جستجو در مقالات منتشر شده


5 نتیجه برای استاندارد

زهره هدایتی، سنبل سنگ،
دوره 16، شماره 1 - ( 1-1382 )
چکیده

بیان مساله: یافته های سفالومتری برای تصمیم گیری در مورد طرح درمانهای ارتدنسی و جراحیهای ارتوگناتیک از اهمیت خاصی برخوردار است و عده ای از محققین استفاده از موقعیت طبیعی سر را در تهیه سفالومتری مفیدتر و صحیح تر می دانند. در زمینه مقایسه این روش با روش استاندارد قبلی تحقیقات کافی انجام نگرفته است. هدف: این مطالعه با هدف مقایسه دو تکنیک استاندارد و طبیعی (NHP) در رادیوگرافی سفالومتری لترال انجام شد.

روش بررسی: در این تحقیق که به روش مقطعی پیرامون مقایسه دو تکنیک تهیه سفالومتری لترال در شهر شیراز انجام گردید، تعداد 138 دانش آموز (70 پسر و 68 دختر) که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، مورد بررسی کلینیکی و سفالومتریک قرار گرفتند. این افراد در محدوده سنی 13 تا 15 سال قرار داشتند؛ هیچ گونه درمان ارتدنسی برای آنها انجام نشده بود و سابقه شکستگی یا انجام جراحی در ناحیه فک و صورت نیز نداشتند. از نمونه ها یک رادیوگرافی در حالت استاندارد و یک رادیوگرافی در حالت طبیعی سر (NHP) تهیه گردید. بعد از Tracing رادیوگرافی ها و مشخص کردن زوایا، داده ها با استفاده از آنالیز Paired t-test در دو نوع سفالومتری مقایسه شدند.

یافته ها: این مطالعه نشان داد که در بعد قدامی، خلفی در زوایایی که در دو نوع سفالومتری لترال اختلاف معنی دار داشتند، زوایای مربوط به رادیوگرافی سفالومتری استاندارد قابل اعتمادتر بودند؛ در حالی که تفاوتهای معنی دار در مورد زوایا در بعد عمودی، نشان دادند که برای بررسی در این بعد استفاده از سفالومتری (NHP) مفیدتر است.

نتیجه گیری: با توجه به این که سفالومتری طبیعی به وقت بیشتر و همکاری بیمار و تکنیک پیچیده تری نیاز دارد، بهتر است تا زمانی که لازم نیست و تفاوتی بین یافته های کلینیکی و سفالومتری مشاهده نمی شود، از آن استفاده نگردد.


سیما شهابی، مهدی تهرانی صفت،
دوره 17، شماره 1 - ( 1-1383 )
چکیده

بیان مسأله: کیفیت مناسب مواد و در حد استاندارد بودن آنها در بهبود امر درمان، سرعت و دقت کار مؤثر و مهم می‌باشد؛ بنابراین اگر مواد تولید داخلی نیز از کیفیت بالا مطابق استاندارد‌های جهانی برخوردار باشند، دیگر نیازی به استفاده از مواد مشابه وارداتی نمی‌باشد.

هدف: مطالعه حاضر با هدف ارزیابی خواص کاربردی سیمان زینک اکساید اوژنول تقویت‌شده ساخت داخل با نام تجاری زولیران (Zoliran) (شرکت گلچای, ایران) طبق استانداردهای بین‌المللی انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، تجربی، زمان سخت‌شدن، استحکام تراکمی، حلالیت و ضخامت لایه‌ای زولیران، بررسی گردید. طبق روش ارائه‌شده توسط  BS 7214 ISO 3107 (1991) و EN 23107 تعداد نمونه‌ها برای بررسی زمان سخت‌شدن 2 عدد، استحکام تراکمی 5عدد، حلالیت 4 عدد و ضخامت لایه‌ای 3 عدد در نظر گرفته شد. آزمایشها طبق دستورالعمل این استانداردها، انجام شد.

