جستجو در مقالات منتشر شده


4 نتیجه برای سیفی
بررسی ایمونوهیستوشیمیائی Expression گیرنده پروژسترون در پلئومورفیک آدنوما و آدنوئیدسیستیک کارسینومای غده بزاقی
محمد اسلامی، نصرت اله عشقیار، فرشته انسانی، صفورا سیفی،
دوره 19، شماره 1 - ( 1-1385 )
چکیده

ازمینه و هدف:اهمیت وضعیت ‌گیرنده‌های ‌هورمونی در سرطان ‌سینه در زمینه تشخیص، پیش ‌آگهی و پاسخ به هورمون درمانی ‌ثابت ‌شده است. تومورهایی که هم گیرنده پروژسترون و هم استروژن دارند، به هورمون درمانی بهتر از تومورهای فاقد گیرنده پاسخ می‌دهند؛ همچنین تشابه بین بافت پستان و غدد بزاقی به دلیل وجود ساختمانهای آسینی و مجاری اثبات گردیده و همراهی کارسینومای سینه و غدد بزاقی گزارش شده است. به این ترتیب این سؤال مطرح می‌شود که آیا تومورهای غدد بزاقی گیرنده پروژسترون را express می‌کنند؟ ولی نتایج تحقیقات اخیر ضد و نقیض بوده و در این مورد اختلاف نظر زیادی وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی expression گیرنده پروژسترون در پلئومورفیک آدنوما و آدنوئید سیستیک کارسینومای غده بزاقی بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 29 بلوک پارافینه انتخاب گردید (14 نمونه پلئومورفیک آدنوما و 15 نمونه آدنوئید سیستیک کارسینوما) و مقاطع تهیه شده از آنها به روش هماتوکسیلین و ائوزین و سپس ایمونوهیستوشیمی با آنتی‌ بادی پروژسترون رنگ آمیزی شد؛ سپس تعداد سلولهای رنگ گرفته با شمارش توسط Eye piece graticule (لنز مدرج چشمی) مشخص گردید. اگر میزان رنگ گرفتگی بیشتر از 5% بود، مثبت در نظر گرفته شد، و در صورتی که کمتر از 5% سلولها رنگ گرفته بودند، ایمونوراکتیویتی منفی محسوب گردید؛ همچنین وجود این گیرنده در پارانشیم تومور، سلولهای استروما (فیبروبلاست)، سلولهای آماسی و آندوتلیال عروق و غدد بزاقی اطراف تومور بررسی شد. یافته‌ها توسط آزمون آماری t و من‌ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و 05/0P< به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: Expression گیرنده پروژسترون در 15 نمونه آدنوئید سیستیک کارسینوما و 13 نمونه پلئومورفیک آدنوما منفی بود. تنها در یک نمونه پلئومورفیک آدنوما ایمونوراکتیویتی شدید با این نشانگر در تومور وجود داشت. در 12 نمونه غده بزاقی نرمال اطراف تومور ایمونوراکتیویتی خفیف تا متوسط مشاهده شد. در اکثر موارد، سلولهای اندوتلیال، فیبروبلاست و التهابی، هیچ گیرنده پروژسترونی را نشان ندادند.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر، عدم expression گیرنده پروژسترون در آدنوئید سیستیک کارسینوما و پلئومورفیک آدنومای غدد بزاقی را نشان داد.


بررسی میزان آگاهی دندانپزشکان عمو‌می‌ شهر گرگان از کنترل و درمان دندان‌های صدمه دیده در سال 1394
نسیم سیفی، مهسا ولی زاده،
دوره 29، شماره 4 - ( 11-1395 )
چکیده

زمینه و هدف: صدمات دندانی یکی از شایع‌ترین مشکلات دندانی در بین کودکان و نوجوانان است که معمولاً در بخش‌های قدا‌می‌ دهان روی داده و تأثیر زیادی بر سلامت فیزیکی و روانی بیمار دارند. اقدام فوری در درمان دندان‌های صدمه دیده سبب بالا رفتن ظرفیت بازسازی این دندان‌ها ‌می‌شود، به همین دلیل دانش دندانپزشکان و اقدامات مؤثر آن‌ها در زمینه درمان صدمات دندانی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در ارتقای پروگنوز این دندان‌ها به شمار ‌می‌رود. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی دانش دندانپزشکان عمو‌می ‌در زمینه تشخیص و درمان صدمات دندانی بود.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، پرسشنامه تنظیم شده شامل اطلاعات شخصی و سؤالاتی در رابطه با آگاهی دندانپزشکان عمو‌می ‌شهر گرگان در مورد نحوه مواجهه با صدمات مختلف دندانی به روش سرشماری، در اختیار 131 دندانپزشک عمو‌می ‌قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه، اطلاعات گردآوری شده مورد تحلیل و بررسی آماری قرار گرفت. برای بررسی ارتباط میزان آگاهی با جنسیت از T-test، ارتباط میزان آگاهی با محل کار از آزمون ANOVA، ارتباط میزان آگاهی با سن و سابقه کار از ضریب همبستگی پیرسون و برای بررسی ارتباط میزان آگاهی و میزان مواجهه با بیماران صدمه دیده از تست اسپیرمن استفاده شد.

یافته‌ها: میانگین نمره آگاهی دندانپزشکان 5/1±5/8 از 10 نمره و در هر دو جنس فاقد تفاوت معنی‌داری بود (083/0=P). محل کار در میزان آگاهی دندانپزشکان تأثیری نداشت (133/0=P). بین سن و سابقه کار و میزان آگاهی رابطه آماری معنی‌داری به دست نیامد (805/0=P). در این مطالعه میزان مواجهه با بیماران صدمه خورده نیز در میزان آگاهی دندانپزشکان تأثیر گذار نبود (507/0=P).

