مجله دندانپزشکی

---

Replantation بمنظور درجا گذاشتن دندانی که بطور کامل از حفره آلوئول بیرون آمده انجام می شود. مهمترین مسئله در مورد این دندانها حفظ سلامت لیگامانهای پریودنتال است، به این جهت باید از خشک شدن و کورتاژ سطح ریشه خودداری شده و دندان هرچه زودتر به حفره آلوئول برگردانده شود. حفره دندانی تنها با سرم فیزیولوژی گرم شستشو می شود، بدون آنکه کورتاژی در آن انجام گیرد. بعد از قرار دادن دندان در حفره آلوئول باید آن را اسپلنت نماییم. بهترین اسپلینت در این موارد نوعی است که همراه با مقداری فانکشن برای دندان .Rep شده باشد. بعد از یک الی دو هفته اسپلینت برداشته شده و درمان ریشه آغاز میگردد و بدنبال آن جهت ایجاد شرایط بهتر برای ترمیم پریودنشیوم و جلوگیری از تحلیل کلسیم هایدروکساید در داخل کانال گذاشته می شود. دندان باید هر دو ماه یکبار کنترل شود. چه از نظر موبیلیتی و چه از نظر تحلیل و چه از نظر ترمیم پریودنتالی. چنانچه کلسیم هایدروکساید از محیط کانال خارج شده باشد، بایستی دوباره کانال دندان را با خمیر آن پر نمود. بسته به شرایطی که دندان نشان میدهد یک الی دو سال درمان به همین ترتیب ادامه پیدا میکند. بطور کلی نظر به اینکه Avulsion بیشتر در بچه ها و در سنین مدرسه اتفاق می افتد و در این سنین امکان تهیه پروتز مناسب بسیار کم است، .Rep می تواند درمان قابل قبولی جهت حفظ دندانها باشد تا زمانیکه سن بیمار اجازه تهیه پروتز مناسب را بدهد. نباید فراموش کرد که این درمان هیچگاه یک درمان همیشگی بشمار نمی آید.

---

اثرات محلولهای اسید سیتریک 50 درصد، گلوما (2) Glumma 2 و GC Dentin Conditioner بر روی عاج دندان در زمانهای مختلف بررسی گردید و با سطح عاج طبیعی (نرمال) مقایسه شد. نتایجی که با استفاده از SEM بدست آمد نشان دهنده آن بود که پس از تراش حفره، سطح عاج بوسیله یک لایه غیر همگن پوشیده می شود بنام Smear Layer اسیدسیتریک 50 درصد باعث از بین بردن این لایه، باز کردن توبولهای عاجی و تا حدودی گشاد کردن آنها می شود. Glumma 2 و GC Dentin Conditioner، در مدت زمان آزمایش فقط Smear Layer را برداشته و باعث گشادی و بیرون آوردن مواد داخل توبولهای عاجی نمی شوند که تقریبا نتایج بدست آمده مشابه نتایجی بود که کارخانه های سازنده ارائه داده اند.

---

یکی از شایعترین پیامدهای التهاب پالپ گرانولوم پری اپیکال می باشد. وجود سلولهای ایمنی در این ضایعات نشان دهنده هر دو ایمنی هومورال و سلولار در ناحیه است. حضور آنتی ژنهای مختلف در کانال دندان باعث ساخته شدن آنتی بادیهای مختلف و واکنشهای ایمونولوژیک می گردد. چندین تئوری برای تشکیل کیست پری اپیکال پیشنهاد شده که معتبرترین آن بر پایه ایمونولوژی استوار است و نهایتا تخریب آن را نیز به واسطه واکنشهای ایمونولوژیک می دانند.

---

طی صد سال گذشته مطالعات ارزنده ای در زمینه مورفولوژی کانالهای ریشه مزیوباکال مولر بالا صورت گرفته است. بطور کلی آگاهی از وضعیت کف اتاق پالپ جهت یافتن کانالهای اضافی کمک بزرگی است. در مقایسه یافته های Invivo و Invitro اختلاف قابل ملاحظه ای وجود دارد که به نظر می رسد به دلیل مشکلات در یافتن این کانال در دهان بیماران باشد. به همین جهت در مقایسه حاضر با ارائه تغییراتی در حفره دسترسی، مکانهایی که می توان انتظار یافتن آنرا داشت معرفی شده اند. در این تحقیق Invitro در بررسی مزیودیستالی این ریشه بروش رادیوگرافی، 29% موارد در مولر اول کانالها نوع سه و 35% نوع دو از طبقه بندی شکل کانالها بود. در دهان بیمار با تغییر در حفره دسترسی و برداشتن برجستگی عاجی در دیواره مزیال حفره دسترسی راهی برای یافتن درصد بالایی از این کانالها بدست می آید.

