فصلنامه

زمینه وهدف: مقاله حاضربا هدف بررسی عوامل موثربرقصد تسهیم دانش درراستای پیش بینی رفتار تسهیم دانش پزشکان دربیمارستانهای آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌پردازد واز معتبرترین مدل های پیش بینی رفتاربه نام مدل رفتاربرنامه ریزی شده بعنوان چارچوب نظری تحقیق استفاده گردید.
مواد وروش ها: روش این تحقیق توصیفی/پیمایشی ازنوع همبستگی وجامعه آماری تحقیق پزشکان شاغل دربیمارستانهای آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌باشند.ابزارجمع آوری داده هاپرسشنامه می باشدکه با استفاده ازنرم افزارهایLisrelوSPSS تجزیه وتحلیل گردید.جهت تعیین روایی ازتحلیل عاملی تاییدی وبرای سنجش پایایی ازآلفای کرونباخ و بمنظور آزمون فرضیات تحقیق از مدل معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: توان پیش بینی مدل برای قصد تسهیم دانش پزشکانR2= 0.66می باشد.نتایج نشان داد که تاثیر نگرش برقصد تسهیم دانش،معنادار ومثبت با بار عاملیβ= 0.87می باشد.اماتاثیرهنجارهای ذهنی وکنترل رفتاردرک شده برقصدتسهیم دانش تایید نشد.تاثیرهنجارهای ذهنی بر نگرش مثبت ومعنادار با بار عاملی0.55 β=ارزیابی شد ودر نتیجه هنجارهای ذهنی به طور غیر مستقیم بامیانجی گری نگرش برقصد تسهیم دانش تاثیر دارند. تمام آزمونها درسطح P≤0.01معنی داربوده اند.
نتیجه گیری: بنا بریافته های این تحقیق جهت ارتقاءرفتارتسهیم دانش پزشکان،لازم است متولیان بهداشت ودرمان کشور اقدامات اصلاحی بهبود نگرش وهنجارهای ذهنی پزشکان را دردستورکارقراردهند.

زمینه و هدف: مشارکت بخش دولتی و خصوصی در تأسیس و راه‌اندازی بیمارستان، استراتژی مناسبی برای ارائه خدمات با کیفیت سلامت به مردم با هزینه کم برای دولت است. با این وجود، چالش­هایی در مسیر مشارکت بخش دولتی و خصوصی در تأسیس و راه‌اندازی بیمارستان‌های ایران وجود دارد. این پژوهش با هدف شناسایی و تبیین چالش­های تأسیس و تجهیز بیمارستان جامع زنان محب یاس انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه کیفی با منطق استقرایی و به صورت مورد پژوهی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته و بررسی اسناد در سال 1397 انجام شد. تعداد 24 نفر از ذی­نفعان کلیدی، مدیران و کارکنان مشارکت‌کننده در تأسیس و تجهیز بیمارستان جامع زنان محب یاس به صورت هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. از روش تحلیل موضوعی برای تحلیل داده­های پژوهش استفاده شد.
نتایج: چالش‌های مشارکت عمومی- خصوصی در ساخت و تجهیز بیمارستان جامع زنان محب یاس عبارت بودند از مدل نامناسب مشارکت عمومی- خصوصی، فراهم نبودن بستر مشارکت عمومی- خصوصی، اعتماد کم به بخش خصوصی، مشکلات تأمین مالی پروژه ساخت بیمارستان، تخریب ساختمان نیمه­ساخته بیمارستان، افزایش هزینه‌ ساخت بیمارستان، ادغام و انتزاع دانشگاه علوم پزشکی تهران و ایران، مشکلات دریافت پروانه تأسیس بیمارستان، ادغام بیمارستان محب یاس با بیمارستان میرزا کوچک خان، تغییر کاربری بیمارستان و مشکلات تأمین و مدیریت تجهیزات و کارکنان بیمارستان.
نتیجه­گیری: اگرچه مشارکت عمومی- خصوصی مزایایی برای نظام سلامت به دنبال دارد، ولیکن، به دلیل اهداف، انگیزه‌ها و سبک مدیریت متفاوت بخش دولتی و خصوصی با چالش‌های متعددی همراه است. نتایج این پژوهش اطلاعات ارزشمندی را در اختیار سیاستگذاران و مدیران ارشد نظام سلامت در مورد عوامل کلیدی موفقیت و موانع اجرایی مشارکت بخش دولتی و خصوصی در بخش سلامت ارائه می‌کند.