زمینه وهدف:تامین نیروی انسانی یکی از مهمترین عوامل دستیابی به اهداف سازمان است. منابع انسانی با ارزش ترین عامل تولید و ارائه خدمت به شمار می رود. کمبود ها و مازادهای نیروی انسانی می تواند در کاهش کیفیت ارائه خدمات به بیماران موثر باشد. این پژوهش با هدف تعیین وضعیت نیروی انسانی بیمارستان های ایران در فاصله زمانی 1380 تا 1394 انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه مروری بود که با استفاده از بانک های اطلاعاتیISI, Pubmed, Scopus, Wiley, Proquest, Emerald, Magiran, SID , Iranmedexو با استفاده از کلید واژه هایHuman Resource, Human Resource Management, Staff, Workforce, Hospital ,Iran, staff nursing, medical, physician personnel و معادل های فارسی آن ها انجام گرفت.حاصل این جستجوها براساس هدف مطالعه، به صورت مرحله به مرحله به ترتیب با مطالعه عنوان، چکیده و مقاله کامل، پالایش شد.
نتایج: نتایج نشان داد که بسیاری از بیمارستان ها با کمبود وتوزیع نامناسب نیروی انسانی درمانی به خصوص پرستاری وپزشکی مواجه هستند اما در ارتباط با نیروی انسانی واحد های پشتیبانی ،اداری،مالی،پاراکلنیکی وپیراپزشکی کمبود خاصی مشاهده نشد.
نتیجه گیری: مدیریت و برنامه ریزی صحیح نیروی انسانی در رابطه با جبران کمبودهای پرسنلی و رساندن آن به سطح استاندارد می تواند موجب افزایش کارایی و اثربخشی فعالیت های بیمارستانی شود.
