هدف: در این تحقیق قدرت اتصال یک نوع از مواد (Targis) Ceromer به سه نوع آلیاژ بیسمتال با استفاده از سه روش مختلف آمادهسازی سطح مورد آزمایش قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی 90 صفحه با ابعاد 4/0×5×30 از سه نوع آلیاژ Silver Cast ، Super Cast و
Rexillium III تهیه و تحت سه روش آماده سازی سطح شامل: اکسیداسیون در هوا، اکسیداسیون در خلاء و سندبلاست با ذرات اکسید آلومینیوم 80 میکرون قرار گرفتند؛ سپس یک لایه از ماده Targis با ضخامت 1 میلیمتر روی صفحات فلزی Cure گردید. بعد از انجام عمل ترموسایکلینگ، نمونهها در دستگاه Instron تحت آزمایش خمشی سه نقطهای قرار گرفتند و مقدار نیرو در لحظه ترک و شکست کامل ثبت شد؛ همچنین نمونهها پس از شکست برای تعیین نوع شکست (Cohesive یا Adhesive) تحت بررسی میکروسکوپیک قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس دو عاملی و آزمون Duncan انجام شد.
یافتهها: در هر سه آلیاژ، روش آمادهسازی سطح در میزان نیرو برای ایجاد ترک و شکست تأثیر معنیدار داشت و روش سندبلاست به عنوان بهترین روش شناخته شد. از طرف دیگر در هر سه روش آمادهسازی سطح نوع فلز فقط بر پدیده ترک تأثیر معنیدار داشت و فلز Rexillium III بیشترین مقدار نیرو را نشان داد. شکست نوع Adhesive بیشتر در فلز Super-Cast و در روش اکسیداسیون در هوا و شکست نوع Cohesive بیشتر در فلز Silver Cast و روش سندبلاست اتفاق افتاد.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج این مطالعه, میتوان اذعان کرد که قدرت اتصال مواد Ceromer به آلیاژهای بیسمتال بسیار خوب است و در میان آلیاژهای بکار رفته و روشهای آمادهسازی سطح، فلز Rexillium III همراه با روش سندبلاست بهترین ترکیب را ایجاد میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |