جستجو در مقالات منتشر شده


8 نتیجه برای دهقان
بررسی مشکلات اسکلتی عضلانی در دندانپزشکان شهر یزد
فاطمه عزالدینی اردکانی، احمد حائریان اردکانی، محمدحسین اخوان کرباسی، خدیجه دهقان طزرجانی،
دوره 17، شماره 4 - ( 11-1383 )
چکیده
بیان مسأله: مطالعات انجام‌شده در مورد خطرات شغلی نشان می‌دهد که تعداد زیادی از دندانپزشکان در معرض ابتلا به انواع ناراحتیهای اسکلتی- عضلانی ناشی از این حرفه هستند. با توجه به این که جامعه دندانپزشکی نقش مؤثری در ارتقای وضع بهداشتی جامعه ایفا می‌کند، بروز مشکلات اسکلتی- عضلانی در این افراد باعث کاهش عمر خدمات مفید فرد می‌شود.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی اولیه در مورد تعیین وضعیت اختلالات اسکلتی- عضلانی در جامعه دندانپزشکی شهر یزد انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 70 نفر از دندانپزشکان شهر یزد انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند؛ سرشماری و روش جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه بود؛ اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون آماری Chi-square مورد تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته‌ها: 6/81% از دندانپزشکان حداقل یکی از مشکلات اسکلتی- عضلانی را دارا بودند. میزان شیوع بیماریهای مورد مطالعه در طی دوران اشتغال به کار در جامعه مورد نظر بدین ترتیب بود: میزان ابتلاء به درد گردن 1/47%، درد دست 2/36%، درد مچ 8/34%، درد ستون فقرات پشتی و کمری 3/33%، درد شانه 59/11% و درد زانو 8/2% بود. از کل جامعه 5/72% سابقه خانوادگی دردهای فوق را نداشتند و فقط 5/4% قبل از اشتغال به این دردها مبتلا بودند؛ رابطه بیماری با عوامل سن و جنس، محل کار و سابقه کار ساعت کار روزانه، انجام ورزش و کاربرد بیشتر دید مستقیم مورد بررسی قرار گرفت که بسیاری از این ارتباطات معنی‌دار بود.

نتیجه‌گیری: پیشگیری از مشکلاتی که سبب درد و رنج و تنزل کیفیت و کمیت کار می‌شود، دارای اهمیت است و باید با آگاه کردن دندانپزشکان و ترغیب آنها به ورزش گامی در این جهت برداشت.


مقایسه روش‌‌‌‌های مختلف ضد عفونی کردن فضای داخلی دندان‌‌‌‌ها جهت استفاده در آموزش پری کلینیک
مهدی تبریزی‌زاده، سید محمد ابریشم، فرانک دهقان مروستی،
دوره 22، شماره 3 - ( 9-1388 )
چکیده
زمینه و هدف: دندان‌‌‌های مورد استفاده در دوره پری کلینیک، باید قبل از استفاده ضد عفونی شوند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ضدمیکروبی چند محلول ضد عفونی کننده مختلف بر روی میکروب کشت داده شده در اتاقک پالپ دندان‌‌‌های کشیده شده انسان بود.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی 54 دندان سالم کشیده شده انسان جمع‌آوری شد. پس از تهیه حفره دسترسی و خارج نمودن بافت پالپی از اتاقک پالپ، 108 اندوسپور باسیل استئاروترموفیلوس به داخل اتاقک پالپ تزریق شد و حفره دسترسی توسط ماده پر کننده موقت مهر و موم گردید. دندان‌‌‌ها به 5 گروه 10 تایی تقسیم شده و به مدت 48 ساعت در هیپوکلریت سدیم 25/5%، میکروتن 5%، دکونکس 5%، گلوترآلدئید 2% و فرمالین 10% قرار گرفتند. دو دندان در اتوکلاو و دو دندان در نرمال سالین به عنوان کنترل منفی و مثبت گذاشته شدند. دندان‌‌‌ها پس ازخارج نمودن از مواد ضد عفونی کننده، از ناحیه سرویکال دو نیم شده و قطعات تاجی به دست آمده در محیط کشت Trypticase Soy Broth قرار گرفتند و پس از 3 روز، ایجاد کدورت (Turbidity) در لوله‌‌‌‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده با تست آماری Fisher's exact مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌‌‌ها: هیچ یک از مواد ضد عفونی‌ کننده قادر نبودند در تمامی موارد از رشد میکروبی جلوگیری کنند، هر چند که فرمالین با ضد عفونی نمودن 6 دندان تأثیر بهتری از سایر مواد نشان داد. تفاوت بین 5 گروه از نظر آماری معنی‌دار نبود (384/0=P).
نتیجه‌گیری: اتوکلاو نمودن دندان‌‌‌های کشیده شده را می‌توان تنها روش قطعی نابود سازی میکروب‌‌‌های موجود در کانال ریشه دندان معرفی نمود و کاربرد مواد ضد عفونی کننده نمی‌تواند روش مطمئنی برای این کار باشد.


