جستجو در مقالات منتشر شده


7 نتیجه برای دنچر
بررسی میزان چسبندگی کاندیدا آلبیکنس به مواد مورد استفاده در ساخت بیس دنچرهای متحرک
امید صوابی، رومینا مظاهری، شهلا شادزی، فرحناز نجاتی دانش،
دوره 16، شماره 4 - ( 11-1382 )
چکیده
بیان مسأله: خصوصیات سطحی مواد سازنده بیس دنچرهای متحرک یکی از عوامل مهم در چسبندگی میکروارگانیسم‌ها بویژه کاندیدا آلبیکنس به آنها می‌باشد.

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان چسبندگی کاندیدا آلبیکنس بر روی مواد مختلف مورد استفاده در بیس پروتز (آکریل آکروپارس, آکریل ملیودنت و سطوح صاف و خشن سیلیکون مولو پلاستB) انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی, 7 قطعه از هریک از آکریل‌های آکروپارس, ملیودنت و 10 قطعه از سیلیکون مولوپلاست B که یک سطح آنها خشن و یک سطح آنها صاف بود، تهیه شد؛ سپس این قطعات در سوسپانسیونی از کاندیدا آلبیکنس قرار داده شدند. پس از انجام شستشو, قطعات مورد آزمایش با آکریدین اورنج رنگ‌آمیزی و با میکروسکوپ فلورسنت بررسی شدند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمونهای آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و Post-Hoc از نوع دانکن تحلیل گردید.

یافته‌ها: میزان چسبندگی کاندیدا به سطوح پرداخت نشده آکریلیک و سطوح خشن سیلیکون به طور معنی داری از سطوح پرداخت شده آکریلیک و سطوح صاف سیلیکون بیشتر بود (0001/0P<)؛ همچنین بین سطوح پرداخت شده آکریلیک و سطوح صاف سیلیکون تفاوت قابل ملاحظه‌ای از نظر تجمع کاندیدا ملاحظه نشد.

نتیجه‌گیری: تفاوت میزان چسبندگی کاندیدا, به سطوح مختلف به علت خصوصیات توپوگرافی سطحی, شیمیایی, فیزیکی و خاصیت هیدروفوبیک و تراوایی مواد فوق می‌باشد؛ بنابراین به حداقل رساندن خشونت سطحی بیس دنچر جهت جلوگیری از تجمع میکروارگانیسم‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد.


ساخت پروتز کامل Sectional با استفاده از طراحی فریم فلزی جهت درمان بیمار مبتلا به میکروستومیا
احمد روحانیان، قاسم امتی شبستری،
دوره 23، شماره 1 - ( 4-1389 )
چکیده
میکروستومیا به عنوان کوچکی غیرطبیعی مدخل دهان شناخته می‌شود. این حالت می‌تواند از عواملی همچون ترومای ناشی از سوختگی شیمیایی، الکتریکی و ترومای ناشی از جراحی ایجاد شود. درمان پروتزی بیماران مبتلا به میکروستومیا در تمام مراحل درمان از قالب‌گیری اولیه تا طراحی نهایی پروتز به علت محدودیت بار نمودن دهان با مشکلاتی همراه است. با مرور مقالات گذشته می‌توان دریافت که روش‌های گوناگونی جهت ایجاد اجزا چند قطعه‌ای در مراحل قالب‌گیری و رکورد گیری ارائه شده است. همچنین طرح‌هایی مانند پروتزهای Swing hinge و یاCollapsible  در ساخت پروتز نهایی برای مقابله با این مشکلات ارائه شده که با مشکلاتی از جمله هزینه بالا، مراحل ساخت پیچیده‌تر و شرایط استفاده و نگهداری مخصوص به خود مواجه‌اند. مقالاتی در ارتباط با ساخت پروتز‌های چند قطعه‌ای با طرح‌های گوناگون ارائه شده‌اند. هدف این مطالعه ارائه روشی جدید و در دسترس جهت ساخت پروتز دو قطعه‌ای در بیماران مبتلا به محدودیت باز نمودن دهان است. در این مطالعه با استفاده از ترکیب طراحی پروتز پارسیل فلزی کروم کبالت همراه با طرح پروتز کامل، تکنیکی جهت ساخت پروتز دو قطعه‌ای (Sectional) در درمان یک بیمار مبتلا به محدودیت باز نمودن دهان ناشی از ترومای جراحی ارائه شده است. استفاده از طرح ترکیبی پروتز کامل و پارسیل، روشی مؤثر و در دسترس برای درمان بیماران بی‌دندان مبتلا به میکروستومیا می‌باشد.