---

بیان مساله: آنتروپومتری در موارد پزشکی مانند جراحی فک و صورت، مطالعات رشد و نمو، جراحی پلاستیک، مهندسی پزشکی و موارد غیرپزشکی مانند صنایع تهیه کفش و عینک کاربرد دارد. هدف: این مطالعه به منظور تعیین اندازه و نسبتهای آنتروپومتریک صورتی و جمجمه ای در بالغین جوان شهر اصفهان انجام شد.

روش بررسی: تعداد 200 پسر و 200 دختر بومی اصفهان با الگوی صورتی نرمال به صورت تصادفی انتخاب و مورد تحقیق قرار گرفتند؛ در هر جنس نسبتهای صورتی و جمجمه ای به طور جداگانه محاسبه گردید و دو جنس با استفاده از آزمون t-student با یکدیگر مقایسه گردیدند.

یافته ها: یافته های بدست آمده با نتایج مطالعه آنتروپومتریک Farkas در مورد بالغین جوان کانادایی مقایسه گردید. نتایج در مورد اندازه عرض سر، اختلاف معنی داری را بین پسران و دختران گروه مورد مطالعه نشان نداد؛ اما اندازه طول سر و همه اندازه های صورتی (N.gn و N.Sto و Sto.gn و Sn.gn و Up.lip و low.lip و Ala-Ala و ch-ch و zy-zy و go-go و Cant و Int) در پسران بیشتر بود. شاخص کرانیال و همچنین نسبتهای go-go/n-gn و go-go/zy-zy و n-sto/zy-zy و ch-ch/zy-zy در دختران و نسبتهای sto-go/go-go و sn-gn/n-gn و sto-gn/n-gn و sto-gn/n-sto و sto-gn/sn-gn در پسران گروه مطالعه بزرگتر بود؛ در مورد شاخص صورتی (Facial Index)، اختلاف معنی داری بین پسران و دختران مشاهده نگردید. مقایسه اندازه های صورتی بین نژاد ایرانی و کانادایی بزرگتر بودن اندازه های low.lip و Ala-Ala و go-go را در دختران و پسران ایرانی و بزرگتر بودن اندازه های Up.lip و N.gn و ch-ch و zy-zy و Int cant را در دختران و پسران کانادایی نشان داد. اندازه sn-gn در دختران کانادایی بزرگتر بود و بین پسران ایرانی و کانادایی در این مورد اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. نسبتهای n-gn/zy-zy و go-go/zy-zy و n-sto/zy-zy و go-go/n-gn و ch-ch/zy-zy در دختران و پسران اصفهانی و نستبهای sto-gn/n-sto و sto-gn/sn-gn و sto-gn/n-gn در دختران و پسران کانادایی بزرگتر بود. در مورد نسبت sn-gn/n-gn اختلاف معنی داری بین دختران کانادایی و اصفهانی مشاهده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به اختلاف قابل ملاحظه بین اندازه ها و نسبتهای آنتروپولوژیک صورتی و جمجمه ای در جوانان بالغ اصفهانی و کانادایی، اندازه های بدست آمده در نژاد کانادایی نمی تواند به عنوان معیار و ملاک طرح درمان برای جراحان ایرانی و دندانپزشکان مورد استفاده قرار گیرد و با توجه به اختلاط نژادی گسترده در ایران باید مطالعات بیشتری با پراکندگی وسیعتر در اقوام مختلف ایران انجام پذیرد.

