بیان مساله: یافته های سفالومتری برای تصمیم گیری در مورد طرح درمانهای ارتدنسی و جراحیهای ارتوگناتیک از اهمیت خاصی برخوردار است و عده ای از محققین استفاده از موقعیت طبیعی سر را در تهیه سفالومتری مفیدتر و صحیح تر می دانند. در زمینه مقایسه این روش با روش استاندارد قبلی تحقیقات کافی انجام نگرفته است. هدف: این مطالعه با هدف مقایسه دو تکنیک استاندارد و طبیعی (NHP) در رادیوگرافی سفالومتری لترال انجام شد.
روش بررسی: در این تحقیق که به روش مقطعی پیرامون مقایسه دو تکنیک تهیه سفالومتری لترال در شهر شیراز انجام گردید، تعداد ۱۳۸ دانش آموز (۷۰ پسر و ۶۸ دختر) که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، مورد بررسی کلینیکی و سفالومتریک قرار گرفتند. این افراد در محدوده سنی ۱۳ تا ۱۵ سال قرار داشتند؛ هیچ گونه درمان ارتدنسی برای آنها انجام نشده بود و سابقه شکستگی یا انجام جراحی در ناحیه فک و صورت نیز نداشتند. از نمونه ها یک رادیوگرافی در حالت استاندارد و یک رادیوگرافی در حالت طبیعی سر (NHP) تهیه گردید. بعد از Tracing رادیوگرافی ها و مشخص کردن زوایا، داده ها با استفاده از آنالیز Paired t-test در دو نوع سفالومتری مقایسه شدند.
یافته ها: این مطالعه نشان داد که در بعد قدامی، خلفی در زوایایی که در دو نوع سفالومتری لترال اختلاف معنی دار داشتند، زوایای مربوط به رادیوگرافی سفالومتری استاندارد قابل اعتمادتر بودند؛ در حالی که تفاوتهای معنی دار در مورد زوایا در بعد عمودی، نشان دادند که برای بررسی در این بعد استفاده از سفالومتری (NHP) مفیدتر است.
نتیجه گیری: با توجه به این که سفالومتری طبیعی به وقت بیشتر و همکاری بیمار و تکنیک پیچیده تری نیاز دارد، بهتر است تا زمانی که لازم نیست و تفاوتی بین یافته های کلینیکی و سفالومتری مشاهده نمی شود، از آن استفاده نگردد.
