مجله دندانپزشکی

در گذشته عمل بینابینی اکلوژن و دندان ها بافتهای محافظ آنهاعضلات و آناتومی مفصل گیجگاهی مورد نظر نبود و مفصل گیجگاهی فکی را صرفا یک وسیله مکانیکی میدانستند که  مثلا حرکات لولایی را انجام می دهد. مطالعات عصبی عضلانی و نوروفیزیولوژی باعث شده است تا نگرشی عمیق تر نسبت به نقش سیستم عصبی عضلانی دستگاه جونده داشته باشیم. از بررسی منابع این مطالعه چنین استنباط می شود که هنوز اکلوژن نرمال مسئله ای ناهماهنگ و ضد و نقیض در بین برداشتهای محققین می باشد و استاندارد مشخصی ندارد .در موقع معالجه نارسایی های دهان و دندان، دندانپزشک باید به استاندارد های یک اکلوژن ایدهآل مسلط باشد تا بتواند اکلوژن مطلوب را به وجود آورد. باید توجه داشت که اکلوژن فیزیولوژیک را نمیتوان یک حالت خاصی دانست که مثلا دارای اکلوژنی از نوع function  گروهی و tripod contacts باشد بلکه دندان پزشک باید با توجه به معلوماتی که در زمینه اکلوژن دارد قضاوت نماید که چه اکلوژنی مناسب با شرایط بیمار می باشد.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA

فرم و کانتور صحیح و یا لبه دقیق کستینگ برای وجود حالت صلح بین بافت و مواد ترمیمی کافی نیست و باید همه موارد برای سلامت بافت را تایین کرد. به طور طبیعی مسئله سلامت کامل لثه قبل از معالجات پروتز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با استفاده از تکنیک های متداول محل ختم سرپوش ها  نوع بالای لثه انتخاب اول را تشکیل می دهد مخصوصا اگر بر روی تاج اناتومیک انتخاب گردد. چنانچه با موارد خاصی مانند زیبایی شرایط سنی استعداد به پیدایش پوسیدگی و حساسیت در ناحیه لبه آزاد لثه و یا در ناحیه سالکوس و یا ترمیم های قبلی زیر لثه ای مواجه شویم در این صورت محل انتخاب لبه سرپوش ها ممکن است تغییر یابد.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA

1) میزان دقت قالبهای ترمیم شده (Relined) خوب و در مواردی دقیقتر از قالب اصلی بوده و با استانداردهای A.D.A تطابق دارند. 2) Impression های گرفته شده از پلی سولفاید، سیلیکونهای تراکمی و سیلیکونهای افزایشی به روش ریلاین خواناتر از پلی اتر Reline شده است. 3) ترمیم قالبهای ریلاین شده درمقایسه با تجدید آنها Chair time و هزینه مواد مصرفی بسیار کمتر دارند.

هدف از این بررسی تعیین میزان خاصیت ضد قارچی محلول تمیز کننده ساخته شده درایران بوده است. برای این منظور 40 بیمار که پس ازانجام آزمایشات اولیه قارچی معلوم گردید که به کاندیدیازیس مزمن آتروفیک مبتلا هستند، انتخاب شدند و از پروتز فک بالای این بیماران قبل و بعد از استفاده محلول مورد نظر با سواب نمونه برداری شده، نمونه ها کشت داده شدند و کلنی های تشکیل شده روی محیط کشت را شمرده و میزان کلنی های موجود در یک سی سی از سوسپانسیون نمونه ها تعیین شدند. بعد از استفاده محلول نتیجه کشت در تمام این 40 نمونه منفی بوده است. بنابراین از مقایسه نتایج ایندو آزمایش معلوم گردید که پس از استفاده این محلول آلودگی قارچی پروتزها کاملا از بین رفته و این محلول توانایی از بین بردن کلیه قارچهای موثر در ایجاد کاندیدیازیس آتروفیک مزمن را دارد.

پیشرفتهایی که از سه دهه پیش تاکنون در مواد، تکنولوژی و وسائل دندانپزشکی به وجود آمده است روشهای درمانی بسیار موثری در معالجه دندانها گشوده است. نتیجتا باعث شده است تا طول عمر دندانهای معالجه شده بطور قابل ملاحظه ای افزایش یابد یکی از موادی که از سالها پیش بر روی آن مطالعه و بطور گسترده ای از آن استفاده شده است، فلوراید درمانی است گزارشات و شواهد موجود نشان می دهد که 60% میزان شیوع پوسیدگی های دندانی را کاهش داده است.