بررسی تأثیر مایعات مشابه غذا بر روی ریزسختی سطحی دو نوع کامپوزیت
مریم قوام، سکینه آرامی، معصومه حسنی طباطبایی، منصوره میرزایی، حمید کرمانشاه، ایوب پهلوان، اسماعیل یاسینی، مرضیه دهقان،
دوره 22، شماره 3 - ( 9-1388 )
چکیده
زمینه وهدف: کاهش سختی ترمیم‌های رزین کامپوزیت در دهان پس از سخت شدن به وسیله نور مرئی می‌تواند دوام کلینیکی این مواد را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از این تحقیق بررسی اثر مایعات مشابه غذا مانند اتانول 25%، 50% و 75 % و هپتان 50 % بر روی سختی سطحی دو نوع کامپوزیت P60) و (Gradia پس از سخت شدن بوسیله نور مرئی و غوطه‌ور شدن به مدت 24 ساعت و 7 روز بود.
روش بررسی: 45 نمونه از هر کامپوزیت در یک مولد استنلس استیل با ابعاد 2 در 6 میلی‌متر قرار داده و سخت شدند. از هرنوع کامپوزیت تعداد 5 نمونه بلافاصله پس از سخت شدن با نور مرئی تحت آزمون ریزسختی قرار گرفتند تا ریزسختی اولیه کامپوزیت‌ها به دست آید (گروه کنترل). نمونه‌ها از هر کامپوزیت در لوله‌هایی محتوی محلول اتانول با غلظت‌های 25%، 50% و 75% و هپتان 50% به مدت 24 ساعت و 7 روز قرار گرفتند. سپس نمونه‌ها از محلول خارج، شسته و خشک شدند و تا زمان آزمایش به یخچال منتقل گشتند. در شرایط استاندارد میزان ریزسختی سطح نمونه‌ها با دستگاه Microhardness سنجیده شد. نتایج با مقیاس ویکرز اندازه‌گیری شد و داده‌ها با استفاده ا ز تست‌های one-way ANOVA و 3-way ANOVA و Tukey Post-hoc آنالیز قرار گردید. 05/0>P سطح معنی‌دار بودن نتایج قرار داده شد.
یافته‌ها: سختی سطحی کامپوزیت P60 از کامپوزیت گرادیا بیشتر بود. آنالیز واریانس در گرادیا و P60 نشان داد که به غیر از اتانول 25% (514/0=P) بین گروه کنترل و همه گروه‌های دیگر تفاوت آماری معنی‌داری (05/0>P) وجود داشت. پس از 24 ساعت همه مایعات به غیر از اتانول 50% و 75% (793/0=P) تأثیر معنی‌داری روی کامپوزیت گرادیا داشتند. پس از 7 روز همه مایعات به غیر از اتانول 25% و 50% (385/0=P) و اتانول 50% و 75% (150/0=P) تأثیر معنی‌داری روی کامپوزیت گرادیا داشتند. کامپوزیت P60 بعد از زمان 24 ساعت و 7 روز تأثیر همه مایعات را روی سختی معنی‌دار نشان داد. هپتان 50% سختی را افزود (000/0P=) و اتانول 75% (000/0=P) و اتانول 50% (001/0=P) و اتانول 25% (007/0=P) سختی کامپوزیت را بطور معنی‌داری کاهش داد.
نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه زمان بر روی نتایج اثری نداشت. P60 استحکام بیشتری نشان داد. اتانول 75%، 50% و 25% به ترتیب تأثیرگذار بودند. هپتان سختی سطحی را افزایش داد.


