4 نتیجه برای گرانولوم
پدرام نورمحمدپور، امیرهوشنگ احسانی، کامبیز کامیاب، بیتا ساقی، حسن صیرفی، علی صادقی نیا، فاطمه غلامعلی،
دوره 5، شماره 2 - ( 5-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به رواج روزافزون خالکوبیهای زیبایی، خصوصاً در کشورهای جهان سوم و خصوصاً در بین خانمها و احتمال ایجاد ضایعات بهدلیل ایجاد واکنشهای ایمنی برروی نواحی خالکوبیشده و همچنین ارتباط احتمالی آن با ابتلا به سارکوئیدوز در آینده، مطالعهی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین علائم بالینی و جنسیت افراد با گرانولوم ناشی از خالکوبی در بین سایر انواع ضایعات گرانولوماتوز غیرعفونی انجام شد.
روش اجرا: این مطالعه بهصورت مقطعی گذشتهنگر از ابتدای سال 1386 تا پایان سال 1390 در مبتلایان به انواع ضایعات گرانولوماتوز غیرعفونی براساس تشخیص نهایی آسیبشناسی که به درمانگاه بیمارستان رازی مراجعه کردهاند، انجام شد.
یافته‌ها: درکل 1099 بیمار وارد طرح شدند. شایعترین گرانولوم غیرعفونی یافتشده، گرانولوم جسم خارجی با 511 مورد (46.4%) و پس از آن گرانولوم ناشی از خالکوبی با 102 مورد (9.3%) بود. تمام بیماران با گرانولوم ناشی از خالکوبی، خانمهای با سن 40 تا 60 سال و با میانگین سنی 43.09 و انحراف معیار 8.57 سال بودند. 96.1% از این بیماران، دارای ضایعات پوستی در صورت خود بودند. 26 مورد (25%) از ضایعات گرانولوم ناشی از خالکوبی با نمای گرانولوم سارکوئیدال و 1 مورد (1%) با نمای گرانولوم کازئوز مشاهده شدند. غالب ضایعات این بیماران بهصورت پاپول (32.35%) و پلاک (24.51%) گزارش شدند.
نتیجه‌گیری: گرانولوم ناشی از خالکوبی دومین گرانولوم شایع غیرعفونی بهشمار میرود و تقریباً در 25% موارد نمای سارکوئیدال دارد. با توجه به ارتباط احتمالی گرانولوم سارکوئیدال با بروز اسکار سارکوئیدوز و نیز سارکوئیدوز سیستمیک بررسی تمام موارد واکنش به خالکوبی از لحاظ آسیبشناسی منطقی بهنظر میرسد.
خدیجه توکلی، زهرابیگم موسوی، کامبیز کامیاب،
دوره 9، شماره 2 - ( 5-1397 )
چکیده
مقدمه: ماسیتیت گرانولوماتوز ایدیوپاتیکIdiopathic granutomatous mastitis (IGM) از بیماری‌های نادر خوش‌خیم پستان است که به‌علت تشابه تظاهرات بالینی آن با بدخیمی‌های پستان و سایر ماستیت‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
گزارش مورد: بیمار خانم 32 ساله‌ای می‌باشد که از حدود یک و نیم سال قبل به‌طور ناگهانی دچار تب، تورم و درد پستان چپ شده است. در معاینه، توده‌های متعددی لمس شد. گزارش بیوپسی انجام‌شده،IGM بود.
نتیجه‌گیری: اشتباه تشخیص IGM با سایر ماستیت‌ها ممکن است بار روانی، اقتصادی و اجتماعی زیادی به بیمار تحمیل کند.
رضا یعقوبی، نادر پازیار، یونس جونکی،
دوره 9، شماره 3 - ( 8-1397 )
چکیده
مقدمه: گرانولوم آنولر زیرجلدی یک واریانت نادراز گرانولوم آنولر است که تقریباً در اطفال دیده میشود. علت بیماری نامعلوم است هرچند عواملی چون ترومای فیزیکی، گزش حشرات، عفونت‌های باکتریال، ویروسی، قارچی و دیابت را در شروع آن دخیل دانسته‌اند.
گزارش مورد: پسربچه‌ای 3 ساله با شکایت از یک ضایعه در انگشت شست راست از حدود 3 ماه قبل به همراه یک ضایعه در ساعد راست بررسی شد. بیوپسی از ضایعه‌ی شست دست راست انجام شد که در درم پاپیلاری نواحی متعدد از رشته‌های کلاژن تخریب‌شده (نکروبیوزیس) که توسط سلول‌های التهابی هیستوسیت و لنفوسیت احاطه شده و همچنین رسوب فوکال موسین گزارش شد. با توجه به مجموع یافته‌های آسیبشناسی، تشخیص بیماری گرانولوم آنولر زیرجلدی برای این بیمار مطرح گردید.
نتیجه‌گیری: در یک کودک با تورم انگشت و ندول‌های زیرجلدی، باید گرانولوم آنولر زیرجلدی را به‌عنوان یکی از تشخیص‌های افتراقی مدنظر داشته باشیم.
امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، کامبیز کامیاب حصاری، سیدمحمد بحرینیان، مینا کوهیان محمدآبادی، آلا احسانی، امیرحسین رحیم‌نیا،
دوره 13، شماره 4 - ( 11-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از عوارض مهم خالکوبی، واکنش گرانولوماتوز است که با علائم درد، تورم، قرمزی و تندرنس در محل تتو مشخص میشود. این واکنش در همه سنین و هر دو جنس دیده میشود. با توجه به افزایش عوارض تتو، برآنیم تا مشخصات دموگرافیک ـ هیستولوژیک و عوارض تتو، به‌خصوص گرانولوم را بررسی کنیم.
روش اجرا: بیماران بیمارستان رازی با تشخیص گرانولوم پس از خالکوبی در یک بازه 3 ساله وارد مطالعه شدند و خصوصیات دموگرافیک ـ هیستولوژیک آن‌ها ثبت شد. تعداد 196 بیمار وارد مطالعه شدند و برای هر بیمار، یک برگه پرسش‌نامه تهیه و اطلاعات ازطریق آن‌ها جمعآوری شد.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 46/45 سال با انحراف‌معیار 54/8 و میانگین زمان انجام تتو 18/4 سال با انحراف معیار 33/4 بود. میانگین دفعات اتجام تتو 64/1 و انحراف معیار 8/1 بود. بیشترین محل انجام تتو ابرو با 3/88% و کمترین، پلک فوقانی با 6/0% بود. تتوگرانولوما (سارکوئیدال و جسم خارجی) با 7/41% بیشترین و ضایعات لیکنوئید با 8/2% کمترین فراوانی نتیجه پاتولوژی را داشته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به بیشترین فراوانی تشخیص پاتولوژیک تتو ـ گرانولوم (سارکوئیدال و جسم خارجی) با 7/41% و اثبات ارتباط بین تتو ـ گرانولوم و ابتلا به سارکوئیدوز در مطالعات قبلی، بررسی کامل بیماران، پیگیری طولانی‌مدت از جهت ابتلا به سارکوئیدوز در آینده و بررسی پاسخ بالینی به درمان، منطقی و سودمند بهنظر میرسد. ضمناً بررسی اینکه آیا درمان ضایعات فعلی نقشی در جلوگیری از ابتلا به سارکوئیدوز در آینده خواهد داشت یا خیر حائزاهمیت بهنظر میرسد.
