مجله دندانپزشکی

زمینه و هدف: لزوم استفاده از مواد سیل کننده با اثر بخشی بالا به منظور ایجاد یک سیل کامل در سراسر کانال جهت درمان اصولی ریشه دندان ضروری است. به همین دلیل هدف این مطالعه بررسی قدرت
سیل کنندگی سرامیک سرد و گوتاپرکا همراه با سیلر از طریق روش نفوذ باکتری و هدایت الکتریکی بود.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی 50 دندان تک ریشه‌ انسانی انتخاب و تاج آن‌ها از ناحیه‌ سرویکال قطع شد. کانال‌ها آماده ‌سازی و با EDTA %17 شستشو داده شدند. سپس دندان‌ها به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم گردیدند: گروه 1 گوتاپرکا به همراه سیلر (Dentsply Detrey, Germany) AH26 (20=n)، گروه 2 سرامیک سرد (یزد، ایران) (20=n) و گروه‌های کنترل منفی و مثبت که هرکدام شامل 5 دندان بودند. نمونه‌ها به مدت 48 ساعت در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. دو لایه لاک ناخن برای پوشش ریشه به جزء 2 میلی ‌متر انتهایی زده شده و ریزنشت در پر کردگی‌ها با روش‌های نفوذ باکتری و الکتروشیمیایی اندازه‌ گیری شد. ریزنشت دو گروه در روش الکتروشیمیایی با آزمون T Student و در روش نفوذ باکتری با آزمون دقیق فیشر مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: در روش ریزنشت باکتری در گروه اول (گوتاپرکا) 7 نمونه (35‍%) و در گروه دوم (سرامیک سرد)
3 نمونه (15‍%) نشت داشتند، اما تفاوت معنی‌داری ازاین‌جهت بین دو گروه در روزهای مختلف دیده نشد. میانگین ریزنشت بر اساس آزمون هدایت الکتریکی در گوتاپرکا به طور معنی‌داری بیشتر از سرامیک سرد بود (0001/0=P).
نتیجه‌گیری: با توجه ‌به بروز ریزنشت کمتر در کاربرد سرامیک سرد در مقایسه با گوتاپرکا، می‌توان از این ماده برای پر کردن کانال‌های ریشه باهدف کاهش موارد ریزنشت استفاده کرد، هرچند ضرورت دارد بررسی‌های بیشتری در این زمینه انجام شود.

زمینه و هدف: نکروز پالپ در دندان‌های نابالغ رشد ریشه را مختل و دندان‌ها را مستعد شکستگی می‌کند. اندودنتیکس بازساختی روش درمانی جدیدی را ارائه می‌دهد که به موجب آن پالپ از دست رفته می‌تواند با بافتی تازه تشکیل شده با عملکرد شبیه بافت اولیه طبیعی جایگزین شود. بسیاری از مطالعات بالینی پتانسیل این استراتژی را در تکامل ریشه و بسته شدن آپیکال نشان داده‌اند. با این حال، نتایج بالینی وابسته به متغیرهای متعدد و غیر قابل پیش بینی هستند. توسعه پروتکل‌های قابل پیش ‌بینی از طریق تعامل سه عنصر اساسی مهندسی بافت، یعنی داربست، سلول‌های بنیادی و مولکول‌های سیگنال ‌دهی به دست می‌آید. به علاوه نحوه آماده سازی فضای درونی ریشه و نوع زیست ماده استفاده شده در بخش تاجی، به موفقیت بالینی این روش درمانی کمک می‌کنند. در پژوهش پیش رو، پیشرفت‌های اخیر در رویکردهای مبتنی بر مهندسی بافت برای بازساخت کمپلکس پالپ/عاج همراه با مزایا و محدودیت‌های آن‌ها مورد بحث قرار می‌گیرد.

زمینه و هدف: اندودنتیکس هدایت شده یک تکنیک جدید است که اکنون در حال تکامل است. در درمان‌های متعدد، به ویژه در تهیه حفره دسترسی و مکان یابی کانال‌های ریشه در دندان‌های دارای انسداد کانال ریشه (PCO)، میکروسرجری اندودنتیکس و خارج نمودن فایبر پست‌ها در درمان‌های مجدد ریشه استفاده می‌شود. به علاوه این روش مستقل از تجربه اپراتور بوده و مدت زمان درمان بیمار را کاهش می‌دهد، همچنین نسبت به اندودنتیکس معمولی دقیق‌تر و ایمن‌تر است. این روش شامل استفاده از تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی (CBCT)، اسکن سطحی دندان و نرم افزار مخصوص به منظور ایجاد راهنمایی برای انجام درمان اندودنتیکس به روشی سریع، ایمن و کم تهاجمی است. این مقاله مروری با هدف معرفی روش اندودنتیکس هدایت شده و توصیف تکنیک، مزایا و محدودیت‌های آن انجام شد.

زمینه و هدف: برای موفقیت در درمان کانال ریشه، دندانپزشک باید از تنوع احتمالی کانال ریشه آگاهی داشته باشد و نه تنها آناتومی طبیعی پالپ بلکه انواع تغییرات احتمالی را نیز باید شناخت، بنابراین قبل از هر چیز باید با اشکال آناتومی احتمالی کانال ریشه دندان آشنا بود و با خارج نمودن کامل انساج ارگانیک موجود در پالپ تاجی و پالپ کانال ریشه شانس موفقیت درمان را بالا برد. لذا در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی آناتومی داخلی کانال‌های ریشه در دندان‌های مولر دائمی فک بالا در شهرستان خوی بپردازیم.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی تعداد 100 عدد دندان کشیده شده مولر دائمی فک بالا از جمعیت انسانی شهر خوی در استان آذربایجان غربی جمع آوری شد. دندان‌ها پس از تهیه حفره، دکلسیفیکاسیون،
شفاف سازی و رنگ آمیزی با جوهر هندی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده بر اساس طبقه بندی Vertucci، وارد نرم افزار SPSS23 گردید و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی بصورت تعداد و درصد در جدول و نمودار استفاده گردید.
یافته‌‌‌ها: بیشترین شکل مشاهده شده در ریشه مزیوباکال مولر اول بالا، تایپ IV به میزان 44%، در ریشه دیستوباکال تایپ I به میزان 92% و در ریشه پالاتال تایپ I به میزان 94% بود. همچنین در ریشه مزیوباکال مولر دوم، تایپ I به میزان 70%، در ریشه دیستوباکال تایپ I به میزان 94% و در ریشه پالاتال تایپ I به میزان %96 بود.
نتیجه گیری: ریشه مزیوباکال دندان مولر اول دارای بیشترین تنوع آناتومی داخلی بود. همچنین شایعترین تایپ Vertucci در ریشه مزیوباکال دندان مولر اول تایپ IV و در بقیه ریشه‌های دندان‌های مولر اول و دوم تایپ I بود.