دوره 21، شماره 3 - ( 9-1401 )
جلد 21 شماره 3 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amirahmadi E, Rezaie M, Meshkini F, Hosseinikasnavieh M. Assessment of outcome of patients admitted to 2 academic Emergency Departments with non-specific complaints (weakness). jhosp 2022; 21 (3) :1-9
URL: http://jhosp.tums.ac.ir/article-1-6532-fa.html
URL: http://jhosp.tums.ac.ir/article-1-6532-fa.html
امیراحمدی الهه، رضایی مهدی، مشکینی فاطمه، حسینی کسنویه محمد. مطالعه سرانجام بیماران بستری در بخش اورژانس بیمارستان‌های رسول اکرم (ص) و فیروزگر با شکایت غیراختصاصی ضعف و بی‌حالی. بیمارستان. 1401; 21 (3) :1-9
الهه امیراحمدی1 
، مهدی رضایی2 ، فاطمه مشکینی1 ، محمد حسینی کسنویه* 3
، مهدی رضایی2 ، فاطمه مشکینی1 ، محمد حسینی کسنویه* 3
1- دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه طب اورژانس، تهران، ایران
2- دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه طب اورژانس، تهران,ایران
3- دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه طب اورژانس، تهران، ایران. ایمیل: hosseinikasnavieh.sm@iums.ac.ir
2- دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه طب اورژانس، تهران,ایران
3- دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده پزشکی، گروه طب اورژانس، تهران، ایران. ایمیل: hosseinikasnavieh.sm@iums.ac.ir
چکیده: (1362 مشاهده)
زمینه و هدف: داشتن ضعف و بی‌حالی و احساس نیاز به خدمات اورژانس بیمارستانی یکی از مهم‌ترین علل مراجعه بیماران به اورژانس بیمارستان‌ها می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین میزان ابتلا و مرگ‌ومیر بیماری‌ها با ضعف و بی‌حالی مراجعه‌کنندگان انجام شد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به صورت مشاهده‌ای و آینده‌نگر در بخش اورژانس بیمارستان‌های رسول اکرم و فیروزگر انجام گرفت. بیماران توسط تیم ارزیابی‌کننده در واحد تریاژ اورژانس توسط ابزار معتبر بین‌المللی تریاژ "شاخص شدت اورژانس (ESI) " به 5 گروه تقسیم شدند. بیماران به مدت 2 ماه پس از زمان ترخیص پیگیری شدند و وضعیت بیمار از لحاظ بیماری، سلامت یا مرگ مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: در بین سطوح 1 و 2 (بیمار با شرایط سطح حدت بالا) و 3 (نیاز بیمار به دو یا بیشتر از تسهیلات اورژانس در صورت عدم اختلال در علائم حیاتی)، سطح 3 بیشترین فراوانی مراجعه را داشت (9/61 درصد). 7/90 درصد بیماری زمینه‌ای داشتند و 1/66 درصد از بیماران در زمان مراجعه دارو مصرف می‌کردند. در همان مراجعه اول 11 درصد از بیماران فوت کرده‌اند. در پیگیری اولیه 7/23 درصد افراد همچنان بیمار بودند، 7/40 درصد بهبودی پیدا کرده بودند و 8/17 درصد آنان فوت کرده بودند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد در پیگیری نهایی 3/9 درصد افراد همچنان بیمار بودند؛ میزان بیماران بهبود یافته در پیگیری نهایی 1/44 درصد بود و درصد فراوانی فوتی‌ها در پیگیری نهایی 6/24 درصد بود. درصد مرگ‌ومیر بالا نشان از این دارد که نگرانی بیماران نه به خاطر داشتن ضعف و بی‌حالی، به خاطر بیماری زمینه‌ای خطرناک بوده است که آن‌ها را مجاب به مراجعه به بیمارستان کرده است.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به صورت مشاهده‌ای و آینده‌نگر در بخش اورژانس بیمارستان‌های رسول اکرم و فیروزگر انجام گرفت. بیماران توسط تیم ارزیابی‌کننده در واحد تریاژ اورژانس توسط ابزار معتبر بین‌المللی تریاژ "شاخص شدت اورژانس (ESI) " به 5 گروه تقسیم شدند. بیماران به مدت 2 ماه پس از زمان ترخیص پیگیری شدند و وضعیت بیمار از لحاظ بیماری، سلامت یا مرگ مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: در بین سطوح 1 و 2 (بیمار با شرایط سطح حدت بالا) و 3 (نیاز بیمار به دو یا بیشتر از تسهیلات اورژانس در صورت عدم اختلال در علائم حیاتی)، سطح 3 بیشترین فراوانی مراجعه را داشت (9/61 درصد). 7/90 درصد بیماری زمینه‌ای داشتند و 1/66 درصد از بیماران در زمان مراجعه دارو مصرف می‌کردند. در همان مراجعه اول 11 درصد از بیماران فوت کرده‌اند. در پیگیری اولیه 7/23 درصد افراد همچنان بیمار بودند، 7/40 درصد بهبودی پیدا کرده بودند و 8/17 درصد آنان فوت کرده بودند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد در پیگیری نهایی 3/9 درصد افراد همچنان بیمار بودند؛ میزان بیماران بهبود یافته در پیگیری نهایی 1/44 درصد بود و درصد فراوانی فوتی‌ها در پیگیری نهایی 6/24 درصد بود. درصد مرگ‌ومیر بالا نشان از این دارد که نگرانی بیماران نه به خاطر داشتن ضعف و بی‌حالی، به خاطر بیماری زمینه‌ای خطرناک بوده است که آن‌ها را مجاب به مراجعه به بیمارستان کرده است.
نوع مطالعه: مقاله ی اصیل |
موضوع مقاله:
ارتقاء سلامت و درمان بیماران در بیمارستان
دریافت: 1401/5/9 | پذیرش: 1401/8/20 | انتشار: 1401/10/8
دریافت: 1401/5/9 | پذیرش: 1401/8/20 | انتشار: 1401/10/8
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
