روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 126 کودک در محدوده سنی 5- 9 سال با پوسیدگی دندانی و تجویز درمان پالپوتومی، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. 75 نفر (گروه شاهد) با فرموکروزل و 51 نفر (گروه مورد) با MTA تحت درمان پالپوتومی قرار گرفتند. پس از حذف سقف اتاقک پالپ و برداشت کامل پالپ تاجی تا سطح مدخل کانال ریشه و کنترل خونریزی در گروه شاهد، از پنبه آغشته به فرموکروزول به مدت 5 دقیقه استفاده شد، سپس اتاقک پالپ با خمیر زونالین به عنوان ماده پالپوتومی پوشانده شد. در گروه مورد از خمیر MTA به قطر یک میلیمتر به عنوان ماده پالپوتومی استفاده و روی آن با زونالین به عنوان بیس پوشانده شد. تاج دندانها در هر دو گروه با آمالگام ترمیم گردید. دندانها طی دورههای پیگیری 3 و 6 ماهه با معاینات کلینیکی و رادیوگرافیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادههای مطالعه با استفاده از آزمون آماری فیشر با سطح معنیداری 05/0p< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: در پیگیری کلینیکی 3 و 6 ماهه هیچ علامتی از شکست در هیچ کدام از دندانهای درمان شده به روش پالپوتومی با FC و یا MTA مشاهده نشد. نتایج حاصل از مقایسه دو روش پالپوتومی در پیگیری سه ماهه هیچ تفاوت معنیداری را در نمای رادیوگرافی دندان و بافت نگهدارنده اطراف آن در دو گروه شاهد و مورد نشان نداد، ولی در پیگیری 6 ماهه بیماران در پالپوتومی با فرموکروزول، 4 مورد شکست در رادیوگرافی دندانی به صورت تحلیل داخلی مشاهده شد.
نتیجهگیری: براساس نتایج مطالعه حاضر پالپوتومی با MTA از نظر رادیوگرافیک موفقیتآمیزتر از پالپوتومی با فرموکروزول بود. بنابراین میتواند به عنوان جایگزین مناسبی برای درمان پالپوتومی با فرموکروزول محسوب گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |