مجله دندانپزشکی

---

بررسی و مطالعه همه جانبه ای بر روی آرا، و عقاید و نظریات و تحقیقات ارائه شده در مورد ناهنجاری موسوم به Dens in dente یا Dens invagination انجام گردید. از آنجا که ساختمان هیستولوژیک و آمبریولوژیک و مراحل مختلف رشد و تکامل دندان در موش و انسان عینا شبیه یکدیگر است، ساختمان میکروسکپیک هیستولوژیک یک Dens in dente در دندان موش همراه با تصاویر میکروسکپیک در درشت نمائی های گوناگونی ارائه و بطور کامل توضیح داده شده که تمامی توصیف و شروح ذکر شده می توانند با آنچه که در مورد بیان این آنومالی در انسان ضروری است منطبق باشند.

---

در این مقاله نتایج بررسی تغییرات فشار خون بر روی 100 مورد از بیماران دندانپزشکی که بدو گروه نرموتانسیو و هیپرتانسیو تقسیم شدند گزارش گردیده بدین ترتیب که تغییرات فشار خون در پنج مرحله زمانی قبل از اعزام جهت جراحی دهان در حال انتظار، دو دقیقه بعد از بیحسی موضعی در حین جراحی و پانزده دقیقه بعد از جراحی اندازه گیری گردید و سپس نتایج با استفاده از آزمون Student Paired T-Test مورد بررسی قرار گرفت که آیا این تغییرات در دو گروه نرموتانسیو و هیپرتانسیو دارای اختلاف معنی داری می باشد و آیا در حد خطرناک بوده و باعث محروم شدن بیماران هیپرتانسیو از درمانهای دندانپزشکی می گردد یا خیر؟

---

به منظور بررسی وضعیت بهداشت شغلی دندانپزشکان تهران، پژوهشی روی 250 نفر از دندانپزشکان که 60 نفر زن و 190 مرد بوده اند انجام گرفته است. نتایج بررسی نشان داده است که کلیه دندانپزشکان در تمامی گروههای سابقه کار، در گوش راست و چپ دارای افت شنوائی هستند که مقدار آن چشمگیر می باشد و بیشترین افت در فرکانس 6 کیلوهرتز مشاهده شده است. نتایج حاصل از تعیین مقدار جیوه در نمونه های ادرار نشان داد که تراکم جیوه در دندانپزشکان عمومی در مقایسه با دندانپزشکان متخصص بیشتر است. هرچند که از نظر آماری معنی دار نیست. اکثریت دندانپزشکان از قرار دادن اطلاعات لازم در مورد بیماریهای شغلی امتناع ورزیدند، و تنها قشر جوان دندانپزشک با سابقه کار 9-5 سال در تکمیل تمام سئوالات پرسش نامه به نحو رضایت بخش استقبال نمودند.

---

این سندرم یک اختلال ژنتیکی می باشد که با مجموعه علائمی که ناشی از اختلال در تشکیل بافت همبند و بخصوص بیوسنتز رشته کلاژن می باشد مشخص می گردد. در این بیماران Hyperelasticity و شکنندگی پوست و مخاط وجود دارد. خونریزیهای شدید از جراحات و خونریزیهای داخلی و همارتروز ممکن است وجود داشته باشد. زخمهایی که ایجاد می شود پس از بهبودی اسکار از خود بجای می گذارد. در رفتگیهای راجعه مفاصل بخصوص در مفصل زانو و گیجگافی فکی وجود دارد. دندانپزشکان در رابطه با درمانهای دندانپزشکی باید با علائم این سندرم آشنایی داشته و از عوارض آن با اطلاع باشند.

---

سندرم Albright یافته نادری می باشد که معمولا در سالهای اولیه زندگی بصورت خمیده شدن و یا ضخامت زیاد استخوانهای دراز مشخص می شود، در دخترها اختلالات غدد آندوکرین و بخصوص بلوغ زودرس از علائم شایع می باشد، وجود پیگمانهای قهوه ای رنگ پوستی جز دیگر این سندرم را تشکیل می دهد. در بیماری که مورد بحث قرار می گیرد وجود پیگمانهای مشخص مخاطی به همراه پیگمانهای پوستی یافته ای جالب توجه، محسوب می گردد. این بیماری اتیولوژی و پاتوژنز معینی نداشته و از نظر هیستوپاتولوژی به اشکال گوناگون دیده می شود. بیماری در حقیقت عبارت است از جانشینی بافت استخوانی با نسج همبندی فیبروزه که درجات مختلفی از تحلیل و ترمیم استخوان نیز در ضایعه قابل تشخیص است.

