مجله دندانپزشکی

زمینه و هدف: در حرفه دندانپزشکی، فعالیت‌های دینامیک و استاتیک ممتد، باعث بروزمشکلات اسکلتی- عضلانی می‌شود. هدف این تحقیق بررسی مشکلات اسکلتی- عضلانی و عوامل مرتبط با آن در دندانپزشکان کلینیک‌های تخصصی وابسته به دانشکده‌های دندانپزشکی شهر تهران در سال 1393 با روش REBA بود.

روش بررسی: در این تحقیق مقطعی- توصیفی، دندانپزشکان کلینیک‌های دانشکده‌‌های دندانپزشکی تهران به شکل هدفمند انتخاب و پرسشنامه ویژگی‌های فردی- شغلی و پرسشنامه نوردیک از طریق مصاحبه تکمیل گردید. برای ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی از روش REBA (Rapid Entire Body Assessment) استفاده شد که طی آن محقق با مشاهده حالات مختلف دندانپزشکان حین کار، وضعیت آن‌ها را در کاربرگ مخصوص ثبت و ارزیابی نمود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 20 بررسی و از آزمون آماری رگرسیون لجستیک استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد از 100 دندانپزشک مورد مطالعه، 6% در سطح خطر بسیار بالا (15-11)، 17% در سطح خطر بالا (10-8) و 25% در سطح متوسط (7-4) قرار داشتند. براساس یافته‌های حاصل از پرسشنامه نوردیک، بیشترین ناراحتی اسکلتی- عضلانی مربوط به گردن (60%) و پس از آن به ترتیب ناحیه کمر (58%) و پشت (46%) می‌باشد. عواملی نظیر جنسیت، سن، شاخص توده بدنی (BMI)، قد، نوع رشته تخصصی، وضعیت بدن حین کار (ایستاده یا نشسته) و استفاده از دید مستقیم یا غیر مستقیم، روی اختلالات اسکلتی- عضلانی تأثیر دارند.

نتیجه‌گیری: یافته‌های به دست آمده از امتیاز نهایی REBA نشان می‌دهد دندانپزشکان، درصد بالایی از مشکلات اسکلتی- عضلانی دارند و سطح ریسک ابتلا به این اختلالات در حد متوسط به بالا می‌باشد.