بررسی مقایسه‌ای pH، قدرت چسبندگی و قابل شستشو بودن در 4 چسب دندان مصنوعی رایج در کشور
مهران بهرامی، مریم معماریان، فریناز خداداد کاشی،
دوره 28، شماره 3 - ( 7-1394 )
چکیده

زمینه و هدف: تحلیل ریج باقیمانده روندی غیرقابل پیش‌بینی، اجتناب ناپذیر و وابسته به زمان است که در بیماران استفاده کننده از دست دندان مصنوعی به ویژه در مندیبل به علت سطح مقطع ساپورت کننده کمتر، وجود زبان و تحلیل بیشتر مشکل‌ساز است. استفاده از ایمپلنت در بسیاری از این بیماران مستلزم استفاده از گرفت استخوان و پرداخت هزینه گزاف اوردنچر می‌باشد. چسب دندان مصنوعی به عنوان آخرین راهکار برای بهبود گیر و توانایی جویدن برای بیماران مسن دارای تحلیل شدید آلوئول مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حال حاضر تعداد محدودی چسب دندان مصنوعی در ایران به کار می‌روند که اطلاعات زیادی در مورد ویژگی‌های استاندارد آن‌ها شامل pH، قدرت چسبندگی و قابل شستشو بودن وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی‌های فوق در چهار چسب دندان مصنوعی رایج در ایران به نام‌های (Corega, Fittydent, Fixodent, Professional) بود تا مناسب‌ترین چسب دندان مصنوعی موجود از نظر کاربرد بالینی در شرایط مختلف معرفی گردد.

روش بررسی: کلیه توصیه‌های ISO 10873:2010 جهت انجام تست‌ها به کار گرفته شد. جهت انجام تست اندازه‌گیری pH مقدار 1/0±1 گرم از هر چسب دنچر با 5 گرم پروپیلن گلیکول رقیق شده با آب مخلوط شد و با کمک دستگاه pH سنج، pH هر گروه به طور جداگانه و 4 مرتبه برای هر گروه اندازه‌گیری و ثبت شد. جهت انجام تست قابل شستشو بودن ابتدا 4 دنچر نمونه ساخته شد و سپس هر گروه از چسب دنچر به صورت مسطح و طبق راهنمایی سازنده بر روی هر کدام از دنچر‌ها قرار گرفت. به منظور شبیه‌سازی محیط دهان نمونه‌ها درون یک گرم کننده در حمام آب در دمای 2±37 درجه سلسیوس و به مدت 1 ساعت نگهداری شده و پس از شستشو با یک برس پلاستیکی میزان شسته شدن چسب‌ها توسط مشاهده بررسی شد. به منظور انجام تست قدرت چسبندگی ابتدا به آرامی سوراخ نگه‌دارنده نمونه با چسب دنچر پر شده و اتصال بازوی حساس به فشار دستگاه سنجش قدرت چسبندگی روی آن قرار گرفت، سپس مجموعه نمونه و نگه دارنده نمونه در 300 میلی لیتر آب در دمای 2±37 درجه و به مدت 10 دقیقه غوطه‌ور شد. مجموعه نمونه و نگهدارنده نمونه خارج شده و به منظور خارج شدن آب از سطح آن تکان داده شد و سپس در محل قرارگیری نمونه روی دستگاه سنجش قدرت چسبندگی (Santam, STM 20) قرار داده شد و نیرویی معادل 10 نیوتون با سر متقاطع با سرعت 5 میلی متر در دقیقه به وسیله شفت حساس به فشار به مرکز نمونه وارد شد. این نیرو برای 30 ثانیه حفظ شده و سپس بازوی دستگاه به سمت بالا کشیده شد و حداکثر نیروی اندازه‌گیری شده به وسیله شفت حساس به فشار بر اساس مقیاس کیلوپاسکال توسط نرم افزار کامپیوتری (Santam Machine Controller v4.19, Iran) محاسبه شد. تست برای هر نمونه 8 بار انجام شد و 8 نتیجه به دست آمد. برای بررسی آماری قدرت چسبندگی از تست ANOVA استفاده شد.