گزارش یک مورد غیر سندرمیک شش دندان اضافه
ندا بابایی، آرش پورستار بجه میر، مهرداد تقی بخش، زهرا دهقان،
دوره 23، شماره 4 - ( 11-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: دندان‌های متعدد اضافه نادر و عموماً همراه با سندرم‌هایی نظیر کلیدوکرانیال دیسپلازی، گاردنر و شکاف لب و کام می‌باشند. احتمال موارد غیر سندرمیک خیلی کمتر است. هدف از این مقاله گزارش یک بیمار با 6 دندان اضافه بدون همراهی سندرم خاص بود.
گزارش مورد: بیمار خانم 33 ساله‌ای بود که با شکایت حساسیت به غذاهای سرد و گرم در ناحیه پرمولرهای سمت راست بالا به بخش تشخیص بیماری‌ها ارجاع شد. در معاینات دهانی 5 دندان اضافی لینگوال (4 دندان در ناحیه پرمولرهای مندیبل و یک دندان در ناحیه پرمولر ماگزیلا) دیده شد. در کلیشه پانورامیک دندان اضافی نهفته نیز در سمت پالاتال پرمولر چپ ماگزیلا دیده شد. دندان‌های اضافه بنا به گفته بیمار، از سن 17 سالگی و تدریجاً طی یک سال رویش یافتند. به جز سابقه کم کاری تیروئید از 5 سال قبل، نکته قابل توجهی در شرح حال پزشکی و دندانپزشکی، معاینات و آزمایشات پاراکلینیک وجود نداشت. سایر افراد فامیل مشکل مشابه نداشتند. براین اساس، تشخیص دندان‌های اضافه غیر سندرمیک مسجل شد.
نتیجه‌گیری: معاینه کامل هر بیمار که با دندان اضافه مراجعه می‌کند، می تواند اطلاعات ارزشمندی در خصوص همراهی سندرم‌های مربوطه به دست دهد که شامل بررسی رادیوگرافیک (پانورامیک و رادیوگرافی‌های داخل دهانی) برای تشخیص دندان‌های نهفته می‌باشد. تشخیص زود هنگام برای تصمیم‌گیری درمان‌های جراحی و ارتودنسی ضروری است، تا از ایجاد یا تشدید عوارض همراه نظیر مال اکلوژن، تأخیر در رویش دندان سالم مجاور یا چرخش آن، دیاستم، ضایعات کیستیک و جذب دندان متصل به آن جلوگیری شود.


بررسی مقایسه‌ای دقت Cone beam CT، رادیوگرافی داخل دهانی و پروب پریودنتال در اندازه‌گیری ضایعات استخوانی پریودنتال
امیر اسکندرلو، رقیه بردال، مهدیه دهقانی،
دوره 24، شماره 1 - ( 1-1390 )
چکیده
زمینه و هدف:Cone beam computed tomography (CBCT) اطلاعات خوبی در زمینه تشخیص و درمان پریودنتال ارائه می‌دهد. با توجه به میزان کم تحقیقات در اندازه‌گیری استخوان پریودنتال با استفاده از CBCT، هدف از این مطالعه بررسی دقت CBCT در اندازه‌گیری ضایعات مختلف استخوانی و مقایسه آن با روش رادیوگرافی داخل دهانی و پروب بود.
روش بررسی: 218 ضایعه استخوانی مصنوعی (اینفرابونی سطح باکال- لینگوال، اینترپروگزیمال، افقی، کریتر، Dehiscence و Fenestration) در روی 13 مندیبل خشک انسانی ایجاد شد. مندیبل‌ها در جعبه‌ای از جنس پلکسی گلاس پر از آب جهت شبیه سازی با بافت نرم قرار داده شدند. اسکن‌های CBCT، تصاویر رادیوگرافی داخل دهانی به روش موازی و اندازه‌گیری مستقیم با پروب WHO انجام شد و نتایج با اندازه‌گیری‌های رفرنس (کالیبردیجیتال) مقایسه شدند. با استفاده از Intra class correlation coefficient و Pearson correlation، میزان توافق بین مشاهده‌گرها محاسبه گردید.
یافته‌ها: توافق بین مشاهده‌گرها در اندازه‌گیری کلی ضایعات برای تکنیک CBCT و پروب بالا (88% (ICC) Intra class correlation coefficient) و در روش فیلم داخل دهانی متوسط )54%(ICC= بود. اختلاف آماری معنی‌داری بین مشاهده‌گرها در انواع روش‌ها مشاهده نشد (05/0P>). براساس نتایج Paired T-test اختلاف از میانگین نسبت به رفرنس در CBCT (mm01/0) کمتر از پروب (mm04/0) و فیلم (mm62/0) به دست آمد. CBCT قادر به اندازه‌گیری انواع ضایعات بود، در حالیکه فیلم برای اندازه‌گیری ضایعات سطوح باکال و لینگوال محدودیت داشت.
نتیجه‌گیری: هر سه تکنیک برای اندازه‌گیری ضایعات پریودنتال مفید هستند. در اندازه‌گیری انواع ضایعات پریودنتال، CBCT از دقت بیشتری نسبت به پروب و فیلم برخوردار بود.


