مجله دندانپزشکی

بیان مساله: آنتروپومتری در موارد پزشکی مانند جراحی فک و صورت، مطالعات رشد و نمو، جراحی پلاستیک، مهندسی پزشکی و موارد غیرپزشکی مانند صنایع تهیه کفش و عینک کاربرد دارد. هدف: این مطالعه به منظور تعیین اندازه و نسبتهای آنتروپومتریک صورتی و جمجمه ای در بالغین جوان شهر اصفهان انجام شد.

روش بررسی: تعداد 200 پسر و 200 دختر بومی اصفهان با الگوی صورتی نرمال به صورت تصادفی انتخاب و مورد تحقیق قرار گرفتند؛ در هر جنس نسبتهای صورتی و جمجمه ای به طور جداگانه محاسبه گردید و دو جنس با استفاده از آزمون t-student با یکدیگر مقایسه گردیدند.

یافته ها: یافته های بدست آمده با نتایج مطالعه آنتروپومتریک Farkas در مورد بالغین جوان کانادایی مقایسه گردید. نتایج در مورد اندازه عرض سر، اختلاف معنی داری را بین پسران و دختران گروه مورد مطالعه نشان نداد؛ اما اندازه طول سر و همه اندازه های صورتی (N.gn و N.Sto و Sto.gn و Sn.gn و Up.lip و low.lip و Ala-Ala و ch-ch و zy-zy و go-go و Cant و Int) در پسران بیشتر بود. شاخص کرانیال و همچنین نسبتهای go-go/n-gn و go-go/zy-zy و n-sto/zy-zy و ch-ch/zy-zy در دختران و نسبتهای sto-go/go-go و sn-gn/n-gn و sto-gn/n-gn و sto-gn/n-sto و sto-gn/sn-gn در پسران گروه مطالعه بزرگتر بود؛ در مورد شاخص صورتی (Facial Index)، اختلاف معنی داری بین پسران و دختران مشاهده نگردید. مقایسه اندازه های صورتی بین نژاد ایرانی و کانادایی بزرگتر بودن اندازه های low.lip و Ala-Ala و go-go را در دختران و پسران ایرانی و بزرگتر بودن اندازه های Up.lip و N.gn و ch-ch و zy-zy و Int cant را در دختران و پسران کانادایی نشان داد. اندازه sn-gn در دختران کانادایی بزرگتر بود و بین پسران ایرانی و کانادایی در این مورد اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. نسبتهای n-gn/zy-zy و go-go/zy-zy و n-sto/zy-zy و go-go/n-gn و ch-ch/zy-zy در دختران و پسران اصفهانی و نستبهای sto-gn/n-sto و sto-gn/sn-gn و sto-gn/n-gn در دختران و پسران کانادایی بزرگتر بود. در مورد نسبت sn-gn/n-gn اختلاف معنی داری بین دختران کانادایی و اصفهانی مشاهده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به اختلاف قابل ملاحظه بین اندازه ها و نسبتهای آنتروپولوژیک صورتی و جمجمه ای در جوانان بالغ اصفهانی و کانادایی، اندازه های بدست آمده در نژاد کانادایی نمی تواند به عنوان معیار و ملاک طرح درمان برای جراحان ایرانی و دندانپزشکان مورد استفاده قرار گیرد و با توجه به اختلاط نژادی گسترده در ایران باید مطالعات بیشتری با پراکندگی وسیعتر در اقوام مختلف ایران انجام پذیرد.

  زمینه و هدف: مطالعات جمعیت شناختی کنونی در ارتودنسی از شاخص‌هایی استفاده می‌کنند که قادر به ارزیابی روابط فکی زیرین نمی‌باشند. منابع حاکی از تلاش‌هایی است که به گونه‌ای نه چندان موفق اقدام به پیش بینی روابط فکی از روی بافت نرم نموده‌اند. هدف از این مطالعه مقایسه اندازه‌گیری‌های قدامی خلفی روی بافت نرم و سخت با الهام از آنالیز مک نامارا بود.

  روش بررسی: سفالوگرام 36 بیمار که جهت درمان ارتودنسی پذیرش شده بودند، تریس شده و متغیر‌های طول مؤثر ماگزیلا (Co-A) و مندیبل
(Co-Gn) مطابق با آنالیز مک نامارا اندازه‌گیری و اختلاف این دو نیز محاسبه شد. همچنین به کمک خط کش مخصوص اندازه‌های آنتروپومتریک مجرای خارجی گوش تا زیر بینی (Ext-Sn) و مجرای خارجی تا پوگونیون بافت نرم (Ext ´ -Pog) توسط دو عملگر هر کدام دو مرتبه اندازه‌گیری شد. اختلاف میان این دو اندازه‌گیری نیز محاسبه شد . داده‌های به دست آمده جهت بررسی همبستگی اندازه‌گیری‌های یک عملگر (Intra-rater) و همچنین همبستگی بین اندازه‌گیری‌های دو عملگر (Inter-rater) تحت آنالیز آماری و محاسبه شاخص آماری Intra-class Correlation Coefficient قرار گرفتند.

  یافته‌ها: پایایی اندازه‌گیری بافت نرم توسط خط کش، چه درون عملگر ( 05/0 P< ، 91/0-87/0 ICC= ، برای کلیه متغیر‌ها) و بین عملگر (05/0 P< ، 94/0-90/0 ICC= ، برای کلیه متغیر‌ها) بسیار بالا بود. ضریب همبستگی میان طول بافت سخت و نرم ماگزیلا 89/0، مندیبل 87/0 و اختلاف این دو 82/0 به دست آمد (01/0 P< ) .

  نتیجه‌گیری: با انجام اصلاحاتی در ابزار اندازه‌گیری می‌توان از اندازه‌گیری‌های روی بافت نرم برای تخمین اندازه‌های طول مؤثر ماگزیلا و مندیبل مطابق با آنالیز مک نامارا با اعتماد قابل قبولی استفاده نمود.