---

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA MicrosoftInternetExplorer4 ضایعات ثلث سرویکال ریشه مثل پروفوریشن‌ها (ایاتروژنیک یا در اثر تحلیل)، شکستگیها یا پوسیدگیهای پیشرفته مواردی هستند که تهیه رستوریشن مناسب برای دندانها را با مشکل مواجه می‌سازند. گاهی برای در دسترس قرار گرفتن نسج سالم دندان مجبور به جراحی پریودنتال بلندکردن تاج (Crown Lengthening) می‌شویم که به جای آن می‌توان ازForced Eruption (FE) یا رویاندن کششی که درمان مناسبتری بخصوص برای دندانهای قدامی است, استفاده کرد. با این درمان ضایعات ثلث سرویکال در دسترس قرار می‌گیرند و می‌توان بدون درگیری لثه مجاور, رستوریشن مناسبی روی آنها قرار داد. در این مقاله سعی شده است با مروری بر مقالات متعدد و بررسیهای شخصی این روش درمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: حفظ انحنای کانال ضمن آماده‌نمودن آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در درمانهای اندودنتیک همیشه تلاش می‌شود که شکل نهایی کانال تغییر نکند و کاملاً دربرگیرنده شکل اولیه آن باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان حفظ انحنای کانال در ریشه‌های داندنهای مولراول بالا و پایین، در موارد درمان ریشه‌شده و ارزیابی روش step- back به عنوان روش کلاسیک در آماده‌سازی این دندانها انجام شد.
روش بررسی: طی یک بررسی گذشته‌نگر، 400 پرونده‌ از 1582 پرونده مربوط به دندانهای مولر اول پایین و بالا بایگانی‌شده در بخش اندودنتیکس که در بین سالهای 1378-1382 مورد درمان ریشه قرار گرفته بودند، به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب و با ارزیابی چهار مشاهده‌گر (از اساتید بخش) مورد بازبینی قرار گرفتند. برای اطمینان از همخوانی نظرات مشاهده‌گرها از آزمون reliability استفاده شد و ضریب Kappa بیشتر از 8/0 به دست آمد. از بین 400 پرونده، 152 پرونده مربوط به مولر اول بالا و 248 پرونده باقیمانده مربوط به مولر اول پایین بودند؛ همچنین تعاریف جامعی از خطاهای حین درمان شامل ایجاد پله، جابه‌جایی فورامن اپیکال، zipping و stripping تهیه و به همراه فرم پرسشنامه به مشاهد‌ه‌گران تحویل شد تا نتایج یکسانی از مطالعه به دست آید؛ سپس پرسشنامه‌ها جمع‌آوری و داده‌ها با استفاده از برنامه آماری EPI6 و آزمونهای آماری Fisher و Chi-Square با سطح معنی‌داری 05/0P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: میزان حفظ انحنای کانال در ریشه مزیال مولر اول پایین 5/38% و در ریشه مزیوباکال مولر اول بالا 6/47% بود؛ همچنین شیوع ایجاد پله، جابه‌جایی فورامن اپیکال، zipping و stripping به ترتیب در ریشه مزیال مولر اول پایین 33%، 1/26%، 8/1% و 1/4% و در ریشه مزیوباکال مولر اول بالا به ترتیب 27%، 19%، 2/3% و 2/3% بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشانگر چگونگی عملکرد پنج سال اخیر دانشجویان با توجه به معیارهای پذیرفته‌شده و نیز رخداد بالای خطاهایی نظیر ایجاد پله و ترانسپورتیشن در ریشه‌های دارای انحنا با استفاده از روش step- back است و لزوم استفاده از روشهای مؤثرتر در حفظ انحنای کانال محسوس می‌باشد.

