مجله دندانپزشکی

روش بررسی: دراین مطالعه توصیفی تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد، تعداد 250 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحد سبزوار به روش تصادفی (طبقه‌ای) انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ای استفاده گردید که براساس الگوی مورد بررسی طراحی شد و روایی و پایایی آن از طریق پانل خبرگان و آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت (81/0-65/0= ،30=N) گردید. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم‌افزار آماری SPSS11.5 و آزمون‌های همبستگی پیرسون، آنالیر واریانس، آنالیز مسیر مبتنی بر رگرسیون استفاده گردید.

یافته‌ها: میانگین رفتارهای بهداشتی دهان و دندان جامعه مورد بررسی در حد متوسط بود (91/3±17/19ازمجموع36 امتیاز). اختلاف معنی‌دار آماری بین میانگین رفتارهای بهداشتی و الگو برحسب تحصیلات والدین مشاهده گردید (05>p). همبستگی معنی‌داری بین تمام متغیرهای مدل مورد بررسی مشاهده گردید (5/0>p). متغیرهای خودکارآمدی، تأثیرگذارنده‌های بین فردی، احساس مثبت مرتبط با رفتار، موانع و تعهد به طرح در مجموع 29% واریانس رفتارهای بهداشتی دهان و دندان را توضیح می‌دادند که اثر مستقیم خود کارآمدی (252/0=β) بیش از سایر متغیرها بود.

نتیجه‌گیری: اگرچه رفتارهای بهداشتی دهان و دندان درجامعه مورد بررسی درحد متوسط بود ولی با توجه به اهمیت و تأثیر بهداشت دهان و دندان برسلامت کلی افراد، بایدرفتارهای بهداشت دهان و دندان در دانشجویان ارتقاء یابد .نتایج این بررسی کارآیی مدل ارتقاء سلامت را در پیشگویی رفتارهای بهداشتی دهان و دندان مورد نشان داد لذا این مدل می‌تواند به عنوان یک مدل مناسب در برنامه‌های ارتقاء سلامت دهان و دندان دانشجویان بکار برده شود.

زمینه و هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی شدت پوسیدگی دندان‌های شیری و عوامل مرتبط در کودکان 7-5 ساله شهر تهران در سال انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی تعداد 572 کودک 7-5 ساله (300 دختر و 272 پسر) شهر تهران طبق معیارهای جهانی WHO برای تشخیص پوسیدگی و شاخص decayed missing filled surfaces (dmfs) برای سه دندان C، D و E انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از SPSS ویرایش بیستم و آنالیز Linear Regression روش Backward انجام شد (05/0P≤).

یافته‌ها: در بررسی فراوانی شدت پوسیدگی برحسب تعداد سطح پوسیده در نمونه‌های مورد مطالعه، شدت پوسیدگی در فک بالا بیشتر از فک پایین بود. همچنین درخصوص میانگین شدت پوسیدگی دندان‌های C، D و E، دندان C کمترین میانگین سطح پوسیده (47/0 سطح از چهار سطح) و دندان D بیشترین میانگین (58/3 سطح از پنج سطح) را به خود اختصاص داد. براساس نتایج آنالیز رگرسیون خطی، شدت پوسیدگی در پسران (8/2-81/0 CI:95%، 83/1OR=)، کودکانی که هنگام مراجعه به دندانپزشک مشکلات دندانی همراه با درد داشتند (6/1-73/0 CI:95%، 17/1OR=) و کودکانی که فلورایدتراپی انجام نداده بودند
(6/2-58/0 CI:95%، 64/1OR=) بیش از کودکان متناظرشان بود.

نتیجه‌گیری: شدت پوسیدگی با جنسیت کودک، نوع تنقلات مصرفی، سن شروع مسواک زدن، علت مراجعه به دندانپزشک، انجام فلورایدتراپی و تحصیلات مادر ارتباط معنی‌داری دارد.