به علت کاربرد فراوان آلیاژهای Base metal و با توجه به این که در این خصوص مقالات کمی منتشر شده است لذا برآن شدیم تا در باب تطابق لبه های روکشهای ساخته شده از این فلزات، تحقیقی انجام دهیم. سه دای استاندارد پره مولر ماگزیلا با خط خاتمه تراش شولدر در نیمه باکالی و چمفر درنیمه پالاتالی مهیا شد؛ یکی به حال خود رها شد. در نمای باکال دای های دوم و سوم به ترتیب بول 135 درجه و 160 درجه اضافه گشت (مبنای اندازه گیری دیواره axial بود). با استفاده از روش Dual wax روی هر دای 9 الگوی مومی تهیه و توسط روش سانتریفوژ با فلز Base metal انتخابی ریخته گری شد. پس از نشاندن هر Copping روی دای شکاف لبه ای (marginal gap) توسط میکروسکوپ الکترونی با بزرگنمایی 500 برابر اندازه گیری شد. اندازه گیریها در سه نقطه از پیش معین شده در سطح باکال و یک نقطه مشخص شده میانی در سطح پالاتال انجام گشت که به عنوان گروه شاهد از آن استفاده شد. نتایج و بررسی آماری آنها نشان دهنده عدم وجود اختلاف معنی دار در شکاف لبه ای در سطح پالاتال در سه گروه بود؛ اما در سطح باکال اختلاف معنی دار آماری بین گروهها موجود بود (P<0.001). شولدر تخت بهترین تطابق لبه را با میانگین 4.05 میکرون و انحراف معیار 3 از خود نشان می داد. شولدر با بول 160 درجه بیشترین شکاف لبه را با میانگین 26.5 میکرون دارا بود (7.4=Sd) و شولدر با بول 135 درجه بین این دو قرار داشت (میانگین 15.7 و انحراف معیار 4.1).

در طول سه دهه اخیر روش المان محدود در تحقیقات دندانپزشکی بخصوص در رشته هایی مانند ارتدنسی، ایمپلنت، پروتز پارسیل، ترمیمی و پروتز ثابت جایگاه ویژه ای یافته است. هدف از این مطالعه بررسی توزیع تنش برشی (Shear Stress) روکش سرامومتال دندان سانترال بالا که با تراشهای مختلف شولدر بول، چمفر، شولدر و شولدر 135 درجه طراحی شده بودند، به روش المان محدود بود. به همین منظور چهار مدل روکش دندان سانترال بالا طراحی گردید. مدلها به 51 المان به نحوی تقسیم شدند که 61 گره را تشکیل دادند. نیروی 200 نیوتن با دو راستای 45 و 20 درجه نسبت به محور طولی دندان اعمال گردید و از نرم افزار Supper Sap جهت تحلیل تنش استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که در هر چهار تراش، المان های پرسلنی ناحیه طوق تنش بیشتری را در مقایسه با لبه انسیزالی و قسمت میانی روکش تحمل می کنند؛ همچنین تنش برشی در بیشتر المان های پرسلنی ناحیه لینگوال از المان های باکالی بیشتر است. با بررسی یافته ها می توان نتیجه گرفت که توزیع تنش در تراش شولدر 135 درجه، بخصوص در ناحیه طوق، مناسبتر از سایر تراشها است.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه سرعت حرکت دیستالی دندان کانین فک بالا با روش ارتودنسی توأم با کورتیکوتومی و معمول ارتودنسی انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی، تعداد ده بیمار بین سنین 17 تا 25 سال به روش نمونه‎گیری متوالی انتخاب شدند. پس از خارج کردن دندانهای پره‌مولر اول فک بالا و انجام مرحله اول درمان ارتودنسی، جراحی کورتیکوتومی در باکال و پالاتال یک سمت انجام گردید (آزمون) و سمت دیگر به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. پس از حذف التهاب ناشی از جراحی، حرکت دیستالی دندان کانین در سمت آزمون به روش تاکامی (Takami) با استفاده از فنر تیتانیوم آغاز گردید. در سمت شاهد، مشابه سمت آزمون حرکت دندان کانین با استفاده از فنر تیتانیوم انجام شد. میزان حرکت دندان بر اساس روگای پالاتالی، به عنوان نقطه مرجع، طی هشت هفته اندازه‎گیری شد. با روی هم قرار دادن تصاویر رادیوگرافی پانورامیک، میزان انحراف محور طولی (Tipping) دندان کانین، تعیین گردید. یافته‎های مطالعه با استفاده از آزمون کولموگرو- سمیرنوف و آزمون t مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته‎ها: میزان حرکت دیستالی دندان کانین در سمت آزمون، بیش از سمت شاهد بود (015/0= (P؛ این تفاوت بویژه در پایان هفته اول چشمگیرتر بود (000/0= (P؛ همچنین میزان انحراف محور طولی دندان مذکور در سمت آزمون، به مراتب کمتر از سمت شاهد بود
(05/0 (P<، ولی اختلاف میزان از دست دادن انکوریج در دوگروه آزمون و شاهد معنی‎دارنبود (05/0 (P>.