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج سطح آگاهی دندانپزشکان عمو‌می ‌در حد نسبتاً خوبی قرار دارد و این ‌می‌تواند چشم انداز مناسبی در جهت درمان صدمات دندانی توسط دندانپزشکان در نظر گرفته شود. از آن جا که مسئله صدمات دندانی حائز اهمیت بوده و دانش مربوط به آن در حال افزایش و تغییر ‌می‌باشد، لازم است تا برای به روز رسانی سطح آگاهی دندانپزشکان عمو‌می‌ در زمینه مدیریت و درمان صدمات دندانی، برنامه‌ریزی‌های مناسبی انجام شود.


مقایسه آزمایشگاهی میزان بسته شدن توبول‌های عاجی تحت تأثیر یک خمیردندان حاوی هیدروکسی آپاتیت کربناته نانو ساختار تولید داخل با یک خمیردندان فلورایده
راهله السادات میرسیفی نژاد نائینی، علیرضا دانش کاظمی، فهیمه شفیعی،
دوره 31، شماره 2 - ( 6-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: افزایش حساسیت دندانی یکی از مشکلات شایع در دندانپزشکی است. یکی از مکانیسم‌های درمان آن مسدود کردن توبول‌های عاجی است. هدف از این مطالعه مقایسه میانگین میزان بسته شدن توبول‌های عاجی تحت تأثیر دو خمیردندان حاوی هیدروکسی آپاتیت کربناته نانو ساختار و حاوی فلوراید با استفاده از SEM (scanning electron microscope) بود.
روش بررسی: مینای جینجیوالی قسمت باکالی تاج 42 دندان سالم پرمولر ماگزیلا حذف و از عاج اکسپوز شده قطعه 3×3 میلی‌متری تهیه گردید. نمونه‌ها پس از اچ، با آب مقطر شسته و به صورت تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. 3 گروه با خمیردندان هیدروکسی آپاتیت کربناته نانو ساختار و 3 گروه دیگر با خمیردندان Colgate، به مدت 3، 7 و 14 روز مورد مداخله قرارگرفتند. نمونه‌ها با SEM به منظور بررسی وضعیت توبول‌های عاجی طبق شاخص Hulsmann توسط دو محقق بررسی شدند. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 و آزمون آماری kruskal-wallis بررسی گردید. حد معنی‌داری معادل 05/0 در نظرگرفته شد.
یافته‌ها: میزان مسدود شدن توبول‌های عاجی در درمان با دو خمیردندان تفاوت معنی‌داری نشان داد، به طوری که این میزان در خمیردندان هیدروکسی آپاتیت بیشتر از فلوریده بود که به ترتیب (000/0، 004/0، 024/0P=) می‌باشد. بین درمان 3، 7 و 14 روزه خمیردندان هیدروکسی آپاتیت تفاوت معنی‌دار وجود نداشت (537/0، 069/0، 230/0P=).
نتیجه‌گیری: توان مسدود کردن توبول‌های عاجی در خمیردندان هیدروکسی آپاتیت کربناته نانو ساختار در مدت زمان کوتاه بیش از خمیر دندان Colgate است.

میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی از اولین ملاقات دندانپرشکی کودکان
نسیم سیفی، میلاد نودهقان،
دوره 31، شماره 4 - ( 11-1397 )
چکیده

زمینه وهدف: پوسیدگی دندانی همچنان یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن دوران کودکی می‌باشد. با توجه به نقش دندانپزشکان عمومی و اهمیت اولین معاینه در پیشگیری، این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی و نگرش دندانپزشکان عمومی از زمان و نحوه معاینه کودکان در اولین ملاقات دندانپزشکی صورت گرفت.
روش بررسی: 140 نفر از دندانپزشکان عمومی از طریق سرشماری در این مطالعه مقطعی شرکت کردند. جهت ارزیابی سطح آگاهی از پرسشنامه شامل سؤالات دموگرافیک و 14 سؤال مربوط به دامنه سنی بیماران اطفال پذیرش شده، علت عدم تمایل احتمالی از پذیرش آن‌ها، نحوه اولین ملاقات کودک با دندانپزشک و توصیه‌های لازم به والدین، استفاده گردید. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آزمون من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.
یافته‌ها: بر اساس نتایج به دست آمده میزان آگاهی دندانپزشکان در دو جنس مساوی بود (067/0=P). بین محل کار (68/0=P)، سن (77/0=P) و سابقه کار (84/0=P)، با میزان آگاهی رابطه معنی‌داری وجود نداشت. میزان علاقه دندانپزشکان در زمینه دریافت آموزش‌های لازم، جهت معاینه و درمان کودکان0-2 ساله، متوسط اعلام شد. در ارتباط با دامنه سنی بیماران پذیرش شده، 17/51% از دندانپزشکان، بیماران اطفال 8-12 ساله را در محل کار خود می‌پذیرفتند. 5/34% بد رفتاری کودک حین درمان را، دلیل اصلی عدم تمایل به پذیرش بیمار اطفال دانستند. 9/46%، افزایش آگاهی والدین در پیشگیری از پوسیدگی دندان‌های شیری را مؤثرترین نتیجه ملاقات کودک با دندانپزشک در سنین پایین دانستند.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که دندانپزشکان عمومی، دارای آگاهی نسبتاً خوبی از زمان و نحوه معاینه کودکان در اولین ملاقات دندانپزشکی بودند. اما با توجه به تمایل اندک دندانپزشکان برای درمان کودکان به نظر می‌رسد، رسیدن به سطح مطلوبی از آگاهی و انگیزه در این زمینه، نیازمند آموزش‌های بیشتر در قالب کارگاه و سمینار می‌باشد.
 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دندانپزشکی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by: Yektaweb