بررسی تاثیر ضدمیکروبی چند ترکیب مختلف از هیدروکسیدکلسیم بر روی میکروب انتروکوکوس فکالیس در حالت پلانکتونیک
مهدی تبریزی‌زاده، هنگامه زندی، مریم کاظمی‌پور، فاطمه مختاری، عباس دهقانی،
دوره 25، شماره 3 - ( 4-1391 )
چکیده

  زمینه و هدف: هیدروکسیدکلسیم ماده‌ای با اثر ضدمیکروبی مشخص بر روی اغلب گونه‌های میکروبی موجود در کانال ریشه و عفونت‌های اندونتیک است که امروزه استفاده از آن به عنوان یک داروی داخل کانال رایج می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ضدمیکروبی ۶ ترکیب مختلف هیدروکسیدکلسیم (ترکیب با سالین، لیدوکائین 2%، کلرهگزیدین 2%، کلرهگزیدین 2/0%، یدین پتاسیم یدید (IKI) 2% و گلیسرین) بر روی باکتری انتروکوکوس فکالیس با روش انتشار در آگار بود.

  روش بررسی: جهت انجام این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، ۱۲ ظرف محیط کشت حاوی میکروب تهیه گردید. در هر ظرف ۵ حفره با عمق۴ میلی‌متر و قطر ۵ میلی‌متر تهیه گردید. جهت بررسی هر ماده ۲ ظرف (10 حفره) به صورت تصادفی درنظر گرفته شد. حفرات در گروه‌های مختلف با مخلوط خامه‌ای تهیه شده از هیدروکسیدکلسیم و مواد مورد بررسی پر شدند. ظروف کشت به مدت ۴۸ ساعت در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد انکوبه شده و سپس قطر هاله عدم رشد میکروبی ایجاد شده اطراف هر حفره با خط‌کش میلی‌متری اندازه‌گیری شد. نتایج به دست آمده با آزمون‌های آماری ANOVA و Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها: طبق نتایج به دست آمده از این مطالعه تمامی خمیرهای هیدروکسیدکلسیم در تمامی گروه‌ها اثر ضدمیکروبی مناسبی داشتند که این اثر در گروه‌های مخلوط هیدروکسیدکلسیم با لیدوکائین 2%، کلرهگزیدین ۲% و IKI ۲% نسبت به مخلوط هیدروکسیدکلسیم با سالین به نحو معنی‌داری بیشتر بود (001/0 P< ). بین بقیه گروه‌ها تفاوت معنی‌دار آماری دیده نشد (05/0 P> ).

  نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه می‌توان مواد لیدوکائین 2%، کلرهگزیدین 2% و IKI 2% را برای آماده‌سازی خمیر هیدروکسیدکلسیم پیشنهاد نمود. انجام مطالعات دیگر با روش‌های متفاوت برای تایید این نتایج ضروری می‌باشد.


میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی از اولین ملاقات دندانپرشکی کودکان
نسیم سیفی، میلاد نودهقان،
دوره 31، شماره 4 - ( 11-1397 )
چکیده

زمینه وهدف: پوسیدگی دندانی همچنان یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن دوران کودکی می‌باشد. با توجه به نقش دندانپزشکان عمومی و اهمیت اولین معاینه در پیشگیری، این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی از زمان و نحوه معاینه کودکان در اولین ملاقات دندانپزشکی صورت گرفت.
روش بررسی: 140 نفر از دندانپزشکان عمومی از طریق سرشماری در این مطالعه مقطعی شرکت کردند. جهت ارزیابی سطح آگاهی از پرسشنامه شامل سؤالات دموگرافیک و 14 سؤال مربوط به دامنه سنی بیماران اطفال پذیرش شده، علت عدم تمایل احتمالی از پذیرش آن‌ها، نحوه اولین ملاقات کودک با دندانپزشک و توصیه‌های لازم به والدین، استفاده گردید. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آزمون من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.
یافته‌ها: بر اساس نتایج به دست آمده میزان آگاهی دندانپزشکان در دو جنس مساوی بود (067/0=P). بین محل کار (68/0=P)، سن (77/0=P) و سابقه کار (84/0=P)، با میزان آگاهی رابطه معنی‌داری وجود نداشت. میزان علاقه دندانپزشکان در زمینه دریافت آموزش‌های لازم، جهت معاینه و درمان کودکان0-2 ساله، متوسط اعلام شد. در ارتباط با دامنه سنی بیماران پذیرش شده، 17/51% از دندانپزشکان، بیماران اطفال 8-12 ساله را در محل کار خود می‌پذیرفتند. 5/34% بد رفتاری کودک حین درمان را، دلیل اصلی عدم تمایل به پذیرش بیمار اطفال دانستند. 9/46%، افزایش آگاهی والدین در پیشگیری از پوسیدگی دندان‌های شیری را مؤثرترین نتیجه ملاقات کودک با دندانپزشک در سنین پایین دانستند.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که دندانپزشکان عمومی، دارای آگاهی نسبتاً خوبی از زمان و نحوه معاینه کودکان در اولین ملاقات دندانپزشکی بودند. اما با توجه به تمایل اندک دندانپزشکان برای درمان کودکان به نظر می‌رسد، رسیدن به سطح مطلوبی از آگاهی و انگیزه در این زمینه، نیازمند آموزش‌های بیشتر در قالب کارگاه و سمینار می‌باشد.
 