یافته‌ها: زمان سخت‌شدن زولیران در دو آزمایش مختلف معادل 03/6 - 57/5 دقیقه و استحکام تراکمی در پنج آزمایش انجام‌شده بین 79/25-29/21 مگاپاسکال بود. حلالیت زولیران در چهار آزمایش حدود 3/1 تا 5/1% و ضخامت لایه‌ای در سه آزمایش معادل 5/11-11 میکرون بود.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که خواص فیزیکی ماده زولیران، به عنوان سیمان موقت برای پروتزهای ثابت
(Type I- Cl I) و لایه محافظتی دائمی کف حفره‌ها (Type IV- Cl I) مطابق با استاندارد‌های ذکرشده می‌باشد.


حسین درگاهی، جبرائیل نسل سراجی، جلیل صدر، گلسا صدری،
دوره 22، شماره 4 - ( 11-1388 )
چکیده

زمینه و هدف: درحرفه دندانپزشکی همانند سایر مشاغل یک سری عوامل زیان‌آور در محیط کار وجود دارد. عدم توجه به موازین بهداشت شغلی، سلامتی شاغلین این حرفه را به خطر می‌اندازد. ارگونومی در دندانپزشکی با دیدگاه علمی آخرین اصول ارگونومیک در حرفه دندانپزشکی را معرفی می‌کند. ارگونومی در دندانپزشکی بر روی دو موضوع عمده تأکید دارد، فشار فیزیکی و فشار روحی روانی. برنامه‌های ارگونومیک چالش‌های فیزیکی و روحی روانی رو در روی دندانپزشکان را مرتفع کرده و راه حل‌های علمی را در راه ایجاد شرایط محیطی کارآمد و تسلی بخش فراهم می‌کند.

روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مروری است که به منظور بررسی تاثیر و نقش ارگونومی در حرفه دندانپزشکی انجام شده است. در این مطالعه از متون مرتبط در مقالات و کتاب‌ها و جستجو در اینترنت بهره برداری به عمل آمده است.

نتیجه‌گیری: اکثر صاحب نظران منشاء عوارض ناشی از دندانپزشکی را مربوط به وضعیت غلط قرار گرفتن بدن در هنگام کار و عدم تحرک کافی در دندانپزشکان می‌دانند. از آنجا که این افراد در معرض بیماری‌های اسکلتی و عضلانی قرار دارند، بنابراین شناخت عوامل خطر ارگونومیکی موجود در طراحی محیط کار بسیار حایز اهمیت است. اصولی که در طراحی محل کار از نظر ارگونومیکی باید رعایت شوند شامل ارزیابی وضعیت بدن، وضعیت نشستن دندانپزشک و سرانجام ارزیابی وسایل و تجهیزات دندانپزشکی می‌باشند. منطقی‌ترین دیدگاه برای طراحی وسایل و تجهیزات دندانپزشکی با استفاده از اصول ارگونومیکی، بررسی شرایط و وضعیت بدن دندانپزشک است و سپس باید نوع فعالیت‌های انجام شده بر روی بیمار را نیز در نظر گرفت. در نهایت اینکه، قبل از هر چیز ارگونومی در دندانپزشکی را باید شناخت و درباره دستورالعمل‌ها و جوانب مختلف آن بیشتر دانست و از توسعه آکادمیک و انجام طرح‌های پژوهشی در این زمینه بهره جست.


مجید اکبری، عباس مکارم، اکبر فاضل،
دوره 27، شماره 4 - ( 11-1393 )
چکیده

  زمینه و هدف: اهمیت کیفیت در آموزش علوم پزشکی، نیاز به تدوین استانداردهای مناسب را در نظام‌های آموزشی به عنوان مبنایی برای تأیید کیفیت مورد توجه قرار داده است. استانداردهای تدوین شده برای اجرایی شدن نیاز به ارزیابی مجریان برنامه دارد. هدف از این تحقیق ارزیابی استانداردهای پایه برنامه دندانپزشکی عمومی از دیدگاه دانشکده‌های سطح کشور بود.

  روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1391 انجام شد. ابتدا با نظارت دبیرخانه شورای آموزش دندانپزشکی و تخصصی نمایندگانی از 16 دانشکده کشور معرفی شدند. بر اساس استانداردهای پایه برنامه دندانپزشکی عمومی کشور چک لیستی تهیه گردید که شامل بررسی لزوم وجود و پیش‌بینی زمان دستیابی به معیار مذکور استاندارد از دیدگاه هر دانشکده بود. نمایندگان دانشکده‌ها پس از یک جلسه توجیهی در وزارتخانه با برگزاری گروه‌های متمرکز از صاحبنظران دانشکده متبوع خود و نظر سنجی از اعضای هیأت علمی، ارزیابی دانشکده خود را در قالب یک فرم به دبیرخانه ارسال کردند. نتایج به دست آمده در قالب آمار توصیفی ارایه گردید.

  یافته‌ها: نظرات 14 دانشکده دریافت شد (پاسخگویی 87%). کلیه استانداردهای پایه مصوب، از نظر بیش از 85% دانشکده‌ها ضروری بود. بیش از 70% از استانداردها از نظر بیش از 30% دانشکده‌ها در یک سال قابل دسترسی نبودند.

  نتیجه‌گیری: استانداردهای تدوین شده دارای مقبولیت عمومی در سطح کشور است. ولی به نظر میرسد در صورت استفاده به عنوان اعتبار بخشی، موجب عدم کسب اعتبار بسیاری از دانشکده‌ها گردد و در این رابطه باید دانشکده‌های دندانپزشکی مشمول به فکر سرعت بخشیدن به اصلاح فرایند اصلاحات آموزشی و کاهش فاصله از استاندارد های مربوطه شوند.


علیرضا پرهیز، فروغ فدوی، سیاوش جعفری سمنانی،
دوره 32، شماره 1 - ( 4-1398 )
چکیده


زمینه و هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه نتایج حاصل از جایگذاری ایمپلنت‌های کوتاه (طول کم تر از 8 میلی متر) برای اجتناب از انجام sinus lift و جایگذاری ایمپلنت‌های با طول استاندارد (10 تا 12 میلی متر) برای بازسازی ناحیه خلف ماگزیلای آتروفیک، بود.
روش بررسی: در این کار آزمایی بالینی آینده نگر 26 بیمار که میزان ریج باقیمانده آن‌ها در ناحیه خلف ماگزیلا 6 تا 7 میلی متر بود انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه 13 نفره تقسیم شدند. برای گروه آزمایشی ایمپلنت‌های با طول کوتاه بدون جراحی سینوس لیفت قرار داده شد در حالی که بیماران گروه کنترل ایمپلنت‌های با طول استاندارد را پس از انجام بازسازی کف سینوس ماگزیلا دریافت کردند. میزان استخوان از دست رفته پس از 1 تا 2سال پس از loading ایمپلنت‌ها با استفاده از رادیوگرافی‌ها در دو گروه آزمایشی و کنترل ارزیابی و با استفاده از آزمون chi_square مورد قیاس و ارزیابی آماری قرار گرفتند.
یافته‌ها: پس از یک سال 2 بیمار (4/15%) در گروه آزمایشی و 1 بیمار از گروه شاهد (7/7%) تحلیل استحوان داشتند (0/5P=). پس از 2 سال 4 بیمار از گروه آزمایشی (8/30%) و 2 بیمار از گروه کنترل (4/15%) تحلیل استخوان داشتند (0/4P=).
نتیجه‌گیری: 2 سال پس از بارگذاری ایمپلنت‌ها میزان استخوان از دست رفته به طور معنی‌داری متفاوت نبود و بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که ایمپلنت‌های با طول کوتاه جایگزین مناسبی برای درمان جراحی سینوس لیفت و جایگذاری ایمپلنت‌های با طول استاندارد می‌باشد.

 


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دندانپزشکی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by: Yektaweb