BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jhosp.tums.ac.ir/article-1-5330-fa.html
1، محمد عباسی2 ، رضا نوروززاده3
2- دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم
3- دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه شاهد
زمینه و هدف: بین کیفیت زندگی و سلامتی افراد ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. از آنجا که پرستاران مهمترین گروه ارائه دهنده خدمات به بیماران می باشند، باید ازکیفیت زندگی خوبی برخوردار باشند. هدف این مطالعه تعیین کیفیت زندگی و متغیرهای مرتبط با آن در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر زاهدان بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی از فرم کوتاه ایرانی36 (SF-36) برای سنجش کیفیت زندگی پرستاران استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Stata.12 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. رگرسیون چندگانه لجستیک برای تعیین پیشگویی کننده های کیفیت زندگی استفاده شد.
نتایج: در این مطالعه 300 پرستار زن (9/77%) با میانگین سنی6/6±6/31 مورد بررسی قرار گرفت. سابقه کار 8/6±55/7 سال بود. بیشترین امتیاز نمره کیفیت زندگی در بعد عملکرد جسمی(8/11±6/39) و کمترین میانگین به عملکرد اجتماعی(7/6±2/8 ) اختصاص داشت. در تحلیل رگرسیون لجستیک، وضعیت تاهل، انجام اضافه کاری، الگوی شیفت کاری و سابقه کار، پیش گویی کننده های کیفیت زندگی بود(05/ 0P<).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که پرستاران از کیفیت زندگی مطلوبی برخوردار نبودند. پایین بودن کیفیت زندگی پرستاران، می تواند کیفیت خدمات پرستاری را تحت تاثیر قرار دهد. مدیران پرستاری می توانند با تنظیم شیفت پرستاران و تعدیل اضافه کاری با توجه به سابقه کار در بهبود کیفیت زندگی آنان اقدام نمایند.
دریافت: 1393/5/2 | پذیرش: 1394/6/17 | انتشار: 1394/6/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
