زمینه و هدف: بیماری لیکن پلان دهانی در اشکال اروزیو و اولسراتیو ایجاد درد و سوزش کرده، بر تغذیه و کیفیت زیستی بیمار تأثیر میگذارد. با توجه به شیوع بالای بیماری، عوارض درمانهای متداول، مقاومت به درمان دارویی کلاسیک، هدف از این مقایسه مطالعه اثر لیزر کم توان مادون قرمز و تریامسینولون استوناید به شکل دهانشویه بر درمان ضایعات لیکن پلان دهانی بود.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سویه کور تعداد 24 بیمار بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شده، به دو گروه 12 نفری به صورت sequentional randomized تقسیم شدند. پیش از شروع مطالعه شاخصهای درد و سوزش در دهان (VAS)، شکل و score ظاهری ضایعه و اندازه ضایعه، در بیماران ثبت شد. گروه اول تحت درمان لیزر کم توان مادون قرمز با طول موج 810 نانومتر به صورت دو بار در هفته با دوز تابشی j/cm25-2/0 و پاور دانسیته mW/cm2 300 تا حداکثر 10 جلسه قرار گرفتند و گروه دوم داروی 2/0% Triamcinolone acetonideبه صورت دهانشویه 4 بار در روز به همراه داروی ضد قارچ به مدت یک ماه دریافت کردند. سپس شاخصهای مطالعه پس از تکمیل درمان در هر بیمار ثبت گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری دادهها از آزمون Repeated measure ANOVA برای مقایسه تغییرات کمی در گذر زمان و از آزمون Mann-Whitney U برای مقایسه متغیرهای رتبهای بین دو گروه در هر زمان و در هر گروه بین زمانهای مختلف از friedman testاستفاده گردید.
یافتهها: تفاوت معنیداری از نظر شدت درد و سوزش (255/0P=) و اندازه ضایعه (186/0=P) و شکل و score ضایعه (178/0=P) بین گروهها مشاهده نشد. هر چند دو گروه در هر سه شاخص کاهش معنیداری را نشان دادند.
نتیجهگیری: با توجه به اینکه در هر دو گروه در هر سه شاخص بهبود داشتیم و این بهبودی مشابه هم بود، به نظر میرسد در درمان بیماران مبتلا به OLP (Oral Lichen Planus)لیزر درمانی میتواند درمانی مؤثر و کارآمد بوده و در مواردی که ممنوعیت مصرف داروی کورتیکواسترویید یا عدم پاسخ درمانی مناسب و مقاومت به درمان وجود دارد، به عنوان درمانی جایگزین به کار رود.