---

با توجه به نقش میکروبها بعنوان عوامل اتیولوژیک بیماریهای پریودنتال تاکید به حذف پلاک میکروبی از طریق روشهای مکانیکال را ایجاب می نماید. استفاده از کیموتراپی سیستمیک که در مقالات آمده است نیز در پریودنتیت بالغین بی اثر است، لذا استفاده از مواد آنتی باکتریال بصورت موضعی با طول اثر دارو، مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله روشها و مواد مختلف در سیستمهای موضعی آزادسازی آهسته دارو مورد بحث قرار می گیرد.

---

در این تحقیق با استفاده از روش المانهای محدود، چگونگی توزیع تنش توسط دو نوع رست مزیال و دیستال در سطح ریشه دندان پایه پروتز پارسیل انتهای آزاد بررسی گردید. دندان پره مولر اول پایین به 48 المان مثلثی و 37 گره تقسیم شد. نیروی مضغی معادل 30 پوند (N 133.5) و ضخامت مخاط پوشاننده روی ریج 2.5 میلیمتر در نظر گرفته شد. در حرکت به طرف نسج تنش وارده روی دندان پایه با رست مزیال کمتر و یکنواخت تر از رست دیستال بود.

---

یک بیمار مرد 48 ساله به منظور بازسازی دندانهای از دست رفته در ناحیه قدامی فک پائین توسط ایمپلنت با دو عدد فیکسچر برانمارک مورد درمان قرار گرفت. وجود عفونت باقیمانده در محل دندانهای کشیده شده باعث شد تا یکی از ایمپلنت ها در حین مرحله دوم جراحی بیرون آورده شود. در ادامه درمان دو عدد فیکسچر ITI) Bonefit) در دو طرف ایمپلنت برانمارک گذاشته شد و پروتز نهائی بصورت استفاده از دو فیکسچر ITI و یک فیکسچر برانمارک بصورت متصل به یکدیگر بصورت پیچی و سمان شونده طراحی و ساخته شد.

---

اشکال عفونت پریودنتال را با در نظر گرفتن سن بیماران و همچنین انواع باکتریهای موجود در پاکت دور دندان بدین صورت تقسیم می نمایند، پریودنتیت قبل از بلوغ، پریودنتیت جوانان، پریودنتیت با پیشرفت سریع و پریودنتیت بالغین. پریودنتیت بالغین را یکی از شایعترین علل از دست دادن مکرر دندان در بزرگسالان معرفی می کنند. در این مطالعه 100 نمونه مربوط به بیماران مبتلا به پریودنتیت بالغین را با استفاده از کشت در شرایط کاپنوفیل، از نظر اکتینوباسیلوس اکتینومایستم کومیتانس مورد بررسی قرار داده است. 34 نمونه (34%) و یا بعبارتی 17 بیمار (68%) دارای این باکتری بوده، که مرتبط با سن، جنس و محل عفونت بیماران مورد بحث قرار گرفته است.

---

در این مطالعه مدلی از مورد همی ماکزیلکتومی (کلاس I آرامانی) توسط کامپیوتر بازسازی شد و سپس با روش المانهای محدود نحوه توزیع تنش در پروتز پارسیل دندانها، مخاط، PDL و استخوان مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر تنش در دو طرح پروتز پارسیل یکی با استفاده از بازوی نگه دارنده حلقوی در باکال و دیگری با استفاده از بازوی نگهدارنده حلقوی در لینگوال با یکدیگر مقایسه شدند. فرض شد بر پروتز نیروی معادل 90 گرم (وزن ابچوراتور) و در جهت دور از نسج اعمال می گردد. نتایج نشان داد که مقدار حداکثر تنش در بین این دو طرح اختلافی با یکدیگر ندارند.

---

در این تحقیق مقاومت باند پرسلن، با سه نوع آلیاژ Gold-Base و Pd-Ag و Base-Metal با روش Pull-Shear مقایسه شد و اثر پخت مکرر پرسلن بر مقاومت باند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد مقاومت باند پرسلن با آلیاژ Gold-Base بیش از Pd-Ag بود و مقاومت باند آلیاژ Base-Metal در مرتبه پائین تری قرار داشت. در طی پخت مکرر پرسلن مقاومت باند در آلیاژ Base-Metal و Gold-Base تغییر معنی داری نکرد. لکن پخت مکرر پرسلن در آلیاژ Pd-Ag سبب تضعیف باند شد.

