فهیمه نعمتی، معصومه محمدزکی، صفر شامحمدی، زینب قاسمی، ابراهیم اسکندری،
دوره 8، شماره 1 - ( 2-1396 )
زمینه و هدف: استافیلوکوک‌ها دومین علت شایع عفونت‌های بیمارستانی و مسئول حدود 80% عفونت‌های چرکی و اغلب عفونت‌های پوستی هستند. ژن‌های VanA، VanB، VanC1، VanC2/C3، VanG، VanL و VanX مسئول کدکردن مقاومت نسبت به ونکومایسین، تیکوپلانین و آووپارسین هستند. مقاومت VanA و VanB غالب‌ترین نوع مقاومت بوده که می‌توانند روی پلاسمید یا کروموزوم قرار گرفته ازطریق کونژوگاسیون منتقل شوند. هدف از انجام این مطالعه بررسی وجود ژن‌های VanA و VanB در استافیلوکوک‌های مقاوم به سفوکسیتین و عامل عفونت‌های پوستی بیماران بستری در بیمارستان رازی تهران به روش Real Time PCR بوده است.
روش اجرا: جمعآوری نمونهها از خرداد 94 به‌مدت یک‌سال، در بخش میکروب‌شناسی آزمایشگاه بالینی بیمارستان رازی انجام شد؛ بدین‌صورت که زخمهای ترشحدار بیماران پوستی توسط سوآپ استریل نمونهبرداری شد و روی محیط بلاد آگار و EMB کشت داده و روی لام برده شد. بعد از رشد باکتری‌ها (کوکسی‌های گرم مثبت) برروی محیط بلاد آگار، تست‌های کاتالاز، اکسیداز و کواگولاز انجام شد، برای تعیین حساسیت به ونکومایسین در استافیلوکوک‌های مقاوم به سفوکسیتین از روش E-test استفاده شد و ژن‌های VanA و VanB به‌وسیله Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: از 978 بیمار دارای ضایعه پوستی ترشحدار، 733 نمونه انواع استافیلوکوک جدا شد. از این تعداد 124 نمونه مقاوم به سفوکسیتین بود که تست نواری ونکومایسین برایشان انجام شد و 8 نمونه دارای جواب بالای 3 و 5 عدد از آن‌ها مقاومت بالا، یعنی بالای 16 بودند. اما علت این مقاومت در هیچ کدام ژن‌های VanB و VanA نبود.
نتیجه‌گیری: به‌علت گسترش سویه‌های مقاوم استافیلوکوک در عفونت‌های پوستی و بیمارستانی، شناسایی ژن‌های کدکننده‌ی آن در جهت استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های مناسب برای کاهش دوره‌ی درمان و عوارض مصرف آنتی‌بیوتیک‌های مختلف ضرورت دارد.
