زمینه و هدف: سواد سلامت دهان مراقبین کودک می‌تواند بر افزایش آگاهی و بهبود رفتارهای مرتبط با سلامت دهان کودکانشان مؤثر باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سواد سلامت دهان مادران با وضعیت سلامت دهان کودکان انجام شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای بر روی 202 زوج از کودکان پیش دبستانی 6 ساله شهر سمیرم و مادران آن‌ها انجام گرفت. سواد سلامت دهان مادران به وسیله پرسشنامه سواد سلامت دهان بزرگسالان و وضعیت دهان کودکان به وسیله معاینه و ثبت شاخص‌های dmft و pufa جمع‌آوری شد. داده‌ها توسط ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون T مستقل و آنالیز رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: از بین 202 کودک، 49% (99 نفر) دختر و بقیه پسر بودند. میانگین نمره سواد سلامت دهان مادران 2/63 (حداکثر قابل کسب=100) با انحراف معیار 9/18 بود. کودکان مادران با سواد سلامت دهان بالاتر، دندان‌های از دست رفته (mt) کمتر و دندان‌های پرشده (ft) بیشتری داشتند (05/0P<) اما بین سواد سلامت دهان مادران با تعداد دندان‌های پوسیده (dt)، dmft و pufa کودکان رابطه معنادار مشاهده نشد. dmft و pufa کودکان رابطه مستقیم با سن مادر و رابطه معکوس با سطح تحصیلات و رفتارهای بهداشتی آن‌ها شامل استفاده روزانه از نخ دندان و مسواک داشت (05/0P<).
نتیجه‌گیری: بین سواد سلامت دهان مادران و وضعیت سلامت دهان کودکانشان از نظر تعداد دندان‌های پرشده و کشیده شده ارتباط معنی‌داری وجود داشت. بنابراین برنامه‌ریزی جهت بالا بردن سواد سلامت دهان مادران جهت بهبود سلامت دهان کودکان ضروری به نظر می‌رسد.
