مجله دندانپزشکی

هدف از انجام این بررسی ارزیابی کلینیکی کارایی یک نوع غشا با ترکیب پلی اورتان در روش درمانی GTR) Guided Tissue Regeneration) به منظور درمان ضایعات داخل استخوانی پریودنتال و مقایسه آن به روش درمانی فلپ کورتاژ بوده است. 10 بیمار هر یک با دو ضایعه داخل استخوانی و با تشخیص پریودنتیت بالغین مورد درمان قرار گرفتند. پس از گذشت 4 هفته از مرحله اول درمان، یکی از ضایعات بطور اتفاقی به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه کنترل انتخاب گردید. در گروه آزمایش به دنبال کنار زدن فلپ و کورتاژ ضایعه از غشای پلی اورتان مطابق با روش GTR استفاده شد. در گروه کنترل تنها به کنار زدن فلپ و کورتاژ اکتفا گردید. متوسط عمق پاکت ها (PD) و (Clinical Attachment level (CAL و عمق ضایعه استخوانی (DD) قبل از انجام جراحی در گروه آزمایش بترتیب 7.3، 13.87، 3.23 و در گروه کنترل بترتیب 7.4، 12.89 و 3 میلیمتر بوده است. مامبران ها در گروه آزمایش بعد از 6-3 هفته از محل خارج شدند؛ در 8 نفر از بیماران، مامبران در هفته اول به دنبال قرار دادن در محل عریان گردید. ارزیابی مجدد که به دنبال 6 ماه انجام شد، نشان داد که متوسط تغییرات PD و CAL و DD در گروه آزمایش به بترتیب 3.50، 1.68، 1.69 و در گروه کنترل بترتیب 2.90، 1.09 و 1.24 میلیمتر بوده است. هر دو روش درمانی در ضایعات داخل استخوانی موفق بودند وبا آن که روش GTR با استفاده از غشای پلی اورتان نتایج بهتری را داشته است ولی اختلاف دو روش درمانی از نظر آماری در مورد هیچ یک از شاخصهای مورد ارزیابی معنی دار نبوده است.