یافته‌ها: براساس نتایج این مطالعه، pH چسب‌های Professional و Corega به pH خنثی نزدیکتر بوده و pH چسب‌های Fittydent و Fixodent اسیدیته بیشتری داشتند. در تست قابلیت شستشو در هیچ گروه از چسب‌ها توده باقیمانده‌ای مشاهده نشد و از لحاظ آماری تفاوتی بین گروه‌ها وجود نداشت (05/0P>). در تست قدرت چسبندگی چسب‌های Fittydent و Corega نسبت به Professional و Fixodent قدرت چسبندگی بالاتری داشتند که این تفاوت از لحاظ آماری معنی‌دار بود (05/0>P).

نتیجه‌گیری: pH چسب‌های Professional و Corega نسبت به pH چسب‌های Fittydent و Fixodent اسیدیته کمتری داشته و تأثیر منفی کمتری بر مخاط دهان داشتند و لذا در بیمارانی که سطح تحمل مخاط آن‌ها به دلایلی از قبیل دیابت، کم خونی فقر آهن، افزایش فشار خون کاهش یافته است، ارجح هستند. تمام گروه‌ها از نظر قابلیت شستشو مورد قبول بودند. Fittydent و Corega نسبت به Professional و Fixodent قدرت چسبندگی بالاتری داشتند و لذا در
استفاده کنندگان از دنچر که به دلیل تحلیل شدید ریج، ماکروتروما و عدم سازش پذیری نیاز به گیر بیشتری داشته باشند، انتخاب کلینیکی بهتری به نظر می‌آیند.


بررسی اثر سدیم بی‌کربنات بر روی کاندیدای آلبیکانس در دنچر استوماتیت (مطالعه آزمایشگاهی)
شمس الملوک نجفی، رضا یزدانی، بهزاد سالاری، هما فروهش تهرانی، محمد جواد خرازی فرد،
دوره 29، شماره 2 - ( 8-1395 )
چکیده

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر سدیم بی‌کربنات به عنوان ماده‌ای ارزان‌، در دسترس و با حداقل اثرات جانبی، بر روی کاندیدا آلبیکانس
(عامل عفونی اصلی ایجاد کننده دنچر استوماتیت) و مقایسه آن با درمان‌های رایج ضد کاندیدایی بود.

روش بررسی: غلظت‌های 105،106،107 سلول زنده در میلی‌ لیتر (CFU/mL) از کاندیدا آلبیکانس تهیه و انکوبه شدند. مواد مورد آزمایش به 4 گروه سدیم بی‌کربنات، کلرهگزیدین، نیستاتین و استریل سالین (گروه کنترل) تقسیم شدند. هرکدام از آن‌ها به صورت جداگانه به سه غلظت تهیه شده از کاندیدا اضافه شده و در زمان‌های 1، 2‌، 3 و 4 دقیقه مورد نمونه‌برداری و کشت قرار گرفتند (مجموعا 480 پلیت). درنهایت، بعد از انکوباسیون تعداد کلونی‌های رشد کرده کاندیدا آلبیکانس در پلیت‌ها، مورد شمارش و تحلیل قرار گرفتند. آستانه معنی‌داری در این مطالعه 05/0 درنظر گرفته شد (05/0P<). داده‌های به دست آمده با نرم‌افزار
IBM SPSS Statistics توسط آزمون پارامتریک تحلیل واریانس (ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey تحلیل شدند.

