زمینه و هدف: اروژن دندانی، از دست‌رفتن یا سایش شیمیایی ساختار دندان بدون دخالت عامل باکتریایی است که شیوع روزافزونی دارد و با توجه به مشکلات درمانی آن نیازمند توجه و پیگیری دقیق است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع اروژن و عوامل ایجاد‌کننده آن در مراجعین به دانشکده دندانپزشکی یزد در سال ۹۲-۱۳۹۱ انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، ۴۰۰ بیمار مراجعه‌کننده به دانشکده دندانپزشکی یزد در سال ۱۳۹۲، به صورت تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام دندان‌‌‌‌های آنها در سه سطح باکال، لینگوال و اکلوزال مورد بررسی قرار گرفتند. برای درجه‌بندی وسعت ضایعات، از شاخص BEWE(Basic Erosive Wear Examination) استفاده شد. همچنین پرسشنامه‌ای در اختیار بیماران قرار گرفت که شامل اطلاعات دموگرافیک بیمار و سوالاتی جهت بررسی علل اروژن بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS۱۷ و آزمون‌های Mann-Whiney test، Fisher Exact test و Chi-Square test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه ۱۳۸مرد و ۲۶۱ زن با میانگین سنی۸۲/۱۰±۲۶/۳۳ شرکت داشتند. در مجموع ۸۴ نفر از بیماران (۱/۲۱%) دارای اروژن و ۳۱۵ بیمار (۹/۷۸%) فاقد اروژن بودند.بین ابتلا به اروژن دندانی و سن بیماران ارتباط آماری مستقیم و معنی‌داری وجود داشت (۰۰۱/۰>P)، همچنین رابطه مستقیمی بین اروژن دندانی با ترش کردن معده، مصرف لیموترش و ترشی، نوشابه، دلستر و آبمیوه دیده شد (۰۰۱/۰>P).
نتیجه‌گیری: مصرف موادی مثل لیموترش و ترشی، نوشابه، دلستر و آبمیوه احتمال اروژن را افزایش می‌دهند. بنابراین با توجه به شیوع حدود ۲۱ درصد اروژن در بیماران مورد بررسی لازم است توجه بیشتری به آموزش علل اروژن و راهکارهای کاهش آن معطوف گردد.
