مجله دندانپزشکی

زمینه و هدف: پروتز پارسیل متحرک (RPD) روش درمانی متداولی برای بازسازی بیمارانی با بی‌دندانی پارسیل است، در حالی که RPD می‌تواند زمینه ساز مشکلات پریودنتالی شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر RPD‌های ساخته شده در دانشکده دندانپزشکی بابل بر وضعیت پریودنتال دندان‌های پایه و غیر پایه بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی،٧٠ بیمار که کاندیدای دریافت RPD بودند بر اساس کلاس بندی کندی به چهار گروه تقسیم شدند. پارامترهای پریودنتالی شامل شاخص پلاک دندانی (PI)، شاخص جرم دندانی (CI)، عرض لثه کراتینیزه، خونریزی هنگام پروب کردن (BOP)، عمق پاکت پریودنتال (PPD)، تحرک دندان (TM) و تحلیل لثه برای دندان‌های پایه و غیر پایه در قبل از تحویل پروتز و 1، ٣، 6 ماه بعد اندازه‌گیری شدند. این پارامتر‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری من ویتنی، تی تست مستقل، کوواریانس و کای اسکوار مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: در کلاس یک میانگین عرض لثه کراتینیزه (۰/۰01P<)، PPD (۰/۰02=P) و BOP (۰/۰01P<) بین دندان‌های پایه و غیر پایه بعد از یک ماه اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت. بعد از سه ماه تفاوت معنی‌داری در PI (۰/۰1=P)، عرض لثه کراتینیزه (۰/0۰1P<)،BOP  (۰/۰01P<) و PPD (۰/۰01P<) مشاهده شد. شش ماه بعد فقط پارامترهای PI، CI،  TMاز لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری نشان ندادند. در کلاس دو میانگین PI (۰/۰02=P) و عرض لثه کراتینیزه (۰/۰01P<) بعد از یک ماه، عرض لثه کراتینیزه (۰/۰01P<)، BOP (۰/۰3=P)، PPD (۰/05=P) و  TM(۰/۰3=P) بعد از سه ماه، عرض لثه کراتینیزه (۰/۰01P<)، PI (۰/۰4=P)، BOP (۰/۰01P<) و TM (۰/۰3=P) در شش ماه بعد تفاوت معنی‌داری نشان دادند. در کلاس سه فقط تحلیل لثه در ١ و ٣ ماه بعد تفاوت معنی‌داری نشان نداد. پارامترهای عرض لثه کراتینیزه (۰/001P<)،PI  (۰/۰01=P)، BOP  (۰/۰01P<) و TM (۰/۰3=P) بعد از شش ماه تفاوت معنی‌داری نشان دادند.
نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که RPD بر وضعیت پریودنتال دندان‌های پایه و غیر پایه تأثیر گذار است که می‌توان با طراحی دقیق‌تر پروتز، پیگیری‌های دوره‌ای پریودنتال و بهداشت دهان خوب این اثرات را کاهش داد.
 

زمینه و هدف: بیماری‌های پریودنتال شایع بوده و نه تنها تهدیدی برای سلامت دهان و دندان بیماران و جامعه به حساب می‌آیند بلکه بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان و دندان نیز تأثیر می‌گذارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه تأثیر درمان غیر جراحی پریودنتال بر کیفیت زندگی مرتبط با بهداشت دهان و دندان در بیماران مبتلا به دو گروه عمده بیماری‌های پریودنتال (پریودنتیت و ژنژیویت) انجام شد.
روش بررسی: 47 بیمار مبتلا به ژنژیویت و پریودنتیت مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی یزد در سال 98 مورد مطالعه قرار گرفتند.
 به منظور ارزیابی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان، از پرسشنامه 14 سؤالی تأثیر سلامت دهان (OHIP-14) استفاده شد. در ابتدای مطالعه هر دو گروه بیماران پرسشنامه را تکمیل نمودند. سپس برای گروه پریودنتیت جرم‌گیری و تسطیح سطح ریشه و برای گروه ژنژیویت جرم‌گیری انجام شد. 12-9 هفته بعد از درمان پریودنتال بیماران مجدداً پرسشنامه را تکمیل نمودند. داده‌ها توسط نرم افزار  SPSS22 و آزمون‌های آماری T مستقل، مجذور کای، من ویتنی و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ژنژیویت که قبل از درمان 68/18±11/19 بود، بعد از درمان به 41/11±26/13 رسید و میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پریودنتیت که قبل از درمان 80/9±29/23 بود، بعد از درمان به 68/9±95/13 رسید، که به طور معنی‌داری کمتر (بهتر) شده بود (05/0>P). بین میانگین نمره کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان در بیماران مورد بررسی بر حسب سن و جنس تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده نشد (05/0 نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه درمان بیماری‌های پریودنتال باعث بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان در مبتلایان به بیماری‌های ژنژیویت و پریودنتیت می‌گردد.
 

زمینه و هدف: ارزیابی نتایج طرح تحول سلامت در دندانپزشکی که از اسفند 94 با هدف بهبود سلامت دهان و دندان شروع به کار کرده است، در راستای بهبود برنامه ریزی برای اقدامات آینده اهمیت وافری دارد. لذا هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی تأثیر طرح تحول سلامت بر روی شاخص‌های رایج سلامت عمومی دهان در استان گیلان بود.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی- تحلیلی با استفاده از داده‌های معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال‌های 1390 و 1395 انجام شد. تجزیه تحلیل داده‌ها با استفاده از روش رگرسیون حداقل مربعات معمولی، با در نظر گرفتن متغیرهای وابسته شامل شاخص‌های DMFT (decayed teeth, missing teeth due to caries, and filled teeth due to caries-permanent teeth)، dmft (decayed teeth, missing teeth due to caries, and filled teeth due to caries-primary teeth) و شاخص‌های بیماری‌های پریودنتال (CPI) (Community Periodontal Index) و متغیرهای مستقل شامل جنسیت، تحصیلات، سکونت در شهر/ روستا، درصد افراد 13 سال، نرخ بی‌سوادی، نرخ باروری و قرار داشتن یا نداشتن در طرح تحول، جهت بررسی تفاوت بین دو گروه قبل و بعد از اجرای طرح تحول از نظر متغیر‌ها و بررسی ارتباط متغیرهای مستقل با متغیر‌های وابسته، انجام شد. نهایتاً داده‌ها توسط نرم ‌افزار STATA SE نسخه ۱۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: طرح تحول سلامت رابطه معنی‌داری با تغییر شاخص‌های DMFT و CPI 2 تا CPI 6 نداشته است اما منجر به کاهش dmft و شاخص CPI 1 شد (05/0P<) که کاهش شاخص CPI 1 مطلوب نبود.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد علی رغم فعالیت‌های وسیع طرح تحول سلامت در دندانپزشکی در حوزه پیشگیری و درمان هنوز هم نیاز به تغییرات بیشتری خصوصاً از لحاظ فرهنگی و آموزشی و فراهم آوردن امکانات بیشتر جهت دسترسی تمام اقشار جامعه به ویژه اقشار ضعیف به خدمات بهداشتی و درمانی می‌باشد.