یافته‌ها: سدیم بی‌کربنات در غلظت‌های 105و 106 CFU/mL کاندیدا آلبیکانس، اثر ضد کاندیدایی قابل ملاحظه‌ای از خود نشان داد. اثر آن در این دو غلظت تفاوت معنی‌داری با کلرهگزیدین و نیستاتین نداشت (32/0P=، 29/0=P). در غلظت 107CFU/mL کاندیدا آلبیکانس، نیستاتین موثرترین ماده بود
(01/0P=، 03/0=P) ولی سدیم بی‌کربنات و کلرهگزیدین تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند (00/1=P).

نتیجه‌گیری: سدیم بی‌کربنات در غلظت‌های پایین و متوسط کاندیدا آلبیکانس، بسیار مؤثر بوده و تأثیری مشابه با نیستاتین و کلرهگزیدین نشان داد ولی در غلظت‌های بالاتر کاندیدا آلبیکانس، نیستاتین مؤثرتر بود.


بررسی راهکارهای درمانی پروتزی در بیماران مبتلا به زروستومیا و بی‌دندانی کامل: مروری بر مقالات
ساره حبیب زاده، مینا خیام زاده، عسل مروج، آفاق توسلی،
دوره 32، شماره 3 - ( 8-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: زروستومیا شرایط بالینی است که می‌تواند کیفیت و کمیت بزاق بیماران مبتلا را تغییر دهد. بزاق یک عامل مهم درگیر پروتزهای متحرک افراد بی‌دندان است، به نحوی که افزایش شیوع زروستومیا در جوامع امروزی یک عامل محدود کننده در کیفیت گیر دنچر به شمار می‌رود. در این مقاله مروری به تکنیک‌های نوین ساخت دنچر در افراد بی‌دندان مبتلا به زروستومیا پرداخته و مزایا و معایب آن‌ها بررسی شده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت مرور شواهد موجود در پایگاه‌های داده‌ای الکترونیک صورت گرفت. با استفاده از واژگان کلیدی
xerostomia، hypofunction، hyposalivation، artificial saliva reservoir، flexible dentures در پایگاه‌های اینترنتی Google Scholar و PubMed، از اولین تاریخ در دسترس تا سال ۲۰۱۸، روش‌های ساخت دنچر‌های انعطاف‌پذیر و دنچر‌های حاوی مخزن بزاق مصنوعی فک بالا و پایین و مزایا و معایب هر روش جستجو شد و در نهایت به بررسی 10 مقاله مرتبط با ساخت دنچر‌های کامل در افراد مبتلا به زروستومیا پرداخته شد.
نتیجه‌‌گیری: بررسی فالوآپ‌های این بیماران نشان داد که دنچرهای انعطاف‌پذیر و اسپلیت دنچرهای حاوی مخزن بزاقی، کمک ویژه‌ای به آن‌ها نموده و می‌تواند به عنوان یک گزینه درمانی موفق در این شرایط مد نظر باشد.
 

