زمینه و هدف: استراتژی یکی از عوامل تاثیرگذار بر ساختار سازمان بوده و برای موفقیت سازمان توجه به رابطه این دو ضروری است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین ساختار و استراتژیهای سازمانی در بیمارستانهای دولتی و خصوصی شهر تهران انجام گرفت.
مواد و روشها: یک مطالعه توصیفی و تحلیلی است که در سال 1390 و در 20 بیمارستان دولتی و خصوصی تهران انجام شد. جامعه شامل مدیران ارشد بود که به دلیل محدود بودن (60 نفر) نمونه گیری انجام نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه استراتژی اسنو-مایلز و ساختار سازمانی رابینز بود که روایی آن مورد تایید صاحبنظران قرار گرفت و پایایی با روش آلفای کرونباخ 0.75 محاسبه گردید. برای تحلیل داده ها از آماره های توصیفی و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد.
نتایج: از بین ابعاد ساختار سازمانی، بعد تمرکز در بیمارستانهای دولتی و خصوصی به ترتیب 85 و 75 درصد، رسمیت 92 و 88 درصد و پیچیدگی 81 و 100 درصد بود. استراتژی غالب هر دو گروه بیمارستانها از نوع تحلیلی بود. ضریب همبستگی بین استراتژی و ساختار سازمانی در بیمارستان های دولتی 2/0- و در بیمارستان های خصوصی 3/0 بود و رابطه آنها معنی دار نبود.
نتیجه گیری: بین استراتژی غالب در بیمارستانهای دولتی و خصوصی (استراتژی تحلیلی) و ابعاد ساختار سازمانی رابطه منطقی وجود نداشت. اگر این بیمارستانها از استراتژی تحلیلی پیروی کنند باید از پیچیدگی خود بکاهند. تمرکز نیز در شرایطی در جهت استراتژی تحلیلی خواهد بود که کنترل شدید بر فعالیتهای جاری و کنترل کم بر فعالیتهای جدید وجود داشته باشد.