زمینه و هدف: علیرغم افزایش تقاضای ترمیم‌های هم رنگ دندان مانند کامپوزیت، ایجاد باند با ثبات کامپوزیت با عاج همچنان چالشی در دندانپزشکی می‌باشد. فعال شدن پروتئازهای عاجی از دلایل از دست رفتن باند می‌باشد. هدف این مطالعه تعیین بهترین ماده پیش درمانی عاج پس از اسید اچ جهت مهار آنزیم‌های ماتریکس متالوپروتئیناز جهت افزایش ثبات باند رزین عاج بود.
روش‌بررسی: پس از جمع آوری 24 مولر سوم بدون پوسیدگی، از عاج زیر DEJ استفاده شد. پس از اسید اچ دو نوع ماده شامل کلرهگزیدین 2% (CHX)، کربودی ایمید 3/0 مول(EDC) به مدت 60 ثانیه و آب (گروه کنترل) به کار رفت. سپس در تمام نمونه‌ها از باندینگ Single bondاستفاده و با کامپوزیت XT Filtek Z250 ترمیم شدند. تعداد 48 نمونه برش عاجی از دندان‌ها حاصل و نمونه‌ها به سه گروه CHX و EDCو کنترل که هر گروه به دو زیر گروه 8n= (جمعاً 6 گروه) تقسیم شدند. نیمی از نمونه‌ها فوراً و نیمی پس از 6 ماه، تحت تست استحکام باند ریزکششی قرار گرفتند. سپس نمونه‌ها زیر استریومیکروسکوپ و میکروسکوپ الکترونی ارزیابی شدند. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS23 و آزمون‌های تحلیل واریانس دو طرفه و مقایسه‌های چندگانه توکی و T زوجی انجام شد و 05/0>P به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین استحکام باند کششی فوری گروه‌ها (CHX-EDC - کنترل) تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (97/0P=). میانگین استحکام باند کششی پس از 6 ماه CHX و EDCتفاوت معنی‌داری با کنترل داشتند (0/001P≤). در مقایسه استحکام باند فوری و پس از 6 ماه تنها در گروه EDC استحکام باند فوری و پس از 6 ماه تفاوت معنی‌داری نداشت (0/64P=).
نتیجه‌گیری: محلول‌های CHX و EDC تآثیری بر استحکام باند فوری نداشتند. در CHX پس از 6 ماه کاهش استحکام باند مشاهده شد. اما EDC باعث ثبات استحکام باند پس از 6 ماه شد.
