جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای اسلامیان

لادن اسلامیان،
دوره 15، شماره 1 - ( 1-1381 )
چکیده

دستگاههای فانکشنال و ثابت در مطالعات بسیاری جهت بررسی چگونگی نحوه عمل آنها در درمان ناهنجاریهای کلاس II مورد مقایسه قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش درمانی دستگاه Bionator و ثابت Edgewise همراه با کلاس II الاستیک در بیماران کلاس II اسکلتال که درمان آنها توام با خارج کردن دندان نبوده است، بود. سفالوگرام لترال قبل و بعد از درمان 30 بیمار 13-10 ساله (16 دختر و 14 پسر) دارای ناهنجاری کلاس II و Div 1 که با دستگاه Edgewise و Bionator درمان شده بودند، بررسی شد. متغیرهای SN to 1 و IMPA SNA و SNB و ANB، طول فک بالا و فک پایین، ارتفاع قدامی فوقانی صورت نسبت به قدامی تحتانی صورت، میزان اورجت و اوربایت در هر گروه قبل و بعد از درمان اندازه گیری شد. جهت تحلیل نتایج از آزمون آماری Paired t استفاده شد. بزرگنمایی اندازه های خطی محاسبه گردید. تغییرات متغیرها در دو گروه مقایسه و معنی دار بودن آنها با آزمون t سنجیده شد. سن و جنس بیماران در دو گروه درمانی تفاوت معنی داری نداشت. در هر دو گروه افزایش SNB، طول فک پایین و IMPA و کاهش 1 to SN، ارتفاع قدامی فوقانی نسبت به ارتفاع قدامی تحتانی صورت، اوربایت و اورجت بعد از درمان از نظر آماری معنی دار بود. مقایسه دو گروه قبل و بعد از درمان نشان داد که افزایش SNB، کاهش ANB، اورجت و اوربایت در گروه Bionator بیش از گروه ثابت و از نظر آماری معنی دار بود. کاهش نسبت ارتفاع قدامی فوقانی صورت نسبت به ارتفاع قدامی تحتانی صورت، افزایش IMPA و طول فک پایین در گروه Bionator بیشتر بود ولی تفاوتها از نظر آماری معنی دار نبود. نتایج نشان داد که در درمان ناهنجاری کلاس II بیشتر تغییرات در هر دو گروه دندانی بود.


لادن اسلامیان،
دوره 15، شماره 4 - ( 11-1381 )
چکیده

به عقیده برخی محققان خارج کردن دندانهای پرمولر و عقب بردن دندانهای قدامی به علت قرار دادن فک پایین در وضعیت خلفی سبب ایجاد علائم اختلال مفصل گیجگاهی فکی (TMD) می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر خارج نمودن دندانهای پرمولر بر روی اختلالات مفصل گیجگاهی فکی بود. در این مطالعه مداخله ای، چهار گروه ده نفره تحت درمان ارتدنسی قرار گرفتند. درمان در گروه اول بدون خارج کردن دندان، در گروه دوم با خارج کردن دو پرمولر اول بالا، در گروه سوم با خارج کردن چهار پرمولر اول و در گروه چهارم با خارج کردن ترکیبی دندانها انجام شد. میزان Helkimo Score در تمام گروهها قبل و بعد از درمان و نیز یک و دو سال پس از درمان ارزیابی گردید. جهت آنالیز داده ها از آزمونهای ANOVA و Paired t استفاده شد. نتایج نشان داد میزان Helkimo Score پس از درمان و دو سال بعد با قبل از شروع درمان اختلاف معنی داری در همه گروهها دارد. در سال دوم پس از Debanding در مقایسه با یک سال پس از درمان ارتدنسی تفاوتها در هیچ گروهی معنی دار نبود. مقایسه نتایج درمانی بین چهار گروه اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد؛ به عبارت دیگر خارج کردن دندانها اثر سوئی بر اختلالات مفصل گیجگاهی فکی نداشته است.


لادن اسلامیان، بهنام اسلامی، مرضیه لطفعلیان،
دوره 19، شماره 2 - ( 2-1385 )
چکیده

 زمینه و هدف: با توجه به گران قیمت بودن لیگاچرکاترهای ارتودنسی، در روش استریلیزاسیون آنها علاوه بر سلامتی بیمار، طول عمر بیشتر پلایرها نیز بهید در نظر گرفته شود. تحقیق حاضر با هدف مقایسه میزان سایش لیگاچرکاترهای ارتودنسی، طی استریلیزاسیون به روش خشک و مرطوب انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، دو کیت یکسان شامل 15 عدد پلایر از سه کارخانه سازنده Dentarum (آلمان)، RMO و ETM (آمریکا) به تعداد یکسان انتخاب شدند و هر کیت به طور جداگانه در فور و اتوکلاو، 10، 20 و 30 بار استریل شد. برای بررسی میزان سایش، فاصله 5/1 میلیمتر از نوک برنده پلایر به عنوان خط مبدأ انتخاب گردید. قبل از استریلیزاسیون، بعد از 10، 20 و 30 سیکل استریل توسط دستگاه استریومیکروسکوپ از نوک برنده پلایر با بزرگنمایی 32× عکس گرفته شد. اختلاف طول اولیه پلایر با طول بعد از استریل با برنامه photoshop 8.0 محاسبه گردید. اطلاعات با استفاده از آنالیز واریانس سه عاملی با 05/0p< به عنوان سطح معنی‌داری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین میزان سایش نوک برنده پلایر در 10، 20 و 30 سیکل استریل در فور به ترتیب 16/0± 05/1، 22/0 ± 98/0 و 31/0 ± 94/0 میلیمتر و در اتوکلاو به ترتیب 15/0±16/1، 13/0± 16/1 و 14/0 ± 15/1 میلیمتر بود. بیشترین میزان میانگین سایش نوک برنده در اتوکلاو بعد از 20 سیکل استریل و کمترین میزان میانگین سایش نوک برنده در فور بعد از 30 سیکل استریل مشاهده شد. نتایج نشان داد که سایش پلایر در اتوکلاو، در مقایسه با فور از لحاظ آماری اختلاف معنی‌داری داشت (0001/0P<)؛ همچنین مشخص شد با افزایش دفعات استریل در اتوکلاو و فور میزان سایش کاهش می‌یابد.
نتیجه‌گیری: سایش (کاهش طول نوک برنده) پلایر در اتوکلاو بیشتر از فور می‌باشد که نشان می‌دهد، برای افزایش طول عمر مفید پلایرهای برنده باید به روش استریلیزاسیون توجه بیشتری شود
.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دندانپزشکی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by: Yektaweb