نتیجه‎گیری: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، می‌توان اذعان کرد که حرکت دندان کانین متعاقب جراحی کورتیکوتومی نسبت به روش معمول ارتودنسی از میزان بالاتری برخوردار است؛ از این روش بویژه در بیماران با مال اکلوژن پروتروژن دنتوآلوئولی به منظور دیستاله کردن سریع دندان کانین می‎توان به خوبی استفاده کرد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 20 دندان اندو شده به صورت تصادفی به 2 گروه 10تایی تقسیم شدند. در گروه اول باندینگ dual-cure، Scotchbond Multi-Purpose Plus (SBMP) (3M ESPE/USA) و در گروه دوم باندینگ light-cure، Single Bond (SB) (3M-ESPE/USA) طبق دستور کـارخانه سازنده به کار برده شد. از سیمان رزینی Rely X ARC (3M ESPE/USA) داخل کانال‌ها استفاده و پست Glassix (Harald.Nordin SA/Switzerland) جایگذاری شد. 8 میلی‌متر کرونالی هر پست سیمان شده در کانال ریشه به وسیله دیسک الماسی به قطر 1/0 میلی‌متر به 3 قسمت مساوی تقسیم شد و قطعات توسط کاغذ سمباده نرم خیس پرداخت شدند و به ضخامت 2 میلی‌متر رسیدند. سپس نیرو در دستگاه Zwick از سمت اپیکال با سرعت mm/min1 تــا زمـان تغییر مکان پست وارد شد. برای آنالیز داده‌ها از آزمون‌‌های آماری one-sample Kolmogorov-Smirnov، ANOVA و T-test استفاده و 05/0 P<به عنوان سطح معنی‌داری درنظر گرفته شد.

یافته‌ها: اختلاف معنی‌دار بین دو باندینگ در ناحیه میانی مشاهده شد که در گروه SBMP میزان استحکام باند بیشتر بود )02/0(P=. در گروه SB میزان استحکام باند در ناحیه تاجی بیشتر از نواحی میانی و انتهایی بود )05/0(P<، در حالیکه دو ناحیه اخیر با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند )05/0(P>. در گروه SBMP نیز میزان استحکام باند در سه ناحیه مختلف ریشه با هم تفاوت معنی‌داری نداشتند) 117/0(P=.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه در مطالعه حاضر میزان استحکام باند در نواحی مختلف ریشه در صورت استفاده از باندینگ dual-cure یکنواخت‌تر و در نواحی میانی و انتهایی بیشتر از باندینگ light-cure بود می‌توان استفاده از باندینگ dual-cure جهت سیمان کردن پست‌های کامپوزیتی در داخل کانال ریشه را توصیه نمود.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی 30 دندان مولر سالم به صورت تصادفی به 3 گروه 10تایی تقسیم شدند: یک گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد (دندان‌های سالم). بر روی بقیه دندان‌ها حفرات کلاس یک مشابه، با اندرکات استاندارد در دیواره باکال و لینگوال در زاویه خطی اگزیوپالپال تراش داده شد. در گروه دوم اندرکات با استفاده از گلاس آینومر Vitremer (3M USA) حذف شد. پس از تهیه قالب از گروه 2 و 3 و تهیه دای، اندرکات در گروه3 روی دای و قبل از ساخت اینله حذف شد. اینله‌های (Vitadur-Alpha) آماده و با سمان Rely X ARC (3M USA) در دو گروه سمان گردید. پس از 24 ساعت نمونه‌ها تحت ترموسایکل قرار گرفتند و سپس نیروی مقاومت به شکست توسط universal testing machine ارزیابی شد. و با استفاده از آزمون یک‌طرفه ANOVA و Tukey HSD مورد تحلیل آماری قرار گرفت. شکل شکست نمونه‌ها توسط استریومیکروسکوپ با بزرگ نمایی 40 بررسی شد. 05/0p< به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: مقاومت به شکست در 2 گروه ترمیم شده بصورت معنی‌داری از گروه کنترل کمتر بود (05/0>p). بین دو گروه ترمیم شده تفاوتی از لحاظ آماری وجود نداشت (199/0=p).

بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر، روش حذف اندرکات در دو گروه بر مقاومت به شکست دندان‌های ترمیم شده اثری نداشت. شکست در گروه2 نسبت به گروه3 شدت تخریب کمتری داشت.

روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 715 کست مطالعه قبل از درمان (526 زن و 189 مرد) بیماران مراجعه کننده به بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی شیراز و مطب خصوصی ارتودنتیست‌ها صورت گرفت. بزرگترین عرض مزیودیستال تمامی دندان‌ها با کولیس دیجیتال با دقت mm 01/0 اندازه‌گیری گردید و سپس تمامی داده‌ها توسط نرم افزار SPSS و تست‌های آماری Pearson Correlation، Independent T-test، Paired samples T- test و Multiple linear regression مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: تخمین‌های به دست آمده از معادلات پیشنهادی تاناکا-جانسون (0001/0P=) و جدول مایرز (05/0P=) با مجموع عرض مزیودیستال دندانی در جمعیت جنوب ایران تفاوت معنی‌داری نشان داد. در نتیجه معادلات رگرسیون جدیدی به تفکیک جنس و فک بر اساس عرض دندان‌های اینسایزور و مولارهای اول هر دو فک ارائه گردید. از میان معادلات رگرسیون پیشنهادی بیشترین ضریب تعیین (r²) متعلق به معادله 12 متغیره است که عرض مزیودیستال کانین و پرمولارهای نروییده فک بالا و پایین را بر اساس عرض مزیودیستال تمامی دندان‌های اینسایزور و مولارهای اول هر 2 فک پیشگویی می‌کند. معادله رگرسیون پیشنهادی بر اساس مجموع عرض مزیودیستال تمامی دندان‌های اینسایزور و مولار اول هر دو فک جهت تخمین کانین و پرمولارهای نروییده فک بالا 227/4x+177/0 Y= و جهت تخمین کانین و پرمولارهای نروییده فک پایین 730/2x+ 188/0Y= بود که نسبت به معادلات به دست آمده بر اساس دندان‌های ثنایا و مولر اول یک فک و دندان‌های ثنایا به تنهایی، از ضریب بالاتری برای پیشگویی دندان‌های رویش نیافته برخوردار بود.

نتیجه‌گیری: تخمین تاناکا- جانسون و جدول پیشنهادی مایرز در جمعیت جنوب ایران Overestimate است. به این علت معادلات رگرسیون جدیدی براساس سایز دندان‌های ثنایا به تنهایی و دندان‌های مولر اول و ثنایا با هم به منظور افزایش دقت در آنالیز فضا در هر 2 فک پیشنهاد می‌گردد.

  زمینه و هدف: دندانپزشکان دارای نقش حیاتی در انجام معاینات برای تشخیص زود هنگام ضایعات سرطانی دارند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی سطح آگاهی و نگرش دندانپزشکان و دانشجویان سال آخر درخصوص سرطان دهان در اصفهان بود.

  روش برررسی: پرسشنامه‌ای که از پایایی و روایی آن از طریق تست‌های آماری و نظر کارشناسان اطمینان حاصل شد در بین دندانپزشکان عمومی و دانشجویان سال آخر توزیع گردید. این پرسشنامه شامل سؤالات آگاهی و نگرش‌سنج درخصوص تشخیص، ریسک فاکتور و پیش‌آگهی ضایعات مشکوک به بدخیمی در ناحیه دهان و حلق بود. فراوانی پاسخ‌های افراد شرکت‌کننده درخصوص سؤالات نگرش و عملکرد (تنها برای دندانپزشکان) و جمع نمرات آگاهی استخراج و با کمک تست‌های آماری مقایسه‌هایی بین گروه‌های مختلف ازنظر جنس، سن، سابقه کار و نوع کار انجام شد. تست‌های آماری ANOVA ، مجذور کای، رگرسیون خطی و لوجستیک رگرسیون به کار رفت.

  یافته‌ها: درمجموع 139 پرسشنامه از دندانپزشکان و 57 پرسشنامه از دانشجویان جمع‌آوری شد. نمره میانگین آگاهی دندانپزشکان 41/5 از 13(79/7-03/5 CI95%= ) بود و تفاوت معنی‌داری در بین دندانپزشکان با توجه به سابقه کار آن‌ها مشاهده شد (001/0 P= ). تنها یک پنجم از آن‌ها معاینه سرطان دهان را برای بیماران بالای 40 سال خود انجام می‌دادند و تنها 34% نمره قابل قبول آگاهی را کسب کردند. آگاهی دانشجویان به مراتب بهتر بود و حدود 58% آن‌ها نمره قابل قبول آگاهی را کسب کردند (01/0 P= ).

  نتیجه‌گیری: دندانپزشکان با وجود تعهدات حرفه‌ای خود از دانش کافی برای انجام معاینات سرطان برخوردار نیستند. این مطالعه نیاز به برنامه‌های آموزشی در رابطه با عوامل خطر و تشخیص زود هنگام سرطان دهان را در قالب برنامه‌های بازآموزی و تأکید بیشتر در کوریکولوم دانشجویان را نشان می‌دهد.