2 نتیجه برای نگرانی از تصویر بدن
عالمه دهنبی، حمید رادسپهر،
دوره 8، شماره 3 - ( 8-1396 )
چکیده
زمینه و هدف: افراد مبتلا به لوپوس اریتماتوزوس سیستمیک رویکرد انعطافپذیری در مواجهه با استرس نداشته و در بهکارگیری مهارتهای شناختی ضعف دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر گروه درمانی شناختی ـ رفتاری بر کاهش استرس ادراکشده از تصویر بدن و بهبود انعطافپذیری شناختی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک انجام پذیرفت.
روش اجرا: در این پژوهش، 24 نفر از زنان مراجعهکننده به کلینیکهای منتخب روماتولوژی مشهد در سال 95-1394 انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (گروه درمانگری شناختی ـ رفتاری) و کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از انجام مداخلات، پرسشنامههای استرس و نگرانی از تصویر بدن (Body image concern inventory [BICI])، انعطافپذیری شناختی (Cognitive flexibility inventory [CFI])، رضایتمندی مراجع (client satisfactory questionnaire [CSQ]) و شاخص بهبود کلی بالینی (Global improvement scale [CGI]) پر شدند. دادهها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANOVA) در نرمافزار 19SPSS با سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.
یافتهها: گروه درمانی شناختی ـ رفتاری در مقایسه با گروه شاهد، کاهش معنادار استرس و نگرانی از تصویر بدن و بهبود بیشتر انعطافپذیری شناختی داشتند (001/0P<). آزمودنیهای گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد میزان رضایت از درمان و بهبودی کلی خود را بهطور معناداری بالاتر ارزیابی کردند و بهبودی آنها در تمام متغیرهای پژوهش بیشتر از گروه شاهد بود (001/0P<).
نتیجهگیری: گروه درمانی شناختی ـ رفتاری در کاهش نگرانی از تصویر بدن و بهبود انعطافپذیری شناختی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک مؤثر است.
شکوفه صمدیان، رویا کوچکانتظار، مهناز استکی، آنیتا باغداساریانس، افسانه قنبریپناه،
دوره 10، شماره 2 - ( 5-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: جراحی زیبایی یکی از آخرین دستاوردهای بشر برای خلق زیبایی است. هدف از این پژوهش تبیین رابطهی بین ویژگیهای شخصیتی و استرس ادراکشده با نگرانی از تصویر بدنی بود.
روش اجرا: پژوهش حاضر از نوع همبستگی با تکیه بر مدلیابی معادلات ساختاری است. تعداد 350 نفر از متقاضیان جراحی زیبایی که به مراکز جراحی شمال تهران در سال 1396 مراجعه کرده بودند داوطلبانه و به روش نمونهگیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به پرسشنامههای استرس ادراکشده کوهن و همکاران (1983)، شخصیت نئو (1985) و نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون (2005) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیلها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نسخهی 24 نرمافزار Spss، Amos و با آزمونهای نرمالبودن، مدلیابی معادلات ساختاری انجام گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد بین ویژگیهای شخصیتی و نگرانی از تصویر بدنی رابطهی معناداری وجود دارد. همچنین بین استرس ادراکشده و نگرانی از تصویر بدنی و ویژگیهای شخصیتی و استرس ادراکشده رابطهی معناداری وجود دارد. همچنین مدل ساختاری رابطه بین ویژگیهای شخصیتی و استرس ادراکشده با نگرانی از تصویر بدنی از برازش مطلوبی برخوردار است.
نتیجهگیری: لازم است از مقیاسهای هنجارشده برای درک و ارزیابی روانشناختی قبل از جراحی زیبایی استفاده شود و این غربالگری میتواند باعث کاهش تعداد جراحیهای غیرضروری و افزایش رضایت از نتایج جراحی شود.