مجله دندانپزشکی

 زمینه و هدف: سمان موقت ایرانی Tem Band ساخت شرکت گلچای، به عنوان جایگزین مناسبی برای سمان‌های موقت خارجی، بدون گذراندن آزمایشهای کیفیت در یک مرکز دانشگاهی به بازار معرفی گردیده است که لازم است تحقیقات بیشتری در خصوص این سمان انجام شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی زمان سخت شدن (setting time)، ضخامت لایه‌ای (film thickness)، استحکام فشاری (compressive strength)، میزان حلالیت (solubility) و میزان آرسنیک سمان موقت ایرانی Temp Band ساخت شرکت گلچای و سمان موقت خارجی Temp Bond ساخت کارخانه Kerr و مقایسه آن دو با استاندارد انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، از هر سمان 12 نمونه تهیه گردید و آزمایشهای تعیین زمان سخت شدن، ضخامت لایه‌ای، استحکام فشاری، میزان حلالیت بر طبق استانداردISO 3107 و همچنین میزان آرسنیک براساس استاندارد ASTMD 6052، بر روی سمان‌ها انجام گرفت و میانگین آنها محاسبه شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 05/0p< به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین زمان سخت شدن سمان ایرانی، 5 دقیقه و47 ثانیه و نمونه خارجی، 4 دقیقه و 17 ثانیه و میانگین ضخامت لایه‌ای سمان ایرانی 67/6 میکرون و نمونه خارجی 08/4 میکرون، بدون مشاهده اختلاف آماری معنی‌دار در هر دو مورد بود. استحکام فشاری سمان ایرانی، 67/5 مگاپاسکال و سمان خارجی، 5/8 مگاپاسکال بود که دارای اختلاف آماری معنی‌دار بودند (001/0p<). میزان حلالیت سمان ایرانی m/m 28/2% و میزان حلالیت سمان خارجی m/m 42/2% بود. نتایج به دست آمده در محدوده قابل قبول استاندارد ISO 3107 قرار داشت. میزان آرسنیک در هر دو سمان قابل مشاهده و تعیین نبود، ولی میزان سرب موجود در سمان ایرانی معادل حداکثر میزان مجاز استاندارد ASTMD 6052 بود.
نتیجه‌گیری: طبق نتایج این تحقیق امکان استفاده از هر یک از این سمان‌های موقت، در شرایط مختلف کلینکی تعریف شده براساس خواص فیزیکی آنها وجود دارد، ولی به منظور بررسی کاملتر سمان ایرانی، بررسی biocompatibility آن ضروری به نظر می‌رسد.

  زمینه و هدف: ذرات فلزی در اندازه‌های نانو خصوصیات بیولوژیکی- شیمیایی و فیزیکی ویژه‌ای را نشان می‌دهند. هدف از این مطالعه افرودن مقادیر مختلف نانو ذرات نقره (0% (کنترل)، 20، 40 ، 80 ، 120 و ppm 200) بر روی خواص مکانیکال (استحکام فشاری و استحکام خمشی) یک نوع گلاس‌آینومر اصلاح شده با رزین بود.

  روش بررسی: مطابق استاندارد ISO 4049 و ISO 9917 تعداد 90 نمونه در هر گروه جهت استحکام خمشی و استحکام فشاری تهیه شد . نمونه‌ها در 6 گروه شامل گروه کنترل (Fuji II LC improved) و گروه‌های حاوی نانو ذرات نقره (20، 40، 80، 120 و ppm 200) تهیه شد. سپس نمونه در آب با دمای 37 درجه سانتی‌گراد در زمان‌های 1روز و 1 ماه نگهداری شدند، سپس تحت آزمون توسط دستگاه سنجش خواص (Zwick) قرار گرفتند. سرعت تیغه دستگاه mm/min 5/0 بود. اطلاعات خام به دست آمده توسط آزمون نرمال ATukey post HOC, two-way ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: نتایج نشان داد در استحکام خمشی و ضریب الاستیک خمشی در غلظت‌های مختلف گلاس‌آینومر حاوی نانوذرات سیلور اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (05/0 < P ) . استحکام فشاری در غلظت‌های ppm 20 در مقایسه با گروه کنترل (01/0= P ) و همچنین ppm 40 با گروه کنترل (02/0= P ) و ppm 80 ( P=0 ) با گروه کنترل افزایش پیدا کرده بود که ازنظر آماری معنی‌دار می‌باشد. همچنین در بررسی زمان‌های مختلف استحکام فشاری و استحکام خمشی بعد 1 روز و 1 ماه در مقایسه با گروه کنترل (زمان صفر) افزایش پیدا کرده بود که ازنظر آماری معنی‌دار بود (001/0> P ) .

  نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت افزودن 20 تا ppm 80 درصد وزنی نانو ذرات سیلور به سمان گلاس‌آینومر اصلاح شده با زرین نوع Fuji II Lc ، نه تنها موجب افت خواص مکانیکی نشده است بلکه آن را افزایش داده است.