بررسی اثر ضد سرطانی چای ترش، گلدر پرسیکا، گلدر اوشری وگلدر میچاکسی بر رده سلولی اسکواموس سل کارسینومای دهانی
علی دهقانی ناژوانی، محبوبه رزمخواه، امیررضا جاسبی، محمدرضا خادم علیزاده، افسون محمودی،
دوره 32، شماره 4 - ( 11-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: اسکواموس سل کارسینومای دهانی (Oral Squamous Cell Carcinoma, OSCC) یکی از شایع‌ترین سرطان‌های دهان با ریسک افزایش یافته در افراد مسن‌تر از 40 سال به خصوص در کشورهای توسعه یافته می‌باشد. شواهد زیادی وجود دارد که افرادی که از میوه‌ها و سبزیجات به مقدار زیادی در رژیم غذایی خود استفاده می‌کنند ریسک کمتری نسبت به سایر افراد در ابتلا به سرطان‌های ماژور دارند. در این مطالعه به بررسی اثر کشندگی چهار گیاه دارویی گلدر پرسیکا، گلدر میچاکسی، گلدر اوشری و چای ترش بر روی رده سلولی OSCC پرداختیم. هدف این مطالعه، بررسی آزمایشگاهی اثر ضد سرطانی چهار گیاه دارویی فوق الذکر در غلظت‌های متفاوت، روی رده سلولی اسکواموس سل کارسینومای دهانی بود.
روش بررسی: در این مطالعه از عصاره متانولی و دی کلرو متانی چهارگیاه فوق استفاده شد که اثر آن‌ها توسط تست MTT بر روی رده سلولی اسکواموس سل کارسینومای دهانی در غلظت‌های مختلف و در زمان‌های 24، 48 و 72 ساعت بررسی گردید و نهایتاً غلظت مناسب جهت تکرار تست‌ها انتخاب گردید، سپس آنالیز داده‌ها توسط تست آماری non parametric t test صورت گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه میزان IC50 عصاره متانولی O.Persica بعد از گذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 25/0، 12/0 و 13/0 میلی‌‌گرم بر میلی‌‌لیتر محاسبه شد. این مقادیر برای عصاره دی ‌کلرومتان این گیاه به ترتیب mg/ml 17/0، 16/0 و 11/0 بود. مقادیر IC50 عصاره دی‌ کلرومتانی O.Michauxii پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 73/0، 67/0 و 68/0 میلی‌ گرم بر میلی‌‌لیتر محاسبه شد. عصاره متانولی این گیاه تأثیری بر روی سلول‌ها نداشت و IC50 گزارش نشد. پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت، مقادیر IC50 برای عصاره متانولی گیاه O.Aucheri به ترتیب mg/ml 59/0، 35/0 و 35/0 به دست آمد. این مقادیر برای عصاره دی ‌کلرومتان آن به ترتیب 25/0، 20/0 و 15/0 mg/ml محاسبه شد. مقادیر IC50 عصاره متانولی گیاه چای ترش پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب mg/ml 5/4، 56/3 و 55/2 بود. این مقادیر برای عصاره آبی آن به ترتیب mg/ml 9/7، 3/5 و 9/3 محاسبه شد (05/0P<).
نتیجه‌گیری: تمام گیاهان مورد بررسی در این مطالعه به خصوص Otostegia persica و Otostegia Aucheri دارای خواص ضد سرطانی هستند و عصاره دی کلرومتان به دست آمده از این گیاهان مؤثرتر از عصاره  متانولی آن‌‌ها عمل نمود.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دندانپزشکی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by: Yektaweb