---

---

حفظ سلامتی ناحیه حد فاصل استخوان فیکسچر (Fixture) برای بقای ایمپلنت حیاتی است؛ مواردی وجود دارد که ابعاد استخوان باقیمانده به حدی است که طول تاج کلینیکی نسبت به طول فیکسچر افزایش پیدا می کند؛ در چنین شرایطی آگاهی از وضعیت تنشهایی که بر استخوان اطراف ایمپلنت وارد می آید، می تواند در پیش آگهی درمان، با اهمیت تلقی گردد. هدف از این مطالعه مقایسه توزیع تنش در ایمپلنت و بافتهای اطراف با سه نسبت متفاوت طول تاج به فیکسچر تحت نیروهای طرفی می باشد؛ بدین منظور سه طرح متفاوت از نظر نسبت طول تاج به طول فیکسچر در یک اپمپلنت و در قسمت قدامی ماگزیلا، در نظر گرفته شدند. مدل اول با نسبت 1 به 1؛ مدل دوم با نسبت 1.5 به 1 و مدل سوم با نسبت 2 به 1 طراحی شد و با روش اجزای محدود سه بعدی تفاوت تنشهای ایجاد شده تحت دو نیروی افقی 70 و 100 نیوتنی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. تنشهای مورد بررسی در این مطالعه تنشهای نرمال اصلی و تنشهای Vonmises بودند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تمرکز تنش در همه موارد در کرست (Crest) استخوان بود و مقدار تنش در مدل سوم بیشتر از همه و تقریبا دو برابر مدل اول بود.

---

هدف از انجام این بررسی ارزیابی کلینیکی کارایی یک نوع غشا با ترکیب پلی اورتان در روش درمانی GTR) Guided Tissue Regeneration) به منظور درمان ضایعات داخل استخوانی پریودنتال و مقایسه آن به روش درمانی فلپ کورتاژ بوده است. 10 بیمار هر یک با دو ضایعه داخل استخوانی و با تشخیص پریودنتیت بالغین مورد درمان قرار گرفتند. پس از گذشت 4 هفته از مرحله اول درمان، یکی از ضایعات بطور اتفاقی به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه کنترل انتخاب گردید. در گروه آزمایش به دنبال کنار زدن فلپ و کورتاژ ضایعه از غشای پلی اورتان مطابق با روش GTR استفاده شد. در گروه کنترل تنها به کنار زدن فلپ و کورتاژ اکتفا گردید. متوسط عمق پاکت ها (PD) و (Clinical Attachment level (CAL و عمق ضایعه استخوانی (DD) قبل از انجام جراحی در گروه آزمایش بترتیب 7.3، 13.87، 3.23 و در گروه کنترل بترتیب 7.4، 12.89 و 3 میلیمتر بوده است. مامبران ها در گروه آزمایش بعد از 6-3 هفته از محل خارج شدند؛ در 8 نفر از بیماران، مامبران در هفته اول به دنبال قرار دادن در محل عریان گردید. ارزیابی مجدد که به دنبال 6 ماه انجام شد، نشان داد که متوسط تغییرات PD و CAL و DD در گروه آزمایش به بترتیب 3.50، 1.68، 1.69 و در گروه کنترل بترتیب 2.90، 1.09 و 1.24 میلیمتر بوده است. هر دو روش درمانی در ضایعات داخل استخوانی موفق بودند وبا آن که روش GTR با استفاده از غشای پلی اورتان نتایج بهتری را داشته است ولی اختلاف دو روش درمانی از نظر آماری در مورد هیچ یک از شاخصهای مورد ارزیابی معنی دار نبوده است.

---

نتایج مطالعات قبلی نشان داده است که فرول و طول آن در مقاومت دندانهای روت کانال شده اثر دارد؛ اما در این مطالعات به ضخامت نسج باقیمانده اشاره نشده است. هدف از این تحقیق مقایسه توزیع تنش در دندانهای روت کانال شده با نسوج باقیمانده متفاوت در تاج است. جهت بررسی توزیع تنش، دو مدل از دندان سانترال بالا بازسازی شد. در یک مدل نسبت ضخامت نسج باقیمانده در تاج به ارتفاع آن یک روی یک و در مدل دیگر این نسبت ½ در نظر گرفته شد. مدلها به 619 المان تقسیم شدند. نیروی 135 نیوتن به زاویه 135 درجه بر مدلهای دندانی اعمال گردید. برای بررسی تنش از نرم افزار Nissa II استفاده شد. نتایج نشان داد که حداکثر تنش Vonmises در سمت باکال بین یک سوم میانی و اکلوزالی پست وارد گردید. مقدار این تنش در نسج باقیمانده تاجی در مدلی با نسبت ارتفاع/ضخامت=یک روی یک (9.38 مگاپاسکال) بیشتر از مدل دیگر با نسبت ارتفاع/ضخامت=½ (6.99 مگاپاسکال) بود. این مطالعه با توجه به اعمال بار استاتیک نشان می دهد که حفظ هر چه بیشتر ارتفاع نسج تاجی (علیرغم کمتر شدن ضخامت آن) در کاهش تنشهای وارده نقش بسزایی دارند.

