مجله دندانپزشکی

---

زمینه و هدف: بررسی دوز جذبی بیماران در آزمون‌های مختلف می‌تواند اطلاعات مفیدی را در جهت تخمین ریسک پرتونگاری به دست دهد. در این مطالعه میزان دوز جذب سطحی بیماران در آزمون‌های CBCT، سی تی اسکن اسپیرال و سی تی اسکن معمول مقایسه گردید.
روش بررسی: به منظور اجرای این مطالعه تجربی، تعداد 81 عدد تراشه TLD کالیبره شده مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تخمین دوز جذب سطحی نواحی مرکزی میدان تابشی، ناحیه تیروئید و نواحی خارج از فیلد، تراشه‌های TLD به ترتیب بر روی پوست ناحیه صورت، ناحیه تیروئید و انتهای جناغ سینه بیماران مراجعه کننده جهت تصویربرداری از سینوس‌های پارانازال نصب شدند. در این مطالعه از آزمون آماری واریانس یک طرفه و Turkey استفاده گردید.
یافته‌‌ها: دوز جذب سطحی ناحیه مرکزی میدان تابشی در تکنیک CBCT در حدود 09/0±79/0 میلی‌گری برآورد شد. درحالیکه در تکنیک سی تی اسکن معمولی و اسپیرال به ترتیب مقادیر 12/4±84/18 و 71/3±31/16 میلی‌گری نتیجه شد. همچنین نواحی خارج از فیلد تابشی دوزی در حدود 54 درصد دوز جذب سطحی ناحیه مرکزی میدان تابشی را دریافت کردند. نتایج اختلاف معنی‌دار بین نوع آزمون‌ها و دوز دریافتی بیماران را نشان داد (016/0P=). به طوریکه کمترین دوز جذب سطحی در نواحی مختلف مربوط به تکنیک CBCT و بیشترین آن به تکنیک سی تی اسکن معمول مربوط بود.
نتیجه‌گیری: اختلاف دوز جذب سطحی نواحی مرکزی میدان تابشی در دو تکنیک سی تی اسکن اسپیرال و معمول در مقایسه با تکنیک CBCT در حدود 24 برابر ارزیابی شد. همچنین بالاترین دوز تابشی مربوطه به ناحیه مرکزی میدان تابشی و کمترین آن مربوط به نواحی خارج از فیلد تابشی بود.

---

زمینه و هدف: مشخص کردن جنسیت از اهمیت اساسی در تعیین هویت برخوردار است. جمجمه شناسی نیز جزیی از این مقوله است و هدف از این مطالعه، اندازه‌گیری حجم سینوس اسفنویید با استفاده از تصاویر سی تی مولتی اسلایس به منظور تفکیک هویت جنسی بود.

روش بررسی: برای اندازه‌گیری حجم سینوس از تصاویر سی تی اگزیال سینوس‌های پارانازال با ضخامت اسلایس 3 میلی‌متر استفاده شد. برای این مطالعه 80 تصویر (40 مرد و 40 زن مسن‌تر از 18 سال) انتخاب شد. برای سنجش حجم سینوس اسفنوئید بیماران، از نرم‌افزار Digimizer که مخصوص آنالیز تصاویر دیجیتال است استفاده شد. حجم سینوس با استفاده از فرمول ]حجم= مجموع (ضخامت هر مقطع × مساحت هر مقطع)[ محاسبه شد و از آزمون آماری
Indipendant T-test برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.

یافته‌ها: میانگین حجم سینوس اسفنویید در مردان به صورت معنی‌داری بیشتر از زنان بود (001/0P=). نقطه برش cm³ 35/9 به دست آمد، به این معنا که 4/%63 حجم‌های اندازه‌گیری شده بیشتر از نقطه برش، مرد و 1/64% حجم‌های محاسبه شده کمتر از این مقدار، زن هستند.

نتیجه‌گیری: باتوجه به سطح زیر منحنی راک که 1/65% محاسبه شد حجم سینوس اسفنویید نمی‌تواند معیار مناسبی برای تفکیک مرد و زن از یکدیگر باشد. به عبارتی پیشگویی از روی نقطه برش  cm³35/9 درحد 1/65% به واقعیت نزدیک‌تر است.