1- دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
2- استاد دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران؛ مدیریت زیست محیطی و علوم کاربردی، دانشکده تحصیلات تکمیلی ییتس، دانشگاه متروپولیتن تورنتو، تورنتو، کانادا
3- دانشیار گروه آموزشی اندودنتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران؛ گروه آموزشی مهندسی بافت و علوم کاربردی سلولی، دانشکده فناوریهای پیشرفته پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران؛ گروه آموزشی اندودنتیکس، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه باهچه شهیر، استانبول، ترکیه
4- دانشکده دندانپزشکی، کالج علوم زیست پزشکی و سلامت، دانشگاه کاردیف، کاردیف، انگلستان
چکیده: (504 مشاهده)
زمینه و هدف: نکروز پالپ در دندانهای نابالغ رشد ریشه را مختل و دندانها را مستعد شکستگی میکند. اندودنتیکس بازساختی روش درمانی جدیدی را ارائه میدهد که به موجب آن پالپ از دست رفته میتواند با بافتی تازه تشکیل شده با عملکرد شبیه بافت اولیه طبیعی جایگزین شود. بسیاری از مطالعات بالینی پتانسیل این استراتژی را در تکامل ریشه و بسته شدن آپیکال نشان دادهاند. با این حال، نتایج بالینی وابسته به متغیرهای متعدد و غیر قابل پیش بینی هستند. توسعه پروتکلهای قابل پیش بینی از طریق تعامل سه عنصر اساسی مهندسی بافت، یعنی داربست، سلولهای بنیادی و مولکولهای سیگنال دهی به دست میآید. به علاوه نحوه آماده سازی فضای درونی ریشه و نوع زیست ماده استفاده شده در بخش تاجی، به موفقیت بالینی این روش درمانی کمک میکنند. در پژوهش پیش رو، پیشرفتهای اخیر در رویکردهای مبتنی بر مهندسی بافت برای بازساخت کمپلکس پالپ/عاج همراه با مزایا و محدودیتهای آنها مورد بحث قرار میگیرد.
شمارهی مقاله: 15
نوع مطالعه:
مقاله مروری |
موضوع مقاله:
اندودنتیکس دریافت: 1402/2/26 | پذیرش: 1402/9/6 | انتشار: 1402/3/10