ثریا عادل پوردهنوی، سیده سمانه میراسمعیلی، آیدین آرین خصال،
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: رضایتمندی از حقوق و مزایای دریافتی و چگونگی توزیع آن از مهم‌ترین ابعاد مدیریت منابع انسانی است. هدف پژوهش حاضر تعیین سطح رضایتمندی کارکنان بیمارستان از طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد در سال ۱۴۰۰ بود.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع مقطعی بود که در سال ۱۴۰۰ بر روی ۲۸۰ نفر از کارکنان مراکز آموزشی درمانی تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. داده‌ها به وسیله پرسشنامه گردآوری شدند و با آزمون‌های ناپارامتریک و همبستگی اسپیرمن در نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند.
نتایج: میانگین رضایتمندی کل در کارکنان ۵۵/۰ ± ۹۵/۲ بود (از ۵ نمره). از میان مقوله‌های مختلف حیطه رضایتمندی، بیشترین میانگین رضایت مربوط به شرایط فیزیکی محیط کاری (۶۴/۰ ± ۳/۳) و کمترین آن مربوط به نظام پرداخت (۸۶/۰ ± ۵۶/۲) بود. میانگین عملکرد کل کارکنان ۸۲/۸ ± ۷۲/۶۳ از ۱۰۰ نمره برآورد شد. در این راستا، میانگین امتیاز حضور کارکنان ۹۷/۶ ± ۲۲/۷۴، میانگین امتیاز نوع شغل ۷۸/۱۵ ± ۹۷/۳۰ و میانگین ضریب کیفی عملکرد ۱۲/۱۱ ± ۹۸/۸۵ برآورد شد. بر اساس آزمون همبستگی اسپیرمن بین میانگین رضایت کل و امتیاز حضور (r=۰,۱۹)، امتیاز نوع شغل (r=۰,۳۲) و ضریب کیفی عملکرد (r=۰,۲۱) همبستگی معناداری وجود داشت (p-value<۰,۰۵).
نتیجه‌گیری: میانگین رضایت کارکنان از طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد در سطح متوسط برآورد شد. به نظر می‌رسد لازم است سیاست‌گذاران بخش سلامت جهت بهبود پرداخت و ارتقا انگیزه کارکنان درمانی تلاش و برنامه‌ریزی نمایند.
