زمینه و هدف : درتعامل سازنده با بیماران ، هوش هیجانی و باورهای خود کارآمد پرستاران ، جایگاه ارزنده ای دارد . پرستارانی که از هوش هیجانی بالاتر و خود کارآمدی بیشتر برخوردارند می توانند با جلب نظر بیماران و همراهانشان ، به همکاری و تداوم درمان کمک کرده ، رضایت مندی از فرآیند درمان را درآنها ارتقاء بخشند .
مواد و روش ها : دریک پژوهش با رویکرد توصیفی- مقطعی ، برای بررسی رابطه بین هوش هیجانی ، باورهای خود کارآمد پرستاران با رضایتمندی بیماران از فرآیند درمان ، 45 پرستار زن شاغل دربخش اورژانس بیمارستانهای دولتی و خصوصی شهر رشت ، پرسشنامه های هوش هیجانی و خودکارآمدی را تکمیل کردند، برای اندازه گیری میزان رضایت مندی بیماران مراجعه کننده به اورژانس نیز از 45 بیمار خواسته شد تا پرسشنامه رضایت مندی از فرآیند درمان را تکمیل کنند . داده های بدست آمده با آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .
یافته ها: نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و خود کارآمدی پرستاران و رضایتمندی بیماران از فرآیند درمان رابطه معنی دار وجود دارد (01/0P< ) . تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهوش هیجانی توانسته است رضایتمندی بیماران را پیش بینی کند (01/0P<). در عین حال خود کارآمدی نتوانست رضایتمندی بیماران را پیش بینی کند.
نتیجه گیری : با توجه به منافع فردی و اجتماعی رضایتمندی بیماران از فرآیند درمان ، با ارائه آموزشهای مناسب درجهت ارتقاء هوش هیجانی و خود کارآمدی پرستاران بخش اورژانس ، باید فرهنگ ارتباط مناسب بین پرستاران و بیماران را ارتقاء داد .
