بیان مسأله: تشخیص آملوبلاستومای تکحفرهای از کیست دانتیژور، کشف تغییرات آملوبلاستومایی ایجادشده در جدار کیست دانتیژور در مراحل اولیه، تشخیص اپیتلیوم ادنتوژن هیپرپلاستیک موجود در جدار همبندی کیست دانتیژور از یک توده آملوبلاستومایی، همه مستلزم بکارگیری روشی دقیق و مطمئن است.
هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه واکنش ایمنی شاخص تکثیر سلولی Ki-67 در قسمتهای مختلف اپیتلیوم کیست دانتیژور و آملوبلاستومای تکحفرهای انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه همگروهی گذشتهنگر، با استفاده از روش رنگآمیزی ایمونوهیستوشیمی, نشانگر Ki-67 بر روی 9 مورد آملوبلاستومای تکحفرهای و 15 مورد کیست دانتیژور، به کمک آنتیبادی MIB-1 رنگ شد. تعداد هستههای رنگگرفته در دو ناحیه بازال و سوپرابازال اپیتلیوم پوشاننده هر دو ضایعه, در 1000 سلول اپیتلیالی شمارش و به عنوان Labeling Index (LI) بیان و مقایسه گردید. دادههای به دست آمده با استفاده از آزمون t-student تحلیل گردید.
یافتهها: میانگین Ki-67 (LI) در لایه بازال کیست دانتیژور (66/1±59/2) و آملوبلاستومای تکحفرهای (79/0±76/3) تفاوت معنیداری نشان نداد ولی در ناحیه سوپرابازال در آملوبلاستومای تکحفرهای (69/0±15/2) به طور معنیداری بیشتر از کیست دانتیژور (55/0±77/0) بود (003/0=P). اختلاف میانگین تعداد سلولهای Ki-67 مثبت (LI) در اپیتلیوم پوشاننده کیست دانتیژور و آملوبلاستومای تکحفرهای (صرف نظر از موضع سلولهای رنگگرفته) از نظر آماری معنیدار بود (05/0P<)؛ در این حالت میانگین تعداد سلولهای Ki-67 مثبت در اپیتلیوم پوشاننده آملوبلاستومای تکحفرهای بیشتر از کیست دانتیژور بود.
نتیجهگیری: استفاده از نشانگر Ki-67 (LI) در ناحیه سوپرابازال یا کل ضخامت اپیتلیوم پوشاننده برای مقایسه دو کیست، میتواند به عنوان شاخصی برای تشخیص کیست دانتیژور از آملوبلاستومای تکحفرهای مورد استفاده قرار گیرد.