---

این بررسی به منظور ارزیابی کلینیکی ترمیم استخوان و نسج نرم در کاربرد استئوژن (Osteo Gen) و مقایسه آن با فلپ کورتاژ در ضایعات داخل استخوانی (Intrabony) پریودنتال انجام گرفت. در این بررسی 36 ضایعه در 16 بیمار و در دو گروه آزمایش (22 ضایعه) و شاهد (14 ضایعه) تحت درمان قرار گرفتند. جذب تدریجی و آرام، سازگاری نسجی بسیار خوب، عدم Exfoliation ماده پیوندی و نیز عدم تحلیل ریشه دندانهای مجاور ناحیه ایمپلنت در طول ترمیم تائید گردید. میانگین عمق اولیه ضایعات در گروه آزمایش و شاهد به ترتیب 3.16 و 2.73 میلیمتر بود که پس از 6 ماه میانگین پر شدن ضایعه استخوانی به ترتیب 2.18 و 0.46 میلیمتر (68.97% و 16.84%) به دست آمد. تغییرات لبه استخوان در گروه آزمایش و شاهد به ترتیب شامل 0.09 میلیمتر (2.84%) Apposition استخوان و 0.32 میلیمتر (11.72%) تحلیل استخوان بود. عمق پاکت اولیه به ترتیب در گروه آزمایش و شاهد 7.68 و 6.61 میلیمتر بود که پس از 6 ماه متعاقب جراحی Re-entry میزان بازیافت چسبندگی به ترتیب 3.48 و 2.81 میلیمتر (61.19% و 51.28%) به دست آمد. تغییر مکان لبه لثه به میزان 1.22 و 0.58 میلیمتر (15.8% و 8.77%) به ترتیب برای گروه آزمایش و شاهد به دست آمد. یافته های فوق نشان دهنده برتری قابل توجه کاربرد استئوژن نسبت به فلپ کورتاژ می باشد.

---

تحقیقات نشان داده است که آلیاژهای نابل جهت مقابله با سیکلهای حرارتی در حین پخت پرسلن به کلار فلزی نیاز دارند. کلار فلزی زیبایی قابل قبولی ندارد. از آنجا که آلیاژهای بیس متال از خواص فیزیکی بهتری برخوردار هستند، لذا به نظر می رسد کلار در طراحی فریم ورک آنها ضرورتی نداشته باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر کلار در تغییر شکل مارژین روکشهای ساخته شده از آلیاژ بیس متال می باشد؛ به همین منظور 20 کوپینگ (Coping) از آلیاژ بیس متال ساخته شد و به دو گروه دارای کلار و بدون کلار تقسیم شدند. به دنبال آماده سازی سطح فلز، پرسلن بر روی نمونه ها پخته شد. Marginal Gap توسط میکروسکوپ الکترونی در سه مرحله قبل و بعد از دگاز و نیز بعد از گلیز اندازه گیری شد. میانگین Marginal Gap در گروه بدون کلار بترتیب 13.4±21.4، 14.9±21.4 و 11.9±21.9 میکرون و در گروه با کلار 11.4±24.7، 11.5±24 و 11.7±26.6 میکرون بود. آنالیز واریانس دو طرفه هیچ اختلاف معنی داری در مقدار عددی بین دو گروه با و بدون کلار و در بین مراحل مختلف ساخت روکش نشان نداد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد آلیاژ بیسمتال در طی مراحل ساخت دچار تغییر شکل در مارژین نمی شود و وجود کلار در میزان بازشدگی مارژین تاثیری ندارد.