---

زمینه و هدف: اندازه‌گیری دقیق طول کارکرد در درمانهای ریشه از اهمیت بالایی در موفقیت درمان برخوردار است. چنانچه این اندازه‌گیری با دقت انجام نگیرد، مقداری از نسج پالپ در کانال ریشه باقی می‌ماند و یا کار درمان ورای کانال ریشه با تجاوز به محدوده پریودنتال صورت می‌گیرد که هر دو حالت می‌تواند توأم با عدم موفقیت باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دقت دو دستگاه آپکس یاب الکترونیکی (EAL) از نسل چهارم یعنی Apit7 (یک دستگاه شناخته شده) با دستگاه جدید Raypex4 در اندازه‌گیری طول واقعی (Actual Length: AL) و طول کارکرد (Working Length: WL) در بیماران و مقایسه نتایج حاصله با اندازه‌گیری عینی این دندانها پس از خارج نمودن آنها انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه که به روش بررسی تست‌های تشخیصی انجام شد، 32 دندان تک‌کانال توسط دو دندانپزشک که به صورت مستقل با یکی از دستگاه‌های EAL کار می‌کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. این دندانها پس از کشیده ‌شدن تمیز و کدگذاری شده و برای بار سوم به طور عینی توسط یک اندودنتیست طول واقعی و طول کارکرد آنها اندازه‌گیری و یادداشت شد. این تحقیق در تمام مراحل تا بررسیهای آماری به صورت کور انجام گرفت. پس از تعیین درصد دقت، با استفاده از آزمون توزیع دو جمله‌ای، درصد دقت دستگاه‌ها با یکدیگر مقایسه شدند. 05/0P< به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: دقت دستگاه Raypex4 در تعیین طول واقعی، نسبت به مشاهده عینی در محدوده 5/0± میلیمتر 8/68% و در محدوده 1± میلیمتر 3/83% بود. با پذیرش خطای 5/0+ تا 1- میلیمتر، دقت در اندازه‌گیری AL حدود 1/75% در مقایسه با مشاهده عینی بود. دقت این دستگاه در تعیین طول کارکرد نسبت به مشاهده عینی با محدوده 5/0± میلیمتر، 8/68% و با 1± میلیمتر 3/84% بود. با پذیرش خطای 5/0 تا 1- میلیمتر 9/71% بود. دقت دستگاه Apit7 در تعیین طول واقعی نسبت به مشاهده عینی 7/65% در فاصله 5/0± میلیمتر و در فاصله 1± میلیمتر 3/78% بود. با پذیرش خطای 5/0 تا 1- میلیمتر، دقت دستگاه Apit7 8/78% بود. در تعیین طول کارکرد با محدوده 5/0± میلیمتر، دقت 6/62% و در 1± میلیمتر، دقت 3/81% و در فاصله 5/0+ تا 1- میلیمتر، دقت 1/75% بود. نتایج اختلاف آماری معنی‌داری را بین دو دستگاه نشان نداد (05/0(P>؛ در حالی که در مقایسه با اندازه‌گیری عینی نیز از دقت بالایی برخوردار نبود.
نتیجه‌گیری: دقت دو دستگاه اندازه‌گیری تقریباً مشابه یکدیگر بود؛ ولی در مجموع هیچ ‌یک به تنهایی کافی و مورد اطمینان نبود.

---

زمینه و هدف: نیاز به استفاده از داروهای داخل کانال در دندان‌های با پالپ نکروز مشخص است. هیدروکسید کلسیم به دلیل خصوصیات مطلوبش پیشنهاد اول به شمار می‌آید. MTA (Mineral Trioxide Aggregate) به عنوان ماده پر کننده دایمی نیز دارای خصوصیات مطلوب است و در مواردی می‌تواند همان کاربردهای هیدروکسید کلسیم را داشته باشد. هدف از این مطالعه مقایسه pH و غلظت یون کلسیم انتشار یافته پس از استفاده از هیدروکسید کلسیم و دو نوع MTA به عنوان پر کننده کانال به محیط اطراف ریشه بود.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی پس از پاکسازی و گشادسازی 52 دندان تک کاناله، دیفکت‌های خارجی در سطح یک سوم میانی ریشه‌ها ایجاد شدند. EDTA 17% (Ethylenediaminetetra acetic acid) و هیپوکلرید 5% جهت حذف لایه اسمیر استفاده شد. تمام سطح ریشه به جزء دیفکت خارجی سیل گردید و دندان‌ها در نرمال سالین قرار داده شدند. 10 دندان به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند و 42 دندان دیگر به 3 گروه 14 تایی تقسیم شد (گروه‌های A، B، C). گروه A با Pro Root MTA، گروه B با Angelus MTA و گروه C با هیدروکسید کلسیم پر شدند. تمام نمونه‌ها پس از سیل شدن در نرمال سالین قرار گرفتند. غلظت یون کلسیم و pH نرمال سالین بعد از 24 ساعت، 48 ساعت و یک هفته در تمام گروه‌ها اندازه‌گیری شد و نتایج با آنالیز Repeated Measure ANOVA و Pair T-test ارزیابی گردید.
یافته‌ها: بیشترین غلظت یون کلسیم و pH در گروه C وجود داشت که تفاوت آن با گروه‌های A و B در هر سه زمان معنی‌دار بود(001/0P<). این اختلاف بین دو گروهA و B معنی‌دار نبود (05/0P>).
نتیجه‌گیری: در موارد وجود دندان ضایعه‌دار و نکروزه با اندیکاسیون استفاده از MTA، (اپکس باز، پرفوریشن) بهتر است قبل از قرار دادن MTA، کانال دندان توسط هیدروکسید کلسیم پانسمان گردد.

---

---