدف: امروزه لیپوساکشن یکی
از روش‌های پرطرفدار برای حذف چربی‌های ناخواسته است. روش‌های سنتی لیپوساکشن
دارای معایبی چون باقی‌ماندن نسج جوشگاه (scar)، سوختگی، شلی و افتادگی پوست هستند. با
درنظرگرفتن تقاضای روزافزون برای چربی‌برداری و فرم‌دهی به بدن، بهبود روش‌های
سنتی ضروری به‌نظر می‌رسد. لیپولیز لیزری یکی از جدیدترین روش‌های عرضه‌شده برای
حذف چربی‌های ناخواسته است. زخم، خون‌ریزی و درد کمتر از مزایای عمده این روش است.
روش اجرا: انتشار و پخش فوتون‌ها
درون بافت‌های زنده را می‌توان توسط روش مونت‌کارلو به نحو مناسبی شبیه‌سازی کرد.
در این مطالعه از روش مونت‌کارلو برای شبیه‌سازی جهت انتشار، جذب و پخش فوتون‌ها
داخل بافت استفاده شده است. در این روش از مولد اعداد تصادفی برای تولید، انتشار و
نابودی فوتون استفاده شده است. اثرات طول‌موج و فلوئنس (انرژی بر واحد سطح) روی
جذب و عمق نفوذ تابش درون بافت چربی مورد بررسی قرار گرفته است.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان می‌دهند
که با کاهش ضریب جذب مربوط به هر طول موج، عمق نفوذ آن در بافت افزایش می‌یابد.
مشاهده گردید که بیشترین عمق نفوذ در بافت چربی مربوط به طول‌موج 920 نانومتر است،
چرا که این طول‌موج دارای کمترین ضریب جذب در بافت است. هم‌چنین مشاهده شد که با
افزایش توان لیزر عمق نفوذ تابش درون بافت افزایش می‌یابد. از طرف دیگر با افزایش
شعاع باریکه لیزری عمق نفوذ تابش کاهش می‌یابد.
نتیجه‌گیری: روش مونت‌کارلو روشی مؤثر
برای شبیه‌سازی انتشار تابش درون بافت است. این روش به نحو مؤثری به شبیه‌سازی مؤلفه‌های
فیزیکی تابش درون بافت می‌پردازد. مطالعه‌ی ما نشان‌دهنده‌ی این نکته است که برای انجام
لیپولیز مؤثر و ایمن انتخاب مناسب طول‌موج دارای اهمیت زیادی است.