---

گونه ای خاص از بیماریهای پریودنتال به نام RPP) Rapidly Progressive Periodontitis) نامیده می شود. سن ابتلا به این بیماری قبل از 39 سالگی و سرعت تخریب استخوان و از بین رفتن چسبندگیها 4 تا 5 برابر سایر بیماریهای پریودنتال گزارش شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان حضور اکتینوباسیلوس اکتینومیست کومیتانس در ضایعات پیشرفته پریودنتال می باشد. در این مطالعه، باکتری موجود در فلور زیر لثه ای 15 نفر از مبتلایان به RPP جمعا از 60 ناحیه با استفاده از روش کشت بیهوازی و کاپنوفیل مورد بررسی قرار گرفتند. 13 بیمار (86.6%) از لحاظ وجود اکتینوباسیلوس Aa مثبت بودند و 2 بیمار (13.3%) پس از 2 بار نمونه گیری در کشت Aa قابل شناسایی نبودند. 29 ناحیه (48.3%) از لحاظ وجود Aa مثبت و 31 ناحیه (51.7%) منفی بود. در این بررسی در مجموع از 86.7% بیماران اکتینوباسیلوس جدا و کشت داده شد.

---

وجود لایه اکسید در سطح آلیاژ، زمینه چسبندگی آن را به پرسلن فراهم می سازد. در سطح آلیاژهای بیس متال نسبت به آلیاژهای با طلای بالا، اکسید بیشتری ایجاد می شود. ممکن است تشکیل لایه اکسید زیاد، منجر به شکست باند گردد و ضخامت آن در اثر پخت مکرر پرسلن، افزایش یابد. هدف از این مطالعه تعیین اثر پخت مکرر پرسلن بر مقاومت باند دو آلیاژ بیس متال مینالوکس و وراباند 2 می باشد؛ به همین منظور شانزده صفحه فلزی (0.5×5×20) از هر گروه آلیاژ ریخته شد و سطح آنها مطابق دستور کارخانه آماده گردید. پرسلن با ضخامت یکسان (1 میلیمتر) در یک سوم میانی نمونه ها قرار داده شد. هر گروه از آلیاژ به سه زیر گروه تقسیم شد. گروه اول بعد از گلیز کنار گذاشته شد. گروه دوم و سوم 2 و 4 بار بیشتر پخت شدند و مقاومت باند آنها توسط روش خمش 3-Point مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج حاصله اختلاف معنی داری را بین مقاومت باند نمونه ها در اثر پخت مکرر پرسلن و همچنین بین مقاومت باند دو آلیاژ در تعداد پخت مساوی نشان نداد. براساس یافته های این مطالعه، آلیاژهای مینالوکس و وراباند 2 از نظر باند به پرسلن مشابهت دارند.

---

یکی از علل شایع دردهای صورتی، دردهای عضلانی این ناحیه می باشد. سندرم اختلال عمل دردناک عضلانی MPDS» Myofascial Pain Dysfunction Syndrome» یکی از مهمترین اختلالات ناحیه صورتی است که بسیاری از بیماران از درد، حساسیت به لمس یک یا چند عضله جونده و محدودیت عملکرد ناشی از این سندرم رنج می برند. از آنجا که تاکنون روش ویژه و مورد توافق اکثر صاحب نظران جهت مواجهه با این بیماران و درمان آنها پیشنهاد نگردیده است، لذا یافتن روشی که موجب کاهش درد این بیماران و تعیین روش درمانی موثر برای آنها باشد، ضروری به نظر می رسد. با توجه به اثرات ضد دردی و ضد التهابی لیزرهای کم توان، استفاده ازاین نوع لیزر در درمان بیماران MPDS، از سوی برخی محققین توصیه شده است. در این تحقیق اثر لیزر کم توان گالیم-آلومینیوم-آرسنیک در درمان بیماران MPDS مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور، 22 بیمار MPDS (با میانگین سنی 33.32 سال) در طی 4 هفته (12 جلسه) تحت درمان با لیزر کم توان قرار گرفتند. معاینات بالینی طی 6 مرحله انجام گرفت. طبق نتایج به دست آمده، در مرحله پایانی درمانی متغیرهای شدت درد، درد ناحیه گونه، تناوب درد، حساسیت به لمس عضلات ماضغه، گیجگاهی، رجلی داخلی، رجلی خارجی از لحاظ آماری بهبود معنی داری را نسبت به قبل از درمان نشان دادند و این بهبودی تا 3 ماه پس از قطع درمان (دوره پیگیری) نیز تداوم داشت (P<0.05). نتایج این بررسی همچنین نشان داد که لیزر کم توان گالیم-آلومینیوم-آرسنیک درمانی موثر در تسکین درد و کاهش حساسیت به لمس عضلات جونده درگیر در بیماران مبتلا به MPDS است و برنامه ریزی دقیق و منظم و تداوم جلسات تا تکمیل دوره درمانی، نقشی موثر جهت رسیدن به بهبودی دارد.