مجله دندانپزشکی

این مطالعه بر روی 25 دندان که در رادیوگرافی ضایعه پری اپیکال6-25) میلیمتری) داشتند صورت گرفت. دندانها در 7 گروه قرار داده شدند و تحت روت کانال تراپی و مداخله جراحی قرار گرفتند.  در این مطالعه، بررسی های هیستولوژیک ترمیم بافت پری آپیکال و ارزیابی رادیوگرافیک صورت گرفت  و نتایج به دست آمده نشان داد: ترمیم ضایعات پری آپیکال مدت کوتاهی پس از روت کانال( با یا بدون obturation) آغاز شد . این ترمیم شامل:
·         جایگزینی بافت گرانولاسیون با بافت همبندی و کاهش تعداد و تراکم سلول های التهابی
·         فعالیت فیبروبلاستیک و تمایز استئوبلاست ها،
·          تشکیل استئوئید و استخوان ترابکولار که این استخوان تازه تشکیل شده از اطراف ضایعه به طرف مرکز و سطوح ریشه کشیده می شود
·         رشته های نا منظم لیگامان پریودنتال بلافاصله بعد از اینکه استخوان ترابکولار به نواحی اپیکال می رسد به جهت اصلی خود بر می گردند و لامینا دورا را تشکیل می دهند.پاسخ های التهابی  ممکن است همزمان با تشکیل مجدد بافت های پری اپیکال و استخوان ادامه یابند. به نظر می رسد سلول های التهابی مزمن گاها در فضاهای مغز استخوان در استخوان تازه تشکیل یافته دیده می شوند.فعالیت سلولی و تشکیل استخوان در حضور اپیتلیوم پوشاننده مابین استخوان جدید و نوک ریشه  نشان داده شده است که میتواند نشانگر ترمیم کیست پری آپیکال باشد.