زمینه و هدف: با توجه به تعداد زیاد شکست درمان‌های ایمپلنت به دلیل وجود استرس‌های بالا در اطراف آنها و در ناحیه تماس استخوان و ایمپلنت، این تحقیق با هدف مقایسه تأثیر ۳ ماکرو دیزاین مختلف ایمپلنت بر میزان و نحوه پخش استرس‌ها در اطراف آنها انجام گرفت.
روش بررسی: در این تحقیق که به روش تجربی در شرایط آزمایشگاهی انجام شد، ۳ ایمپلنت مختلف (mm ۴×۵/۱۰) Biohorizon، (mm ۱۰×۴) Iler، (mm ۱۰×۱/۴) Swiss Plus، با استفاده از روش فتوالاستیک مطالعه شدند. مدل‌های فتوالاستیک که ایمپلنت در آن قرار داده شد در ابعاد ۱۰×۵۰×۵۰ میلی‌متر ساخته شد، سپس از هرکدام به روش Open tray قالبگیری به عمل آمد. روکش‌های هر مدل تهیه و سمان شدند. هرکدام از مدل‌ها در دستگاه پلاریسکوپ تحت نیرو‌های عمودی و طرفی N ۱۰۰ و N۱۵۰ قرار گرفتند و عکس‌های تهیه شده با استفاده از جدول Isochromatic Fringe Characteristcs بررسی شدند.
یافتهها: تحت نیرو‌های عمودی N ۱۰۰ و N ۱۵۰ در نواحی سرویکال برای هرکدام از ایمپلنت‌های Biohorizon، Iler، Swiss Plus اعداد مربوط به حلقه‌‌ها به ترتیب N (۳۵/۲ و ۶۰/۳)، N (۵۰/۲ و ۱۰/۳)، N (۳۹/۱ و ۳۵/۲) و در نواحی اپیکال N (۶۳/۱ و ۳۵/۲)، N (۸۲/۱ و ۳۵/۲) و N (۵۰/۲ و ۱۰/۳) بود. همچنین تحت نیرو‌های طرفی N ۱۰۰ و N ۱۵۰ اعداد در نواحی سرویکال به ترتیب (۰۰/۴ و ۰۰/۵)، (۸۲/۱ و ۰۰/۵) و (۲۰/۵ و ۰۰/۶) و در نواحی اپیکال
N (۳۹/۱ و ۰۰/۲) ، N (۰۰/۴ و ۳۵/۲) و N (۳۵/۲ و ۰۰/۳) بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه نتیجه‌گیری می‌شود که تحت نیرو‌های عمودی کمترین میزان استرس‌ها در ناحیه سرویکال مربوط به ایمپلنت Swiss Plus و در ناحیه اپیکال مربوط به ایمپلنت Biohorizon بود. ایمپلنت Iler تحت نیرو‌های طرفی در نواحی سرویکال کمترین میزان استرس را نشان داد و در نواحی اپیکال ایمپلنت Biohorizon کمترین میزان استرس را نشان داد.
