زمینه و هدف: سبک زندگی سلامت محور در دنیای امروز بهترین راه برای پیشگیری از بیماری و داشتن یک زندگی سالم می باشد. این مطالعه به منظور تعیین عوامل پیش گویی کننده سبک زندگی سلامت محور در بهورزان طراحی و اجرا شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی و توصیفی- استنباطی روی 222 نفر از بهورزان تحت پوشش شبکه بهداشت و درمان شهرستان آمل به صورت سرشماری در سال 1394انجام شد. ابزار این مطالعه پرسشنامه دو بخشی شامل اطلاعات دموگرافیک و سبک زندگی سلامت محور بود. تکمیل پرسشنامه به صورت خود اظهاری بود. داده ها در این مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 23 مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و تعیین روابط بین هر عامل از جداول فراوانی و آزمون هایt-test، من ویتنی، آنالیز واریانس و یا کروسکال والیس و برای بررسی توام عوامل روش آنالیز رگرسیون لجستیک استفاده شد. سطح معنی داری در این مطالعه کمتر از 05/0 بود.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد متغیر محل زندگی روستای دشتی با ابعاد ورزش ، تغذیه ناسالم ، مراقبت از خود و متغیر تغذیه ناسالم در افراد کمتر از 35 سال ، کمتر از دیپلم ، بیماری مزمن ، فشار خون بالا ، مردان با بعد توصیه های پزشکی ، ورزش ، تغذیه ناسالم ، مصرف دخانیات و الکل ، بهداشت خرید ، تحرک روزانه ، تغذیه مناسب و متغیردرآمدی که کفاف زندگی را می دهد با تغذیه ناسالم ، سلامت روانی ، ایمنی محیط زندگی ارتباط معناداری داشتند.
نتیجه گیری: عوامل متعددی با سبک زندگی بهورزان ارتباط دارد. با توجه به اینکه اکثر بهورزان بخصوص مردان سبک زندگی سلامت محور را رعایت نمی کنند لازم است جهت تغییر رفتار این افراد اقدام نمود زیرا این افراد آگاهی بهداشتی دارند اما رفتار های مربوط به سلامت را اتخاذ نمی نمایند .
