زمینه و هدف: امروزه ایمپلنتهای دندانی، طرح درمان انتخابی جهت جایگزینی دندانهای از دست رفته محسوب میشوند. با این حال، شواهدی از شکست درمانهای ایمپلنت وجود دارد. یکی از عواملی که نقش مهمی در شکست ناشی از عوامل بیولوژیک ایفا میکند، میکرولیکیج باکتریایی است. هدف این مطالعه مقایسه میکرولیکیج باکتریایی بین دو گروه ایمپلنت است.
روش بررسی: در مطالعه مداخلهای حاضر، به صورت دو طرفه کاشت ایمپلنتهای SPI و Dentis در ناحیه پرهمولر- مولر فک پایین بیماران انجام شد. یک و 14 روز پس از تحویل روکش، نمونه گیری با کن کاغذی استریل از 4 ناحیه انجام شد. یک روز پس از کشت نمونهها، تعداد کلنیها شمارش شد. دادهها با آزمونهای آماری t دو نمونهای مستقل و t زوجی با سطح معنیداری 05/0 در نرم افزار SPSS23 بررسی شدند.
یافتهها: میزان باکتریها درسالکوس ایمپلنت دو گروه با همدیگر تفاوت معنیدار داشتند (03/0P=)، پس از چهارده روز میزان باکتریهای سالکوس ایمپلنت گروه SPI کاهش بیشتری نسبت به گروه Dentis داشت (001/0=P). در سایر نواحی نیز پس از 14 روز کاهش تعداد باکتریها مشاهده شد که از لحاظ آماری بین دو نوع سیستم ایمپلنت اختلاف معنیدار مشاهده نشد (05/0<P).
نتیجه گیری: بین دو گروه SPI و Dentis از لحاظ برقراری سیل و کاهش لیکیج باکتریایی، تفاوتی وجود نداشت.