دوره 4، شماره 5 و 6 - ( 6-1382 )
جلد 4 شماره 5 و 6 صفحات 31-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
توکی محمدباقر، شعر بافچی زاده نسرین، علی علوی سعید. مطالعه تطبیقی نسبت تعداد پرسنل درمانی شاغل به تعداد بیماران بستری در بخشهای مختلف بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1376. بیمارستان. 1382; 4 (5 و 6) :26-31
چکیده: (15354 مشاهده)
توجه به مدیریت تامین و توزیع نیروی انسانی و برنامه ریزی جهت بکارگیری بهتر نیروی انسانی شاغل در بیمارستانها حائز اهمیت است. این پژوهش بمنظور ارائه مدلی جهت ارزیابی کمیت نیروهای پرستاری (پرستار، بهیار، کمک بهیار) نسبت به بیماران هر بخش انجام شده یک مطالعه تحلیلی گذشته نگر است که به مطالعه نحوه توزیع کادر پرستاری در 9 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پرداخته است. نتایج مطالعه حاکی از آن است که میانگین نسبت پرسنل بیمار در سطح جامعه پژوهش برابر با 22، است که کمترین مقدار آن 004 متعلق به مرکز پزشکی سیدالشهدا (ع) (ارائه دهنده خدمات بیماریهای خاص از قبیل تالاسمی، هموفیلی و سرطانها) و بیشترین مقدار متعلق به بیمارستان سوانح و سوختگی امام موسی کاظم (ع) 56/0 است. همچنین میانگین نسبت مذکور در بین بخشهای مختلف بیمارستانهای مورد پژوهش در بخش لتس جراحی بیشترطن مقدار (6/1) و در بخش تالاسمی (009/0) کمترین مقدار را به خود اختصاص داده است. بالا بودن نسبت پرسنل / بیمار در بخشهای نظیر لتس بدلیل نیاز بیماران این بخشها به مراقبتهای ویژه و دائمی و با توجه به استانداردهای موجود در این زمینه منطقی می باشد. لیکن در بخشهایی نظیر بخش تالاسمی به دلیل کثرت مراجعین و کوتاه بودن متوسط اقامت این بیماران اگر چه شاخص فوق بسیار پایین است اما در مقایسه با سایر بخشهای بیمارستان منطقی به نظر می رسد. علاوه بر این نحوه توزیع نیروی انسانی در بخشهای اورژانس بیمارستانهای مورد بررسی باید مورد تجدید نظر قرار گیرد.میزان شاخص پرسنل بیمار در این بخش بسیار پایین و در خور تامل است. بطور کلی با وجود محدودیت نیروی پرستاری موجود در بیمارستانها به دلایلی اعم از محدودیت بودجه و عدم اختیارات کافی جهت جذب نیرو نتایج این مطالعه نشان دهنده توزیع متناسب نیروها در بخشهای مختلف بیمارستانهای جامعه پژوهش می باشد و تنها در تعداد معدودی از بخشها نیاز به تعدیل یا افزایش نیرو وجود دارد، اگر چه با توجه به استانداردهای موجود نیاز به افزایش تعداد نیروهای پرستاری مخصوصاً نیروی پرستاری تحصیل کرده کاملاً مشهود است. بمنظور تحقق اهداف بیمارستان افراد با قابلیتهای علمی مختلفی نظیر کارکنان پزشکی، پرستاری، سایر کارکنان متخصص در امر مراقبتهای درمانی و کارکنان اداری و خدمات عمومی در این سازمان فعالیت می کنند. در امر مراقبتهای بهداشتی و درمانی، نیروی انسانی نسبت به سایر عوامل نقش کلیدی دارد، به همین دلیل اهمیت نیروی انسانی در میان کلیه منابع مورد استفاده در ارائه خدمات بیمارستانی غیر قابل انکار بوده و بدون نیروی انسانی آموزش یافته و مناسب،فعالیت بیمارستان مختل خواهد شد. چنانچه این منبع مهم بصورتی مناسب و متناسب برگزیده شود و از سوی مدیریت به درستی هدایت گردد بصورت عامل اصلی در تحقق اهداف سازمان در خواهد آمد.
انتشار: 1392/4/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
