زمینه و هدف: آمادهسازی مکانیکی کانال دندان، یکی از مهمترین مراحل درمان ریشه است. جهت آمادهسازی از روشهای دستی یا چرخشی استفاده میشود که هر یک از آنها مزایا و معایبی دارند. یکی از مشکلات در تمام سیستمها، خروج دبری از فورامن آپیکال در حین آمادهسازی کانال میباشد که میتواند باعث ایجاد التهاب پریآپیکال و در نتیجه افزایش درد و تورم شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه روش آمادهسازی دستی و سه سیستم چرخشی Profile، Raceو Flex Master از لحاظ میزان دبری خارج شده از فورامن آپیکال در ضمن آمادهسازی کانال انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، 100 عدد دندان پرهمولر تک کانال فک پائین کشیده شده انسانی با انحناء 0-10 درجه انتخاب و به چهار گروه 25 تایی تقسیم شدند. طول ریشه تمام دندانها با قطع تاج به میزان مساوی درآمد (15 میلیمتر). گروه H به روش دستی با تکنیک Step back، گروه P توسط سیستم چرخشی پروفایل، گروه R توسط سیستم چرخشی Race و گروه F توسط سیستم چرخشی Flex Master آمادهسازی شدند. برای توزین دبریها از ویالهای حاوی آب مقطر که قبل از کار توسط ترازویی با دقت 0001/0 گرم توزین شده بود، استفاده شد. پس از پایان آمادهسازی کانال، ویالها کاملاً خشک شده و دوباره توزین انجام شد. اختلاف وزن ویالها در دو نوبت، وزن دبری خارج شده از فورامن آپیکال بود. سپس مقایسه میانگین وزن دبری بین چهار گروه توسط آزمون واریانس یک عاملی با 05/0p< به عنوان سطح معنیداری انجام شد.
یافتهها: بیشترین میانگین وزن دبری بین چهار گروه در گروه H (روش دستی) مشاهده شد که با هر سه گروه چرخشی اختلاف معنیداری داشت (001/0P<). کمترین میانگین وزن دبری مربوط به گروه R (Race) بود که با گروه F (Flex Master) اختلاف معنیداری داشت، ولی اختلاف آن با گروهP (Profile) معنیدار نبود.
نتیجهگیری: سیستم چرخشی Raceنسبت به تکنیک دستی Step back و سیستم چرخشی Flex Master باعث خروج دبری کمتری از فورامن آپیکال میشود.