بررسی خصوصیات کیفی دنچر قبلی در بیماران مراجعه کننده به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی تبریز در طی 10 سال
الناز مصلحی فرد، طاهره غفاری، نگین فرهنگی،
دوره 33، شماره 2 - ( 6-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: طی سالیان متمادی از مواد مختلفی برای ساخت دنچرهای متحرک استفاده شده است. دندان‌هایی که در ساخت دنچرها استفاده می‌شوند باید خواص فیزیکی و مکانیکی مطلوبی داشته باشند تا نیازهای فانکشن مضغی را برآورده سازند و زیبایی مطلوب را تأمین نمایند. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی جنس و فرم دندان دنچر قبلی و مدت زمان استفاده از آن در بیماران مراجعه کننده به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی تبریز در طی سال‌های 1385 تا 1395 بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی، بر اساس بررسی پاراکلینیکال برروی کلیه پرونده‌های پروتز متحرک بیماران مراجعه کننده به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در طی 10 سال از 1395-1385 انجام شد. از پرونده‌ها، مشخصات کامل دنچرهای قبلی در ارتباط با جنس و فرم دندان دنچر قبلی و مدت زمان استفاده از آن استخراج و توسط آمار توصیفی و نرم افزار SPSS20 درصد فراوانی موارد ذکر شده محاسبه و ثبت شد.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که از 471 بیمار، 151 نفر از پروتز متحرک استفاده می‌کردند، بررسی جنس دندان دنچر قبلی نشان داد که فراوانی استفاده از دنچر‌های حاوی دندان رزینی با 3/48% بسیار بیشتر از دندان‌های چینی با 8/13 بود. بررسی فرم دندان‌ها نشان داد که در 8/13 درصد فرم دندان کاسپ‌دار، 3/48% بدون کاسپ و 9/37% جنس و فرم دندان مشخص نبود (01/0>P). در ادامه ارزیابی‌ها نشان دادند 1/24% بیماران از دنچر خود به ‌صورت روزانه استفاده می‌کردند و 4/41% بیماران به‌صورت شبانه ‌روزی از آن استفاده می‌کردند.
نتیجه‌گیری: بررسی‌ پرونده 10 ساله بیماران دارای دنچر دانشکده دندانپزشکی تبریز مستندی بر استفاده رایج از دندان‌های دنچر رزینی بود و همچنین استفاده شبانه روزی دنچر و فرم بدون کاسپ دندان‌های دنچر درصد بیشتری از موارد را به خود اختصاص داده بود.

ارزیابی میزان آگاهی بیماران در مورد نحوه مراقبت از پروتز پارسیل متحرک
سارا مقربی، صفورا قدسی، ماجد کوتی، اسد الله احمدزاده، نشاط آفرین منوچهری،
دوره 33، شماره 3 - ( 7-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: پروتز پارسیل متحرکRemovable Partial Denture (RPD)  همچنان روش درمانی متداولی برای بازسازی نواحی بی‌دندانی است. با این حال، مطالعات محدودی در مورد عادات بهداشت دهانی در میان افراد دارای RPD صورت گرفته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان آگاهی بیماران دارای پروتز پارسیل متحرک از روش‌های مختلف تمیز کردن پروتز با هدف ارتقاء آگاهانه عادات بهداشتی بیماران بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه اپیدمیولوژیک مقطعی روی ۹۶ بیمار دارای پروتز پارسیل متحرک که به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه جندی شاپور از سال 95 تا 96 مراجعه کرده اند، بوده است. اطلاعات دموگرافیک بیماران از قبیل سن، جنس، سطح تحصیلات و اطلاعاتی نظیر وضعیت سلامت عمومی، طول مدت استفاده از دنچر و فرکانس تمیز کردن دنچر از طریق پرسشنامه دریافت شد و توسط آمار توصیفی و آزمون آماری Chi-squared و test T مورد تحلیل آماری قرار گرفت (05/0>P).
یافته‌ها: به طور کلی نحوه مراقبت پروتز با سن، جنسیت و استعمال سیگار ارتباط معنی‌دار داشت (05/0>P). افراد بالای 50 سال، زنان و افراد غیر سیگاری به میزان قابل توجه روش غوطه‌ور سازی را به سایر روشهای نگهداری پروتز ترجیح می‌دادند (05/0>P). همچنین تعداد دفعات تمیز کردن پروتز در مردان به طور معنی‌دار بیشتر از زنان بود (3/53% در مقابل 9/23%) (05/0>P).
نتیجه‌گیری: بر اساس مطالعه حاضر، اکثر بیماران دارای RPD، پروتزهای خود را به شیوه مناسب تمیز نمی‌کنند و آگاهی کمی از نحوه و روش‌های نگهداری و پاکسازی پروتز خود دارند. جلسات فراخوان منظم و دوره‌ای و راهنمای کتبی می‌توانند جهت افزایش آگاهی بیماران از روش نگهداری پروتزهای پارسیل مفید باشد.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دندانپزشکی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by: Yektaweb